Sylvie Kreusch: “Het klopt. De tweede plaat is altijd de moeilijkste”

Met haar debuutalbum trad de voormalige Warhaussidekick Sylvie Kreusch drie jaar geleden in de spotlights. Vandaag heeft de diva van de Belgische pop een verbluffende tweede plaat ‘Comic Trip’ uit.

Was dit een plaat die zich gemakkelijk liet schrijven?

“Het proces was in elk geval anders dan voor Montbray, waarvan de nummers er, euh, min of meer uitgekotst uitkwamen. Bij deze moest ik veel dieper gaan graven om te weten wat ik wilde schrijven. Men zegt altijd dat de tweede plaat de moeilijkste is; ik bevestig, ook omdat er een soort verwachting hangt. De lat ligt hoger, dus het was belangrijk om dat idee meteen ook los te laten, en me daar niet door te laten verlammen. Ik moest me inbeelden dat het opnieuw de eerste keer was, en dat ik nog altijd gewoon voor mezelf schreef.”

In het ter zake toepasselijke ‘You can’t get it done’ vraag je jezelf af: “Do you need another broken heart to live up to this dream?”. Dat klinkt als een writers’ block.

“Heel zeker. Dat heb ik er in dat nummer heel duidelijk ingestoken. Dat is er toch altijd, als je je min of meer gelukkig voelt, dat idee dat het je kan afgenomen worden? En dat heeft niet alleen te maken met carrière of succes, maar ook op het vlak van liefde of een gebalanceerd leven kan ik me afvragen of die droom zal blijven duren. Terwijl je weet dat de realiteit van het leven is dat er altijd heftige momenten gaan zijn.”

Ik heb het gevoel dat ‘Daddy’s Selling Wine In A Burning House’ een sleutelnummer is op de plaat.

“Het is in elk geval het nummer dat zich het gemakkelijkst liet schrijven. Op een dag stonden zowel muziek als tekst er. En ja, het is waarschijnlijk ook het persoonlijkste nummer, dat op een of andere manier veel vertelt over Comic Trip als geheel.”

Het heeft te maken met een vergeten jeugdherinnering?

“Voor mensen die me niet persoonlijk kennen, lijkt de titel heel poëtisch, maar eigenlijk is ze heel erg letterlijk. Ik kan alleen maar zo schrijven. Het gaat over een kantelpunt in mijn jeugd, het moment waarop je wakker wordt uit je kinderlijke droom, en de realiteit ontdekt. En ja, het is iets wat bij mijn therapeut plots weer is bovengekomen, zoals iedereen die in therapie gaat kan getuigen: dan zet je de dingen op een rijtje, en plots herinner je je gebeurtenissen die je volstrekt was vergeten. Maar verder vind ik het nogal stom om dat al te hard uit te leggen, want waar is de poëzie dan nog?”

Hoe zijn je ambities ondertussen op vlak van buitenlands succes?

“Mijn grootste ambitie blijft om mijn show in volle glorie in het buitenland te kunnen brengen, en daar ook de middelen voor te hebben. Maar dat blijft lastig aan dit soloproject, dat je wel met die band kunt optreden, maar dan toch plots weer tien stappen achteruit moet zetten in een nieuw land, en moet roeien met de riemen die je daar hebt. Het blijft heel hard werken. Dus ja: we hebben nu wel een hele toer in Europa staan, maar ik mag wel maar drie muzikanten mee nemen. Eigenlijk waren het er zelfs maar twee, maar we hebben besloten om er toch ook Nina bij te pakken. Dat is een immense investering die me in het rood zal zetten, maar ja je wil ook gewoon kwaliteit brengen.”

‘Comic Trip’ is nu uit op Sony. Check de agenda op www.sylviekreusch.com/tour