“Alles wat ik doe, doe ik graag. Ik kies enkel de dingen uit waar ik me goed bij voel en gelukkiger van word.

Sven Ornelis: “Ik ben totaal niet bang van het zwarte gat”

’s Ochtends maakt hij radio,’s nachts komt hij aan de bak als deejay. Een normaal mens zou overdag dan slapen, maar te lang in bed liggen is niet aan Sven Ornelis besteed. En zo runt hij tegenwoordig zijn eigen uitgeverij, met zelfgeschreven wandelboeken, kookboeken en reisgidsen. En – nieuw in het gamma – een prachtige uitgave over geluk. “De titel van het boek is meteen mijn boodschap aan de lezer: Veel Geluk Gewenst.”

De meeste BV’s met wie ik ontbijt, vraag ik naar hun zonden, en niet zelden wordt dan luiheid geopperd. Iemand die ik niet van luiheid zou kunnen betichten, is Sven Ornelis, de man die al sinds jaar en dag om 4 uur ’s morgens (midden in de nacht dus) opstaat om Vlaanderen van ochtendradio te voorzien. De man die al sinds jaar en dag haast elk weekend als deejay aan de slag is, vaak met twee of zelfs drie sets per avond. Ook de man die al zeven jaar lang columns schrijft voor De Zondag, en tussen al die activiteiten door nog tijd vindt om een eigen uitgeverij uit de grond te stampen en zelf de boeken ervoor te schrijven. Hoezo heeft deze man nog tijd voor een interview?

Hoe ziet jouw ideale zondag eruit?

“In mijn leven zijn er twee verschillende zondagen: de zondagen die ik in Barcelona spendeer, waar ik al mijn vrije weekends naartoe trek, of de zondagen hier in België. In dat laatste geval lig ik op zaterdagavond meestal laat in bed, omdat ik dan gedeejayd heb. Toch sta ik ook dan nog vroeg op, met een paar uur slaap kom ik wel toe. En dan begin ik te wandelen, zelfs in de winter. Om daarna, zeker op de ideale zondag, uitgebreid te lunchen met vrienden of familie. Ik vind het heerlijk om voor hen te koken op zondag. Ook schrijven doe ik graag op zondagochtend.”

“Na een deejayset kom ik met een paar uur slaap wel toe”

Als luiheid het niet is, wat is jouw zonde dan wel?

“Misschien gulzigheid, al ben ik nu net weer twaalf kilo kwijtgeraakt. Maar ik hou dus wel van een goed glas wijn. In periodes waarin ik niet op de lijn let, drink ik wel elke dag een glas, soms wel meer dan één. Ik ben natuurlijk ook professioneel met wijn bezig – ik heb een paar jaar geleden mijn eigen wijn op de markt gebracht. Ik heb met andere woorden een excuus.” (lacht)

De liefde voor Barcelona

“Ik heb nu al twaalf jaar een appartement in Barcelona, waar ik enorm graag blijf komen. Ik woon daar wel in het centrum, maar niet op een plek waar massatoerisme een issue is. Ik zie de stad telkens evolueren. De ene week is een gebouw nog een bank, de volgende week is er een vintage meubelshop in ondergebracht. Barcelona blijft dus spannend en boeiend. Ik heb er inmiddels ook een leuke vriendenkring opgebouwd en heb er mijn favoriete plekken om te drinken en te eten. Ik geraak die stad gewoon nooit beu. Mijn Barcelonaboek Mijn Barcelona, met daarin de mooiste wandelroutes en mijn vijftig favoriete restaurants, blijft ook enorm goed verkopen.”

Hoe krijg jij zoveel professionele activiteiten in hemelsnaam gecombineerd? Ben jij nog niet rijp voor een burn-out?

“Alles wat ik doe, doe ik graag. Ik kies enkel de dingen uit waar ik me goed bij voel en gelukkiger van word. Ik ga niet in panel- of spelprogramma’s zitten, hoewel ik daar regelmatig voor gevraagd word. Maar zulke activiteiten vind ik te tijdrovend. Ik denk dat ik mijn leven gewoon goed georganiseerd heb: ik heb een chauffeur die me van dj-set naar dj-set brengt, ik heb mensen voor mijn huishoudelijke taken. Zodat ik me enkel maar hoef te concentreren op de dingen die ik graag doe.”

Je nieuwste wapenfeit heet ‘Veel Geluk Gewenst’, een boek vol geluksmomentjes.

“En die titel is meteen ook mijn boodschap aan de lezer. Kijk, ik schrijf ondertussen al zeven jaar stukjes voor De Zondag; daarvoor deed ik zestien jaar lang hetzelfde voor Het Laatste Nieuws. Die columns zijn soms filosofisch van aard en gaan vaak over mezelf, hoe ik altijd probeer het goede of het geluk te zien. Ik ben een enorme optimist; zelfs als ik over verdriet schrijf, kan daar een soort poëtische schoonheid in zitten. Ik sta in mijn columns vaak stil bij die schoonheid. Maar jij weet even goed als ik hoe vluchtig kranten zijn: op de krant van gisteren schil je je patatten. Dus dacht ik: wat als ik al die verhaaltjes over geluk eens samenbreng in een boek? Een boek met 75 geluksmomenten, over witloofrolletjes, een liedje van Leonard Cohen, de bloemen die in de lente tevoorschijn komen, … Daarover gaat Veel Geluk Gewenst. Het heeft bovendien een bijzondere cover, met ruimte voor de lezer om zelf gelukwensen neer te pennen en het dan als cadeau te geven.”

Je hebt inmiddels een enorm palmares; waar zie je jezelf over vijf of tien jaar?

“Ik wil nog alle dingen doen die ik graag doe, al vind ik het moeilijk om nu heel specifiek te zijn. Ik voel me in ieder geval nog superjong op mijn 51ste. Ik kan me wel voorstellen dat ze bij Joe over vijf of tien jaar zullen zeggen dat het wel genoeg is geweest voor mij. En dan zal ik dat even heel jammer vinden, maar ik ben totaal niet bang om in een zwart gat te vallen. Als de ene deur sluit, opent weer een andere. Misschien zit ik over tien jaar wel wat vaker in Barcelona, misschien open ik daar dan wel een plekje waar ik kan koken, een gastentafel. Want zo kan ik mijn twee favoriete bezigheden combineren: creëren en entertainen.”

‘Veel Geluk Gewenst’ (25 euro) is sinds kort beschikbaar via Silenro Publishers op silenro.be.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier