Daphne Wellens neemt geen jobs aan tegen haar zin: “Ik heb beslist dat ik het fijner vind om een beetje bescheidener te leven, om zo te kunnen doen wat ik wil doen.” (foto Sebastiaan Bedaux)

Actrice Daphne Wellens: “Ik ben geen natuurtalent, ik heb altijd hard moeten werken”

Terwijl haar ene passieproject – ‘F*** You Very, Very Much’ – wekelijks op Play4 voorbijglijdt, werkt Daphne Wellens (36) naarstig aan haar andere passieproject: een eigen kortfilm. Daarover kreeg ze afgelopen maandag goed nieuws: Daphne mag rekenen op steun van het Vlaams Audiovisueel Fonds. “Fantastisch, ik ben ontzettend blij.”

Onze Ontbijtbabbel in een Antwerpse Le Pain Quotidien begint met een mededeling die duidelijk hard aankomt: Trump heeft zonet zijn overwinningsspeech gegeven en mag zich de komende vier jaar dus president van Amerika noemen. Daphne is er zichtbaar door aangeslagen, maar veel tijd om erbij stil te staan is er niet. Ik heb een interview af te nemen en Daphne heeft na dat interview zelf deadlines. Ze is namelijk druk in de weer met haar eigen kortfilm. “Ik hoop volgende zomer te kunnen draaien.”

Voordat we het daarover hebben, wil ik eerst graag weten hoe jouw ideale zondag eruitziet.

“De ideale zondag is al een tijdje geleden. Het zijn erg drukke maanden geweest. Ik moest heel wat deadlines halen, waardoor de zondagsrust al eens sneuvelde. Maar idealiter slaap ik uit op zondag, word ik wakker met een kop koffie in bed en worden er pannenkoeken gebakken. Daarna een leuke wandeling en een bezoek aan de bioscoop. Dat is een van mijn favoriete zondagmiddagactiviteiten.”

Met wie zou jij graag zo’n zondag doorbrengen?

“Met Frances (Lefebure, red.) en Evelien (Bosmans, red.), twee van mijn beste vriendinnen, zou nog eens leuk zijn. Vroeger woonde ik in Brussel, Evelien in Antwerpen en Frances in Gent. Dus als we afspraken, was dat meestal met logeren erbij. Dan ontbeten we ook uitgebreid en keken we samen in de zetel naar films. Heerlijk. Maar nu zijn onze levens zo druk, en als er dan kindjes komen, wordt het helemaal moeilijk om elkaar nog vaak te zien. Met hen zou ik dus graag een zondag, of beter: een heel weekend, doorbrengen. We hebben altijd zoveel tegen elkaar te vertellen dat we keelpijn krijgen van het praten. Ook op de set van F*** You Very, Very Much was dat trouwens een probleem. De regisseur heeft afgezien met ons, zeker bij dat eerste seizoen.”

“Met je beste vriendinnen op set staan, was een droom die uitkwam”

Violet, je rol in FYVVM, is een losgeslagen, overspelige alcoholiste. Heb jij ook zulke zondes?

“Nee, totaal niet. Violet is niet op mijn leven geïnspireerd. Ze ligt vrij ver van wie ik ben. Ik denk niet dat ik grote zondes heb. Dat klinkt misschien wat saai. Of misschien toch eentje: ik kan niet zo goed met geld om. Ik ben een heel slechte spaarder. Het geld verdwijnt altijd zonder dat ik het gevoel heb dat ik iets nieuws heb gekocht.”

Vorige week zei Boris Van Severen in de Ontbijtbabbel nog dat het niet evident is om als acteur in Vlaanderen financieel te overleven. Ga je daarmee akkoord?

“Toen ik in Maastricht studeerde, werd er heel vaak gewaarschuwd: weet je wel zeker dat je acteur wil worden? Niemand zit op je te wachten. Als twintiger heb je de hoogmoed om te denken: hier ga ik goed van kunnen leven. Maar je onderschat, en misschien maar goed ook, het gebrek aan regelmaat van dit leven, zeker op financieel vlak. Iedere acteur moet daar zijn weg in zoeken. Ik heb beslist dat ik het fijner vind om een beetje bescheidener te leven, om zo te kunnen doen wat ik wil doen. In plaats van dat ik mijn levensstandaard hoog zet en allerlei jobs moet aannemen tegen mijn zin. Ik heb ook niet veel nodig; mijn geluk wordt bepaald door wat ik wel en niet doe. Geldstress heb ik niet zo snel, al zou ik daar misschien minder ontspannen over moeten zijn. Want soms bevind ik me effectief in de situatie dat ik geen geld meer heb en denk: fuck, hoe gaan we alles deze maand betalen?”

Langspeelfilm

“Als je me vraagt waar ik over tien jaar sta, dan heb ik hopelijk een langspeelfilm gemaakt. En heb ik nog een paar mooie rollen in het theater mogen spelen. De laatste jaren lag mijn focus meer op film en tv, maar ik wil nu wat meer toneel doen. Internationale ambities koester ik in ieder geval niet; in Frankrijk of Amerika spelen interesseert me niet echt. Ik wil vooral zo interessant mogelijke projecten doen, en waar ik dan aan het spelen ben en wat de afzetmarkt is, maakt me dan weinig uit. Maar natuurlijk, als ik in Vlaanderen iets maak in mijn eigen taal, dat dan ook in het buitenland te zien is, zou dat wel heel cool zijn.”

Dus geld was geen drijfveer om ook je eigen projecten op te starten? Je hebt inmiddels één kortfilm op je palmares en een tweede is in de maak.

“Schrijven en regisseren vormen voorlopig geen oplossing voor financiële gaten. Ik doe dat nog niet zo lang en verdien er dus ook nog niet zoveel geld mee. Maar ik vind het wel heerlijk om te doen. En het gaat me verrassend goed af. Hoewel ik een vrij zenuwachtig persoon ben, vertrouw ik op de ervaring die ik heb als actrice. Ik ben nooit een natuurtalent geweest, ik heb er altijd hard voor moeten werken. Om de een of andere reden maakt dat van mij een betere regisseur; ik weet hoe ik andere acteurs moet aansturen.”

Zou je dan niet eens beginnen aan een derde seizoen van ‘F*** You Very, Very Much’? Of zal dat er nooit komen? Je schreef nochtans mee aan het eerste seizoen.

“Ik denk niet dat er nog een vervolg zal worden gemaakt, al koester ik nog wel ijdele hoop. Ik denk dat Frances, Evelien en ik onmiddellijk zouden tekenen. Met je beste vriendinnen op set staan, was een droom die uitkwam. Maar misschien krijgt die droom nog wel een vervolg, in een ander fictieproject. Ik mag daar eigenlijk nog niks over zeggen, behalve dat er hard aan gewerkt wordt.”

Je tv-carrière begon ooit bij ‘Spring’. Hoe schatplichtig ben je aan die reeks?

“Toch behoorlijk. Ik heb dankzij die rol in Spring op jonge leeftijd mijn eerste stappen in de tv-sector kunnen zetten. En er zijn daarna veel deuren geopend. Niet veel later stond ik op de set van De Rodenburgs. Het is me op een bepaalde manier allemaal in de schoot geworpen geweest. Ik was een Studio 100-kindje en danste en zong in Samson-shows. Op mijn 16de kreeg ik een auditie aangeboden voor Spring, maar ik was toen net te jong voor die rol. Een van de schrijvers beloofde me om twee jaar later, als ik 18 was, een nieuwe rol voor me te bedenken. Dat is effectief gebeurd. En wat nu grappig is: mijn nichtje van 10 kijkt nu voor het eerst naar Spring en blijkt een grote fan. Al besef ik dan wel: ik word een jaartje ouder.” (lacht)

‘F*** You Very, Very Much’, elke donderdagavond op Play4.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier