En net toen je het niet meer verwachtte stonden ze daar te gloriëren. Eerst in een rij uitverkochte AB’s, uiteindelijk zelfs op het podium van Werchter. Er is geen ontkennen meer aan: XINK is terug, en dat nu zelfs met een nieuwe plaat, ‘Dag nul’ genaamd. “Het voelt dan ook een beetje als een nieuw begin”, zegt zanger-gitarist Jonas Meukens.
Had je zelf ooit van een tweede leven voor XINK durven dromen?
“Oh neen, helemaal niet. Toen twee jaar terug de reünie voor het eerst ter sprake kwam, viel ik ook helemaal in de lucht. Dat er vervolgens ook een nieuwe plaat kwam, stond al helemaal niet op de planning. De reünie viel echter zo goed mee, was zo plezant, dat we wel heel benieuwd werden waar het nog heen kon gaan. Of we van X!NK een XINK anno 2025 konden maken.”
Waarom heet de nieuwe plaat ‘Dag nul’? Het voelde ook een beetje als een nieuwe eerste plaat schrijven, zei je al.
“Dat was het absoluut. En ‘Dag nul’ was eerst en vooral een song die het niet gehaald heeft, maar uiteindelijk bleef de titel wel hangen. Die vatte het voor ons allemaal een beetje samen. Je kunt het interpreteren als een nieuwe start, maar voor mij slaat het net zo goed op de essentie van veel van de teksten, waarin het draait om escapisme: willen ontsnappen aan de realiteit, zoeken naar een betere plek. De keuze voor die titel was vervolgens snel gemaakt, en er is geen andere titel meer overwogen.”
Je hebt zelf al toegegeven dat het vreemd voelt om terug te keren naar dingen die je in je prille tienerjaren schreef.
“Dat klopt. Ik heb het dan ook wel proberen te kaderen. Als ik bij de reünie die oude nummers zong, dan moet je dat ook in zijn tijdsgeest zien. Ik moest mezelf opnieuw verplaatsen in de vijftien- of dertienjarige die ik toen was. Maar natuurlijk zijn de dingen waarover ik nu schrijf anders. Dat is niet abnormaal na twintig jaar.”
Zijn er teksten waar je nu van ineen krimpt als je ze zingt?
“Absoluut, maar dat heb ik dan maar proberen te omarmen. Wat het ergste is? Een journalist van De Standaard citeerde onlangs een stukje uit Laat me vrij. Ik denk dat dat wel zowat het ergste is. Het is een heel leuk nummer om te spelen hoor, maar die tekst ‘overal spelen ze de baas/ al die wetten vind ik zo dwaas’; daar hoor ik terug die typische puber die zich afzet tegen school en ouders.”
Je schrijft nu dus anders. Persoonlijker, zoals over jullie doodgeboren kind. Was het moeilijk om daar over te schrijven?
“Neen, eigenlijk. Als tekstschrijver probeer ik altijd heel dicht bij mezelf te schrijven, over dingen die mij aanbelangen of die ik belangrijk vind. En dan komt zo’n onderwerp er vanzelf uit. Ik heb daar op dat moment niet echt hard over nagedacht, maar natuurlijk hangt dat verhaal in mijn achterhoofd, zelfs zonder dat ik me voorneem om daar over te schrijven. En ik vind het mooi dat dat kan in het nieuwe XINK.”
Voelt dit nu eigenlijk als een volledig nieuw begin? Kan het tweede leven van XINK nog lang duren?
“Laat het ons hopen, want het was in elk geval de insteek van deze plaat. We wilden een nieuwe wind blazen in XINK. Maar we zien wel hoe het verder gaat. Ik ben zelf benieuwd.”
‘Dag nul’ is nu uit.
