Charlotte Vandermeersch wil ook tijd maken voor haar muzikale carrière: “Muziek is essentieel in mijn leven en eigenlijk is het vreemd dat ik tot nu toe nog geen album heb gemaakt.” (foto SB)

Ontbijtbabbel met de nieuwe Master van Filmfestival Oostende Charlotte Vandermeersch: “Ik verlang nu weer heel erg naar acteerwerk”

Never a dull moment, oppert Charlotte Vandermeersch op het einde van ons interview. Nooit een saai moment dus in het leven van de bekende actrice die zich de afgelopen vijf jaar ontpopte tot succesvol regisseur, plannen heeft om eigen muziek uit te brengen en tussendoor nog eventjes ‘Master’ van Filmfestival Oostende mag spelen.

Zondag rustdag. Of toch voor de meesten onder ons. Maar geldt dat ook voor iemand die tegelijkertijd aan een nieuwe film werkt, acteert, een filmfestival in goede banen leidt, een kind opvoedt en nog eigen muziek wil maken? De eerste vraag ligt dus voor de hand …

Hoe ziet jouw ideale zondag eruit?

“Op een ideale zondag heb ik niks gepland, slaap ik lang uit, wordt het ontbijt eerder een brunch, breng ik een uur of twee in bad door en spendeer de rest van de dag aan lummelen. Om even te kaderen: mijn man en ik zijn net terug van een yogaretreat in India en onze zoon bleek tegen zijn oma te hebben gezegd dat hij het miste om met mij te ‘chillen’. Want dat is wat wij op zondagochtend doen. Ik hoop dat Rufus, die over een paar maanden 7 wordt, nooit een hobby krijgt die op zondagochtend doorgaat. (lacht) Verder vind ik het ook fijn om een beetje in de tuin te lanterfanten met de snoeischaar en daarna met ons drietjes een film te kijken.”

Waar bezondig je je aan?

“Wijn. Ik drink graag een glas goede wijn, al vind ik het moeilijk om het bij eentje te houden. Of ik een wijnkenner ben? Een beetje, ik zou er eigenlijk nog meer over willen weten. Maar ik heb wel mijn favorieten. Ik hou van smaakbommen, niet van die lichte wijntjes. Ik ben trouwens ook heel kieskeurig geworden in mijn wijnen. Ik kan slechtgezind zijn als we een fles opentrekken en de smaak blijkt dan niet wat ik had gedacht. Nog zondes? Mij niet wassen of aankleden op een zondag. Een beetje lopen stinken dus, om dan uit te kijken naar het moment waarop ik mij op maandagochtend kan wassen. En dit klinkt contradictorisch, maar ik vind het dus ook heerlijk om heel lang in bad te liggen. Ik kan me eindeloos bezighouden in de badkamer. Ik heb ook een belachelijk grote collectie aan flesjes en potjes vol beautyproducten.”

“Een zonde? Mij niet wassen of aankleden op een zondag. Een beetje lopen stinken dus”

Volgende week zondag wordt geen rustdag voor je, want op vrijdag start Filmfestival Oostende, waar jij optreedt als Master.

“En dat is een hele eer. Ik mag gastvrouw zijn van het filmfestival, ik mag in de spotlights staan en de link zijn naar het publiek. Zelf kom ik al jaren naar FFO, maar ik had nooit gedacht dat ik Master zou worden. Hun vraag deed me stilstaan bij mijn carrière en bij de diversiteit in mijn werk. Ik acteer al twintig jaar en de laatste vijf jaar ben ik in het filmmakerschap gezogen, als regisseur en producer. Ik heb alle stadia van het film maken doorlopen, van de eerste letter op papier tot de interviews op filmfestivals. Mensen zien me dus wel als een soort meester met inmiddels heel wat jaren op de teller, terwijl ik mezelf tegelijkertijd de eeuwige leerling vind. Een fijn gevoel.”

Je hebt je de afgelopen jaren voornamelijk beziggehouden met regie en productie, van de uitstekende film ‘De acht bergen’. Daardoor zien we je minder opduiken als actrice.

