Elma Dalhuijsen-Nuis, beter bekend als Tante Kaat: “Ik ben niet geboren als perfecte huisvrouw”

Vijfendertig jaar geleden deelde Tante Kaat – oftewel Elma Dalhuijsen-Nuis – haar eerste gouden tip op de radio. Wat volgde was een lange radio-, tv- en schrijverscarrière als de autoriteit op vlak van huis-, tuin- en keukenonderhoud. Nu, op haar 76ste, brengt ze een jubileumeditie uit van ‘De Gouden Raad van Tante Kaat’.

Met een massa verkochte boeken, een paar succesvolle tv-programma’s en tonnen radio-ervaring mag Tante Kaat gerust een icoon in de Vlaamse media genoemd worden. Tante Kaat is zowat het huis-, tuin- en keukenequivalent van Ons Kookboek, met andere woorden onmisbaar in elk Vlaams huishouden. En dankzij de nieuwe De Gouden Raad van Tante Kaat weer helemaal up-to-date.

Hoe ziet jouw ideale zondag eruit?

“Op mijn ideale zondag sta ik op zonder dat de wekker gaat; dat is een van de grootste pleziertjes in mijn leven. Als het mooi weer is, gaan de ramen en deuren meteen open en drink ik een kopje thee in de tuin. Dan maak ik een lange wandeling in Park Vordesteyn met een drankje op het terras van de Orangerie, en ’s avonds barbecueën Kees en ik met de kinderen en kleinkinderen. Kees, mijn man, is de ultieme barbecueër. Vroeger hebben we een aantal jaar in Zuid-Afrika gewoond en daar hebben we een belangrijke les geleerd: braaien is draaien.”

Met wie zou jij graag een zondag doorbrengen?

“Met Nelson Mandela. Dat is opnieuw die Zuid-Afrikaanse connectie. Die periode, van amper drie jaar trouwens, heeft me sterk gevormd. Ik was pas afgestudeerd en getrouwd, en plots kwam ik in Zuid-Afrika terecht, waar ik in een Engelse school les mocht geven. Daar is de basis gelegd voor de rest van mijn leven.”

Gaan jullie wel eens terug naar Zuid-Afrika?

“Absoluut, over een paar maanden weer. Maar de allereerste keer dat we terugkeerden, heeft wel twintig jaar geduurd. Het plan was om na drie jaar Zuid-Afrika drie jaar in Europa te wonen, om daarna weer voor een jaar of drie naar Zuid-Amerika te verkassen. Maar Kees kreeg een leuke baan in België en die drie jaar Europa werd ondertussen zo’n 52 jaar.”

Jij kreeg trouwens ook een leuke baan in België: je werd 35 jaar geleden Tante Kaat. En hebt nu weer een nieuw boek geschreven.

“Klopt. In 1993 kwam mijn eerste boek uit, De Gouden Raad van Tante Kaat. Daarna volgden Nog meer Gouden Raad, De Ultieme Gouden Raad, Op Kot met Tante Kaat en nog een hoop andere Tante Kaat-boeken. Op een gegeven moment had ik tien boeken geschreven en een miljoen exemplaren verkocht. Maar wat bleek nu? Geen van die boeken zijn nog te koop in de winkel. Via mail en sociale media kreeg ik heel wat vragen van ouders die hun kinderen een Tante Kaat-boek cadeau wilden doen. En zo is het nieuwe boek ontstaan, een naslagwerk vol recente tips, trucjes, weetjes en huishoudelijke hacks. Een modern Tante Kaat-boek dus.”

Duurzame tante
“Ik heb als Tante Kaat altijd veel aandacht geschonken aan milieuvriendelijkheid en duurzaamheid. Ooit werd daar mee gelachen. Dat was in tijden dat we allemaal spuitbussen met drijfgassen gebruikten en het gat in de ozonlaag een begrip werd. Duurzaamheid bestond toen niet, terwijl ik daar altijd heel alert op ben geweest. Tante Kaat is ecologisch verantwoord. Punt. Natuurlijk moet je aanvaarden dat je niet heiliger kunt zijn dan de paus, maar ik heb toch altijd voor duurzame en biologisch afbreekbare producten gekozen. In het begin was het echt zoeken naar zulke oplossingen, tegenwoordig is het zoveel makkelijker.”

Is dat nog nuttig in een tijd waarin iedereen naar zijn telefoon grijpt om snel iets op te zoeken?

“Ik denk niet dat tieners dit boek zullen kopen, want die googelen alles, maar ik kan me voorstellen dat ouders dit wel aan hun kinderen cadeau doen wanneer die kinderen bijvoorbeeld het ouderlijk nest verlaten of gaan trouwen. Ons Kookboek brengt ook om de zoveel jaar een nieuwe versie uit, want de wereld staat niet stil. Ook uit mijn boek zijn veel oude tips verdwenen. Tips over filmrolletjes voor je camera of over gloeilampen bijvoorbeeld. Totaal niet meer relevant. En er zijn heel wat nieuwe tips in de plaats gekomen.”

“Op televisie komen zie ik niet meer zitten”

35 jaar als Tante Kaat, dat is bijna de helft van je leven. Had je vroeger ooit gedacht dat je zo’n icoon zou worden?

“Nee, absoluut niet. Ik ben niet geboren als perfecte huisvrouw. Toen ik pas in België was komen wonen, wilde ik zo weinig mogelijk tijd aan het huishouden besteden. Ik had twee kinderen, Kees had een drukke baan, ik zat op de toneelacademie en gaf les op school. Dat huishouden moest vooral heel snel gaan. Gelukkig was ik een kei in het verzamelen van huishoudelijke tipjes. En toen ik die op de radio wilde doorgeven, werd ik getrakteerd op hoongelach. Uiteindelijk kreeg ik toch mijn kans op Radio 2; ik kreeg drie maanden om er een succes van te maken.”

En 35 jaar later ben je nog steeds actief als Tante Kaat. En dat op je 76ste.

“Te lang stilzitten is niks voor mij. Bovendien ben ik nog niet uitgepraat. Pas op mijn grafsteen zul je de woorden zien: Tante Kaat is uitgepraat. (lacht) Maar ik begrijp wat je bedoelt. Toen ik 30 was, was mijn moeder een flinke vijftiger en mijn oma ver in de zeventig. Ik vond mijn moeder toen al echt van middelbare leeftijd en mijn oma een keurige oude dame. Nu ben ik zelf 76 en als er iets is wat ik me niet voel, dan is het wel ‘een keurige oude dame’.”

Zou je nog verleid kunnen worden om een radio- of tv-programma te presenteren?

“Radio wel, maar televisie zie ik niet meer zitten. Ik vond het destijds een fantastisch avontuur, maar het is enorm tijd- en energierovend. Radio is makkelijk: je gaat zitten aan een microfoon en babbelt een eind weg. Dat kan ik wel. (lacht) Een andere mogelijkheid is een eigen podcast. Mijn uitgever kwam met dat idee op de proppen. Daar wil ik nog wel over nadenken.”

De jubileumeditie van ‘De Gouden Raad van Tante Kaat’ (uitgeverij Pelckmans) is nu beschikbaar in de boekhandel (29,50 euro).