Axel Daeseleire: “Dat ik niet meer zo vaak acteer? Dat is een gemis”

Weinig BV’s met zo’n interessant curriculum vitae als Axel Daeseleire. Van acteur tot kunstenaar, van televisiepresentator tot voorzitter van het literaire festival ZuiderZinnen; Axel is het allemaal. “Volledig mijn eigen goesting doen, bevrijd van de hokjes waar ik in gestopt word, heb ik altijd iets gevonden om naar te streven.”

Er zijn zo van die interviews waarbij je meteen aanvoelt dat je voorbereiding volkomen nutteloos is geweest. Plots en onverwacht bevind je je namelijk in een geanimeerde conversatie over Temptation Island en de poëzie die erin te vinden is. Over de zin en onzin van hoge en lage kunst. Over Brel en het ontstaan van vriendschappen. Terwijl ik eigenlijk wilde vragen …

Hoe ziet jouw ideale zondag eruit?

“Die begint met uitgeslapen wakker te worden, ongeacht het uur om dan te verstrengelen met m’n lief. Ik hou enorm van nasoezen, liefst met de honden erbij. Dat vind ik een heel belangrijk moment. Dat geknuffel met lief en honden zorgt ervoor dat ik de dag goedgezind en liefdevol begin. Daarna volgt een uitgebreid ontbijt met fruit, pistolets, eieren. Ben ik de dag ervoor verse champignons gaan halen, dan maak ik een smeuïge omelet. Verder staan er nog préparé en kazen op tafel. En na het ontbijt ligt de zondag open. Soms staan er familiale dingetjes gepland, vaak bezoeken we een galerij, rommelmarktje, museum of expo.”

Met wie zou jij graag een zondag doorbrengen?

“Ik ben een grote fan van Jean-Jacques Gailliard, een Belgisch kunstenaar uit de vorige eeuw. Hij kwam al op jonge leeftijd thuis bij Ensor en werd dus al heel snel ondergedompeld in de kunsten. In de jaren twintig was Gailliard een van onze eerste en belangrijkste abstracte schilders, maar later is hij volledig zijn eigen ding gaan doen. Hij had niet meer de behoefte om tot een bepaald ‘-isme’ te behoren, het kubisme of expressionisme. Hij creëerde zijn eigen -isme: het surimpressionisme. Zelf probeer ik dat ook wel te doen in mijn leven, zo veel mogelijk mijn eigen goesting, natuurlijk in combinatie met wat er op mijn pad komt. Hij heeft dat heel zijn leven volgehouden. Fascinerend vind ik dat.”

Neem even plaats op mijn biechtstoel: waar bezondig jij je aan?

“Ik ben bovenal gulzig; dat heb ik echt moeten leren beheersen. Ik kan me overeten, overdrinken, over-alles. Maar op een gegeven moment ben je verzadigd, en ik moet dat punt goed in de gaten houden. Verder ben ik niet zo zondig. Lui ben ik niet, behalve wanneer ik ervoor kies. Maar dan vind ik luiheid eerder een deugd. Ik vind sowieso dat mensen daar te weinig tijd voor nemen, voor luiheid. Want na luiheid kun je tien keer zo productief zijn.”

Je bent ook gulzig in je passies en professionele activiteiten. Welk label moeten we eigenlijk op je plakken? Acteur, kunstenaar, presentator?

“Welk label je gebruikt, is niet zo belangrijk. Het gaat mij om de ervaringen. In Japan, waar ik ooit met Sergio ben geweest (voor Sergio en Axel: van de Kaart, red.) vinden ze dat je één talent moet kiezen en daar zo goed mogelijk in worden. Dat is niks voor mij, ik hou net van die diversiteit. Bovendien is het niet zo dat ik de luxe heb om te wachten tot er mij een nieuwe rol in een film of serie wordt aangeboden. Er moet nu eenmaal brood op de plank komen.”

De laatste jaren acteer je veel minder dan vroeger. Is dat een gemis?

“Dat is een gemis, ja, dat geef ik toe. Acteren is verhalen vertellen en dat blijft bijzonder fijn om te doen. Als ik naar de reeks 1985 kijk, of naar de film WIL, dan komt de acteur in me bovendrijven en denk ik: verdorie, daar had ik graag in gezeten. Maar je kunt niet alles hebben. Ik ben daar dus ook niet gefrustreerd over. Bovendien heb ik met mijn opdrachten als tv-host of -presentator al een heel gevarieerde job. Erfgenaam Gezocht is iets totaal anders dan Eenmaal Andermaal, Klopjacht is weer anders dan Het Onbekende. Die variatie is een ongelooflijk cadeau. Ik ben heel blij met de programma’s die ik mag presenteren, maar de acteur in mij blijft wel alert.”

Je haalde ‘Het Onbekende’ aan, een nieuw en avontuurlijk realityprogramma dat morgen van start gaat bij VTM. Mag ik zeggen dat er iets van ‘De Mol’ of ‘Bestemming X’ in zit?

“Die programma’s zitten zeker in hetzelfde genre, maar toch is Het Onbekende weer anders. De waaghalzen die zich inschreven voor dit programma wisten niets over het spel – niet wanneer het zou beginnen, niet wat de regels zijn en niet wat ze moeten doen om te winnen. Op een dag overviel ik hen met een telefoontje en de vraag: kies je voor het bekende of het onbekende? Ze kregen een uur om hun spullen te pakken, en toen begon het.”

Trekt het onbekende ook jou aan?

“Absoluut. Ik hou op zich niet zo van verrassingen, maar ben wel iemand die het onbekende terrein gaat onderzoeken en uit zijn comfortzone treedt. Al moet ik wel toegeven dat ik net terugkom uit Bangkok, waar ik al een keer of 25 ben geweest. (lacht) Maar ook daar heb ik toch weer nieuwe dingen ontdekt. Nieuwe restaurants en een galerijtje met fantastisch mooie hedendaagse kunst bijvoorbeeld.”

‘Het Onbekende’, elke maandagavond om 20.40 uur bij VTM.