“Ik verlang nu weer heel erg naar acteerwerk. Toen ik samen met Felix (Van Groeningen, red.) De acht bergen regisseerde, benijdde ik de acteurs wel eens. Zij mochten de hele tijd in de fantasie van het verhaal blijven ronddwalen, terwijl een regisseur constant in en weer uit het verhaal stapt, omdat er praktische beslissingen moeten genomen worden: ander licht, andere dialoog, ander standpunt, … Ik vond dat heel heftig. Daarom heb ik nu weer zin om te spelen, al merk ik dat ik kieskeurig ben geworden. Vroeger zei ik vaker ja op acteerwerk, nu is mijn tijd kostbaar geworden. De tijd die ik in andermans verhalen steek, kan ik niet gebruiken voor mijn eigen projecten. Ik zie mezelf nu dus ook niet meer als puur actrice, eerder als maker die af en toe nog zal spelen. Ik ben dus strenger geworden in mijn keuzes. Maar in 2025 zal er met zekerheid geacteerd worden, alleen weet ik nog niet precies in hoeveel projecten. Ik hoop er een aantal te kunnen combineren, al wil ik ook tijd maken voor mijn muziek.”

Want alsof je nog niet genoeg talent had: je kunt en wil ook nog zingen.

“Muziek is essentieel in mijn leven en eigenlijk is het vreemd dat ik tot nu toe nog geen album heb gemaakt. Dat ligt aan heel wat factoren, beperkte tijd bijvoorbeeld, maar ook aan mijn onzekerheid. Zingen is misschien wel het meest intieme dat ik kan doen, het ligt het dichtste bij mezelf, en daarom is het me nog niet gelukt om met eigen muziek naar buiten te komen. Het is een gevecht voor mij om in mijn eigen muziek te geloven en er dus ook tijd voor te maken. Die droom beangstigt me op een bepaalde manier. Het is een heel andere stiel dan acteren: ik moet een versie van mezelf op zo’n podium durven loslaten, en die versie ken ik nog niet. Het is vooral een kwestie van durven, en dat vind ik heel spannend.”

Dol op Oostende

“Ik kom al heel mijn leven in Oostende; mijn grootouders zijn daar in 1975 permanent gaan wonen en ik kwam er dus als kind al heel vaak. Met de familie hebben we er nog steeds een appartement. In de zomer heb je Theater Aan Zee, in de winter Filmfestival Oostende, twee evenementen die ik heb zien groeien. Er waait heel wat cultuur door Oostende, terwijl het tegelijkertijd een ruige stad blijft. Het is een levendige stad met een heftig volkje, zo’n plek met een mooie geschiedenis en een soort elegantie, terwijl het er zeker niet overal proper is. Ik hou wel van die tegenstellingen.”

Laat je me op tijd weten als je in ‘The Masked Singer’ opduikt?

(lacht) Ze hebben me volgens mij al elk jaar gepolst, maar ik heb hen altijd afgewezen. Ook komend seizoen zal ik niet in zo’n pak kruipen.”

Je bent momenteel bezig aan een nieuwe film, waarvan ik aanneem dat je er nog niks over mag zeggen. Behalve dat het weer met Felix is. Zou je er ook voor openstaan om in je eentje een film te maken?

“Het klopt dat we aan een film werken, het klopt ook dat we daar nog niks over kunnen vertellen. (lacht) Behalve dat we het script momenteel afmaken. En om op het tweede deel van je vraag te antwoorden: ik zou het wel eens in mijn eentje willen proberen, maar dan moet het vuur voor het verhaal wel heel groot zijn. Ik heb al een aantal keer zo’n aanbod gekregen, maar ik heb telkens geweigerd omdat ik het vuur niet voelde. Een leuk verhaal is niet genoeg. Er zijn genoeg mensen die een leuk verhaal kunnen verfilmen; als ik iets doe zal het op mijn eigen krankjorum manier zijn. (lacht)

FFO25 loopt van vrijdag 31 januari tot en met zaterdag 8 februari in Oostende. Tickets en info: filmfestivaloostende.be.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier