Douglas Firs omarmt het geluk op ‘Happy Pt. 2’: “Je eigen verhaal is ondergeschikt aan de song”

Treurde Gertjan Van Hellemont op ‘Heart Of A Mother’ nog om het overlijden van zijn moeder, dan richt hij op de vijfde Douglas Firs-plaat het hoofd weer op. ‘Happy Pt. 2’, dus: rechtkrabbelen en weer doorgaan.

“En toch is dat altijd mijn droom als ik aan een nieuw album begin. Omdat ik stiekem misschien een soort rockster wil zijn die zo’n platen maakt. Maar dan begin ik te schrijven, en merk ik dat het toch allemaal weer wat meer overpeinzend en melancholisch is wat ik schrijf, en dus niet geschikt om live met de band in elkaar te gaan rocken. Met Magazine had het misschien gepast, maar andere nummers vroegen toch eerder om studiowerk en strijkers. Maar ooit doe ik het wel, het idee is te cool. En ach, hoe langer ik dat uitstel, hoe beter de band wordt. We spelen almaar langer samen.”

De titel, ‘Happy Pt. 2’, spelt in mijn ogen: er was een programma.

“Eigenlijk zou de plaat We Don’t Have To Talk About It heten, naar het nummer. Dat idee sprak me immers wel aan. Als er iets ergs gebeurt, heb ik niet de neiging om dat met mijn vrienden te gaan bespreken, maar trek ik me terug op zolder, om met hen aan mijn muziek te werken. Je moet niet altijd praten, om het er op een bepaalde manier toch over te hebben. De plaat was al vergevorderd toen ik de foto van Lukas Turcksin vond met de titel Happy, pt. 2, die nu de hoes is. Dat maakte iets anders los. Happy, pt. 2, heeft een soort ondertoon van ‘en nu kijken we vooruit’, in plaats van achteruit. Je mag jezelf blijdschap en geluk gunnen, maar het zal wel op een andere manier zijn.”

Zie jij een overkoepelend thema in de plaat?

“Ja. Ik denk iets rond geluk terugvinden. Je positie opnieuw zoeken. Dat soort gedachten. En het vieren van de liefde, dat ook. Ik had al eens gezongen over een Hannah, over een Judy en een Caroline. Jolien, mijn vriendin, zat te wachten op een liedje dat ook eens over haar ging. We zijn ondertussen immers meer dan tien jaar samen, het mocht wel eens komen. Ik heb er meteen een paar geschreven. Ze is blij.”

Dan ga je zitten, en beslis je ‘en nu ga ik eindelijk over haar schrijven’?

“Dan ben ik er van af. Neen, ik vond het een mooi idee, maar het moest wel vanzelf gebeuren. Zo had ik de melodie van Back To That Day, en voor ik het wist rolde in die tekst iets over onze eerste ontmoeting. Dat was heel eerlijk. En omgekeerd was It Isn’t Me bedoeld als liefdesliedje voor Jolien, maar heb ik dat kapot gemaakt omdat het nummer er beter van werd. Het werd een nummer over uit elkaar te gaan. Tja, je eigen verhaal is ondergeschikt aan de song. Het werkte te goed op die manier, die melodie heeft immers iets heel rustigs, troostend, maar de boodschap is heel hard.”

‘Happy Pt. 2’ verschijnt op 30 augustus. Op 5 oktober staat Douglas Firs met zijn band in de Ancienne Belgique.