“Het leven als acteur is voor niemand in België makkelijk”: Geert Van Rampelberg openhartig

Met ‘Young Hearts’, ‘Knokke Off’, ‘BXL’, ‘Soft Leaves’ en het Franse ‘Mon Inséparable’ – allemaal film- en tv-projecten die net gelanceerd zijn of weldra uitkomen – krijgen we de komende tijd een flinke dosis Geert Van Rampelberg voorgeschoteld. “Ik hou van de uitersten: in ‘Knokke Off’ speel ik een klootzak, in ‘Young Hearts’ een charmezanger, in ‘BXL’ een bokstrainer. Heerlijk, die variatie!”

In het iconische Brusselse café Les Brasseurs, waar Geert Van Rampelberg (49) me naartoe heeft gelokt, zijn de boterhammen voor ons ontbijt van het vloeibare type en smaakt de koffie verdacht veel naar Lambiek. Een droog worstje later wil ik antwoorden op levensvragen als ‘waarom is niet elk ontbijt zo sfeervol?’ en ‘waarom ontbijt ik niet vaker met Geert?’, maar het enige dat ik kan verzinnen, is dit …

Hoe ziet jouw ideale zondag eruit?

“Uitslapen, op mijn gemak naar de bakker fietsen, aanschuiven, De Zondag meepikken als hij er nog ligt, ontbijten, de krant lezen, een veldrit kijken op tv en tijdens de wedstrijd opnieuw in slaap vallen.”

Dat klinkt niet al te zondig. Nochtans: een zondig leven geleid?

“Ik leef constant in zonde. (lacht) Nee, eigenlijk valt dat goed mee. Ik ben op een leeftijd aanbeland waarop ik al wat beter moet mikken: als ik eens wil gaan feesten, moet ik daarna drie dagen rust inbouwen. Ik denk dat ik altijd wel iemand ben geweest die gulzig leeft; ik hou van lekker eten, ik hou van een goed glas, liefst met fijne mensen rond mij.”

Het is helaas redelijk actueel: je rijdt na dat goed eten en drinken toch niet nog met de auto naar huis?

“Nooit! Ik heb zelfs geen auto meer. Maar ik snap je vraag; ik val ook wel binnen die doelgroep die dat nog zou durven. Maar ik ben een grote voorstander van nultolerantie. Dan kunnen alle discussies – twee pintjes, een kwartiertje wachten, … – de vuilbak in. Als je moet rijden, drink je niet. Punt. Ik vind dat zelfs geen strenge regel.”

Snel over naar je professionele bezigheden, want daar valt genoeg over te vertellen. Wat mij opvalt: zowel ‘Young Hearts’, ‘BXL’ als ‘Mon Inséparable’ zijn debuutfilms van jonge regisseurs. Dat wil toch zeggen dat jij risico’s durft te nemen.

“Ik denk dat ik me vooral graag laat inpakken door jonge mensen die met nieuwe verhalen komen. Het blijft mijn intentie om goede verhalen te vertellen, en of dat nu met iemand is met al vijf langspeelfilms op zijn palmares, of nog geen enkele, dat maakt me niks uit. Het feit dat mensen de film mogen maken, wil al iets zeggen, namelijk dat er al een bepaald vertrouwen is vanuit het productiehuis.”

“Als ik eens wil gaan feesten, moet ik daarna drie dagen rust inbouwen”

Wat me ook opvalt: de variëteit aan rollen die je nu speelt, van de klootzak in ‘Knokke Off’ tot de charmezanger in ‘Young Hearts’.

“Dat maakt het net zo interessant. Vroeger werd ik al wel eens getypecast, en dat stoorde me toen ook wel een beetje. Lange tijd speelde ik de gescheiden, ietwat getormenteerde vader, maar vaak een goedzak. Sinds Red Light, toen ik voor het eerst een agressief monster neerzette, krijg ik vaker vragen om klootzakken te spelen. Dan is het ook heel fijn als je tussendoor plots een schlagerzanger mag zijn. Een ongelooflijke luxe. Ik vind het prachtig dat BXL, dat rauw en pijnlijk is, naast Young Hearts bestaat, dat ontzettend veel positiviteit uitstraalt. En dan is er nog Knokke Off, waarvan het gigantische succes me toch verrast heeft. Ik speel daarin vanuit een rolstoel; voor mij was dat een oefening in meditatie. Bovendien een eyeopener: je wordt letterlijk over het hoofd gezien. Op de set begon het plots te regenen, maar ik zat vast in mijn rolstoel. Ik moest letterlijk naar iemand roepen om mij uit de regen te komen halen. Ze waren me simpelweg vergeten.”

‘Young Hearts’ komt woensdag in de bioscoop. Allen daarheen?

“Ik hoop het! Young Hearts gaat over ontluikende gevoelens tussen twee jongens van 14; het gaat over een eerste verliefdheid, gevoelens van aantrekking. We kennen die gevoelens allemaal, en binnen een heterokader worden die ook aanvaard en begrepen, maar de film speelt zich af in een queer gegeven. De film speelt in op twijfel bij opgroeiende kinderen: wie ben ik, wat ben ik? Lichaam en geest zijn in constante verandering. Anthony (Schatteman, de regisseur, red.) heeft de film gemaakt die hij op die leeftijd zelf graag gezien zou hebben. Ik denk dat Young Hearts in heel veel huiskamers tot mooie gesprekken kan leiden. Vooral dan over het aanvaarden van het feit dat een zoon of dochter op jongens of meisjes valt.”

Met vijf projecten die in dezelfde periode uitkomen, lijkt het je voor de wind te gaan. Voor jongere acteurs – Boris Van Severen had het er recent nog over in de Ontbijtbabbel – is het de laatste tijd een stuk minder makkelijk om te overleven. Sympathiseer je met hen?

“Uiteraard. Voor jonge acteurs wordt het steeds moeilijker; er zijn simpelweg minder plekken om te spelen en minder mogelijkheden om te zoeken en onderzoeken als beginnend acteur. Maar of je nu jong bent of niet, elke acteur heeft soms lange maanden die overbrugd moeten worden. Nu komen vier of vijf projecten uit waar ik in zit, maar in totaal steekt daar maar twintig dagen werk in van mij. Dan is er weer maanden niks. Het is dus voor niemand gemakkelijk. En ik zie het rondom mij: heel veel mensen – vrienden, collega’s – hebben al een paar jaar problemen om aan de bak te komen. We worden natuurlijk allemaal geportretteerd op de rode loper wanneer we net een glas champagne aan onze lippen zetten en een kostuum dragen. Maar de realiteit is toch anders. We zitten niet in Amerika, zelfs niet in Frankrijk of Duitsland waar de afzetmarkt veel groter is. Hier in België moet je echt wel een passie voor het vak hebben.”

Wel een voordeel aan al die Belgische producties: die pakken een hoop internationale prijzen.

“Klopt. Ik denk dat Young Hearts inmiddels al meer dan dertig prijzen heeft weggekaapt, wereldwijd. Vaak publieksprijzen. Je voelt dat er een hele grote LGBTQ-gemeenschap wereldwijd op deze film zit te wachten. Hier in België zijn er natuurlijk veel vrijheden op vlak van geaardheid en relaties, maar je hoeft niet zo ver te gaan om die vrijheden te zien afkalven.”

‘Young Hearts’, vanaf woensdag in de bioscoop.