“Het klinkt vreemd, maar ik sta niet graag in de spotlights”: Miss België Kenza Ameloot kijkt terug op haar jaar met het kroontje
Eind februari geeft Kenza Ameloot (21) haar kroontje door aan een nieuwe Miss België, na een jaar waarin ze naar eigen zeggen bereikt heeft wat ze wilde. “Het is nooit mijn ambitie geweest om een carrière in de media te lanceren. Ik wilde als Miss België een impact hebben op de levens van anderen, en dat is me gelukt.”
Kenza Ameloot komt heel wijs over, zo kondigde Erik Van Looy Miss België een paar weken geleden nog aan in De Slimste Mens ter Wereld. Nu ik zelf tegenover haar zit in haar nieuwe hometown Herent kan ik niet anders dan Erik gelijk geven. De Belgische met Rwandese roots heeft het kroontje aangegrepen om van de wereld een betere plek te maken. En daar zijn kinderen met cataract in Congo, Rwanda, Tanzania en Burundi haar dankbaar voor. “Ik ben erg sociaal voelend, altijd geweest. Mijn moeder is dertig jaar geleden de genocide in Rwanda ontvlucht, maar de laatste jaren gingen we elk jaar terug met valiezen vol kleren voor minder gegoede Rwandezen. Ik ben opgevoed om anderen te helpen.”
Hoe ziet jouw ideale zondag eruit?
“Ik ga elke dag wandelen met mijn hondje, maar op een ideale zondag mag dat dus wat langer. En is er ook wat meer tijd om te ontbijten; vaak moet ik het doen met een snelle proteïnebar. Na het ontbijt ga ik dan met mijn vriend naar zijn ouders en lunchen we daar. Dat lijkt allemaal niet zo spectaculair, maar het is toch alweer even geleden dat ik op zondag niks te doen had. Er zijn veel premières, actes de présence en fotoshoots op zondag.”
Kijk je eigenlijk uit naar het einde van je Miss-jaar?
“Goh, zo zou ik het niet zeggen. Ik heb wel al een gevoel van voldoening omdat het Comité Miss België ook kijkt om je de dingen te laten doen die je graag wil. Je moet weten dat ik onverwacht Miss België ben geworden, en dat het mij nooit om die mediacarrière is gegaan. Ik wilde vooral impact hebben op andere levens en Miss België was voor mij de perfecte opstap naar de wereld van de goede doelen en ngo’s. Ik heb dat sociaal voelende altijd gehad, maar vlak voor ik Miss België werd, had ik eigenlijk geen tijd om me in te zetten voor goede doelen. Dat lag volledig aan mij. Ik studeerde nog en deed al veel modellenwerk. Veel tijd voor andere zaken was er niet, maar ik voelde wel dat het knaagde. Ik wilde echt meer doen voor de wereld en door Miss België te worden, kon dat ook.”
Dus je bent Miss België geworden voor anderen, niet voor jezelf?
“Ja, absoluut. Het klinkt misschien vreemd, maar ik sta niet graag in de spotlights.”
“Ik ga zeker niet in een zwart gat vallen nadat dat kroontje van mijn hoofd is verdwenen”
Je bent tijdens je Miss-jaar al snel ambassadrice geworden van Light for the World. Wat heb je met dat goede doel kunnen verwezenlijken?
“Light for the World zet zich in voor de strijd tegen vermijdbare blindheid in enkele van de armste gemeenschappen ter wereld. Het gaat dan voornamelijk over cataract, een probleem dat bij ons vaak snel verholpen is, maar dat in landen als Congo, Rwanda, Tanzania en Burundi niet genoeg wordt aangepakt. Hoe langer kinderen rondlopen met cataract, hoe moeilijker het probleem op te lossen valt. Light for the World streeft ernaar om tegen 2030 jaarlijks 10.000 oogoperaties te realiseren voor kinderen met visuele beperkingen. Die operaties geven kinderen de kans om naar school te gaan, zich te ontwikkelen en hun dromen na te jagen.”
In februari eindigt je jaar als Miss België. Wat staat er dan op je planning?
“Met mijn studie international business ben ik zo goed als klaar. Ik wil me blijven inzetten voor Light for the World, en dat combineren met modellenwerk. Ook open ik straks mijn eigen pilatesstudio in Leuven. Ik ga dus zeker niet in een zwart gat vallen nadat dat kroontje van mijn hoofd is verdwenen.”
Wat mag ik je toewensen voor 2025?
“Een jaar vol nieuwe kansen. En ook heel graag een betere wereld.” (lacht)
Nog een tripje naar Rwanda?
“Dat mag altijd. Ik ben heel fier op dat land. De helft van mijn roots liggen daar, dus aankomen in Rwanda voelt als thuiskomen. Ik vind het ook een prachtig voorbeeld van hoe een land dat nog maar dertig jaar geleden zulke problemen doormaakte zo goed heropgebouwd kan worden. Ook voor andere Afrikaanse landen is Rwanda een voorbeeld: ze kunnen het zelf, een land heropbouwen, de economie opkrikken en toerisme creëren.”
Als je terugblikt op 2024, wat waren dan je hoogtepunten naast Miss België worden en je goede doel in Rwanda?
“Ik ben als enige Miss België in De zevende dag geweest. Om te tonen dat een Miss België meer is dan enkel dat uiterlijke aspect. Dat wij ook inhoud hebben. Ik ben daar gaan vertellen wat ik allemaal wilde doen tijdens mijn Miss-jaar. En nu zou ik eigenlijk nog eens terug moeten om te zeggen dat het me gelukt is. (lacht) Ook De Slimste Mens ter Wereld was een leuke ervaring.”
Je bent ook naar Miss Universe afgevaardigd. Hoe was dat?
“Ik heb daarvoor drie weken in Mexico gezeten en heb daar heel fijne contacten gelegd met meisjes uit andere landen. Maar eigenlijk is zo’n wedstrijd moeilijker dan je denkt, gezien ik niet zo’n haantje-de-voorste ben en het bij Miss Universe veel te veel draait om show geven, had ik misschien niet genoeg tijd om me daaraan aan te passen. Terwijl ik meer naar de mens als persoon kijk en er zoveel interessante vrouwen met een verhaal rondlopen. Miss Guinee, die zelf besneden is, heeft er tijdens haar Miss-jaar voor gezorgd dat het percentage van vrouwenbesnijdenissen in haar land met 2 procent gedaald is. Dat klinkt niet veel, 2 procent, maar dat zijn toch heel wat meisjes. Miss Universe geeft mensen een stem, dat is het mooie van zo’n wedstrijd. Ook ik ben Miss België geworden om iets te veranderen in de wereld. Dat heb ik van dag 1 gezegd.”
Neem je op 31 december even pauze van je superheldenrol en ga je zoals zoveel andere 21-jarigen keihard feestend het nieuwe jaar in?
“Ik vrees dat ik het niet te laat ga maken. (lacht) Als ik lang opblijf of alcohol drink, heb ik de dag erna een vreselijke kater. En ik wil mijn jaar deftig starten. Ik ga op oudejaarsavond zeker wel genieten en staan springen, maar ik ga niet te diep in het glas kijken op bonkende muziek. In het middelbaar was ik wel meer een feestbeest, maar nu niet meer zo. Wat feestjes betreft, heb ik vroeg gepiekt.”
Meer weten over ‘Light for the World’? Surf naar lightfortheworld.be en ontdek hoe jij ook kan bijdragen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier