Ontbijtbabbel met Els De Schepper: “Elke dag probeer ik een beetje gelukkig te zijn”

Een vijftal maanden geleden rondde Els De Schepper de theatertournee van ‘Els ziet ze vliegen’ af. Nu werkt ze hard aan een nieuwe show, die begin oktober in première moet gaan. Daarnaast bracht Els zopas haar nieuwe single ‘Unsaid’ uit, waarin ze het verlies van de liefde van haar leven bezingt.

De zon schijnt in Zele en in de moestuin van Els De Schepper genieten we – met tjilpende vogels en zoemende bijen op de achtergrond, en een oude hond die naast ons ligt te ronken – van een feestelijk ontbijt. Els oogt vrolijk, ondanks het heftige thema van haar nieuwe single, waarin ze het verlies bezingt van haar grote liefde die een paar jaar geleden overleed. “In 2017 stierf Adel, mijn Egyptische liefde, totaal onverwacht. Ik stond toen net op het punt om naar hem te vertrekken, om na jaren enkele dingen uit te praten. Ik was kapot van het nieuws van zijn dood. Die eerste jaren waren een rouwproces en een leerproces. Plots, vanuit het niets, kwam de vraag van een Turkse singer-songwriter en muziekproducer, om samen een nummer te maken. Dat is dus Unsaid geworden, dat voor een groot deel het verhaal van Adel en mezelf vertelt. Of dit de verwerking is van dat verlies? Nee, die verwerking is al lang gebeurd, maar nu kan ik daar heel mooi en authentiek over vertellen.”

Nieuwe muziek dus, en straks ook een nieuwe voorstelling. Je blijft erg productief.

“Absoluut! Ik werk momenteel aan Wat doe ik hier?, een nieuwe voorstelling die op 4 oktober in première gaat in de Antwerpse Arenbergschouwburg. Dat wordt een lichte en luchtige voorstelling vol muziek, sketches en typetjes, die af en toe toch zeer ernstig en authentiek is. Over de zin van het leven eigenlijk. En het bijzondere is: elke voorstelling komt er een andere mystery guest op bezoek, een bekende Vlaming die mee het podium op kruipt en ondervraagd wordt over de reden waarom hij of zij hier op aarde is. Dat wordt dus ook voor mij heel spannend, want elke avond zal ook voor mij een verrassing zijn.”

Nog even over je nieuwe nummer: is het de bedoeling om dieper in de muziek te duiken en straks misschien wel een eigen album te maken?

“Ik heb zeker nog muzikale plannen, maar stap per stap; we zien wel wat ervan komt. Ik vind het al geweldig dat dit mij nu overkomt en dat er mensen in andere landen zijn die mijn talent zien en er iets mee willen doen. Maar er staat nog geen muzikale tournee gepland voor deze zomer. Daarvoor heb ik het iets te druk met de theatershow en met mijn kunstwerken. Ik heb ook nooit in mijn carrière de focus gelegd op enkel zang, omdat dat maar één aspect van me is. Ik besef dat mensen je graag in hokjes stoppen, maar ik doe zoveel: ik ben theatermaakster, actrice – hoewel dat één van mijn minst belangrijke activiteiten is – ik schrijf boeken, nummers, ik teken en schilder.”

Ik ben opgegroeid in een tijdperk waarin jij heel vaak op televisie kwam. Op een gegeven moment is dat opgehouden. Vind je dat jammer?

“Rond mijn 45ste is het tv-werk voor mij gestopt. We moeten daar eerlijk over zijn: in de tv-sector bestaat er een gigantisch probleem van ‘ageism’ – vooral naar vrouwen toe – waarbij je vanaf een bepaalde leeftijd wordt uitgerangeerd. Een schande is dat. De maatschappij vindt je dan plots niet meer productief en je krijgt geen kansen meer. Ik heb dat aanvaard en heb mezelf op een bepaalde leeftijd heruitgevonden, maar eigenlijk is het niet normaal dat je op een bepaalde leeftijd afgeserveerd wordt omdat je zogezegd te duur, te oud en te weinig flexibel bent. Je krijgt al gauw etiketten opgeplakt die niet stroken met de werkelijkheid. Vroeger maakte ik me daar heel druk in, maar ik heb geleerd mijn eigen kansen te creëren. Ik vecht niet meer tegen de bierkaai, maar ik wil het probleem wel aankaarten. Die leeftijdsdiscriminatie is een van de laatste taboes die totaal aanvaard zijn. Jonge mensen moeten er zich van bewust worden dat dit ook hen zal overkomen. Om terug te komen op je vraag: het was toen niet mijn eigen keuze, maar omdat ik sowieso al veel theater maakte, had het verdwijnen van de tv niet zo’n impact.”

Hoe zie jij de komende jaren voor je?

“Ik heb nog ontzettend veel plannen. Om die allemaal ten uitvoer te brengen, moet ik nog zeker zestig jaar leven. (lacht) En moet de gezondheid goed blijven natuurlijk. Daar werk ik trouwens wel aan. Ik ben tussen mijn 40ste en 50ste serieus ziek geweest, een zware burn-out, die mij enorm heeft gekraakt, zowel fysiek als mentaal. Nu duim ik dat ik nog lang gezond mag blijven. Ik probeer elke dag een beetje gelukkig te zijn. Met zeer kleine dingen, zoals hier in het zonnetje in de tuin zitten, tussen mijn fruitbomen. Ik kan genieten van de natuur, van mijn goede vrienden, van fijne gesprekken, van creatief zijn. Elke dag heb ik wel een klein gelukmoment.”

Ideale zondag

“Op een ideale zondag sta ik vroeg op – ik ben niet zo’n uitslaper – en ontbijt ik in de tuin, met de hond erbij die altijd wel ergens ligt. Vervolgens spendeer ik wat tijd in de moestuin. Ik moet met mijn handen in de aarde kunnen zitten. Ik kweek hier echt veel groenten, veel te veel zelfs, maar met heel veel plezier. Dan spreek ik graag met vrienden af om te barbecueën bijvoorbeeld. Of blijf ik thuis om creatief te zijn: schilderen, tekenen of schrijven. Het hoeft allemaal niet zo ingewikkeld te zijn op zo’n ideale zondag.”

Meer info over Els De Schepper en haar nieuwe theatervoorstelling vind je op www.elsdeschepper.com/agenda.