Tom Dice en Kato Callebaut (The Starlings): “Ruzie hebben we nooit gemaakt, meningsverschillen waren er soms wel”

Met een eerste kind onderweg en een pas afgetrapte theatertour zijn het spannende tijden voor het muzikale koppel dat zich The Starlings laat noemen, Kato Callebaut en Tom Dice. “Half oktober gaan we in bevallingsverlof, om onze tournee in februari te hernemen.”

Eeklo staat niet meteen bekend als de meest hippe gemeente van het land, maar sinds een aantal maanden is Eeklo wel een bruisend adresje rijker: snuisterwinkel/koffiebar Albertha. Het is in de prachtige tuin van Albertha dat ik heb afgesproken met twee bekende locals: Tom Dice en Kato Callebaut, de ene hoogzwanger, de andere dolenthousiast over het nakende vaderschap. Maar voordat we het over baby’s en muziek hebben, wil ik eerst weten…

Hoe ziet jullie zondagochtendroutine eruit?

Tom: “Dat varieert nogal. Soms treden we op en kiezen dan een andere zondag, bijvoorbeeld op maandag. Maar vaak hebben we op zondagochtend wel vrij en als ik dan vroeg wakker ben, fiets ik met veel plezier naar de bakker voor koffiekoeken. Als we op zaterdagavond laat hebben opgetreden, dan slapen we eerst uit en gebruiken we de rest van de dag om tot rust te komen. Ik durf dan al eens naar koers of voetbal te kijken, terwijl Kato in de tuin zit met een boek.”

Kato: “Binnenkort gaan onze zondagen er wel anders uitzien. Met de geboorte van onze baby op het einde van dit jaar gaan we een nieuwe fase van ons leven in. Onze zondagen zullen vanaf dan wel wat vroeger beginnen.” (lacht)

Met wie zouden jullie graag eens een zondag doorbrengen?

Tom: “Het kan niet meer: met mijn oma. Ze is een jaar geleden overleden en we bezoeken haar graf nog heel vaak. Op wandeling met de hondjes passeren we langs de begraafplaats. Vroeger, toen ze nog leefde, was dat een van onze wekelijkse rituelen: op bezoek bij oma. Iedereen van de familie deed dat op zondag. Dat is helaas weggevallen. Nu moeten we al beginnen plannen als we de rest van de familie willen zien. Nog één zondag met mijn oma zou dus wel heel leuk zijn. Of alle zondagen.”

Jullie hebben net de aftrap gegeven voor jullie ‘Dream in Full Color’-tournee. Die telt voorlopig 18 shows. Hoe doen jullie dat met de komst van een baby?

Kato: “De eerste helft van onze tournee, een negental shows, werken we voor half oktober af. Daarna nemen we een pauze, om vanaf februari aan deel twee te beginnen. Voorlopig gaat alles nog heel goed, al kun je tijdens een zwangerschap natuurlijk nooit met zekerheid zeggen dat alle shows sowieso doorgaan. Maar ik voel me uitstekend en zie geen reden om vroegtijdig te moeten stoppen met optreden.”

‘Dream in Full Color’; mag ik aannemen dat deze show over dromen gaat?

Tom: “Absoluut. Het is een voorstelling met eigen muziek, met veel kleur in de belichting, waarin we ook praten over onze dromen en het publiek naar hun dromen vragen. Die dromen zijn de rode draad in de show. Kato en ik zijn allebei enorme dromers.”

Een droom kan ook omslaan in een nachtmerrie. Een paar jaar geleden kwam er een abrupt einde aan jouw zwangerschap, Kato. Ben je nu niet bang?

Kato: “Ik ben veel rustiger geworden. In het begin van mijn zwangerschap was ik uiteraard wel bang. Die eerste weken zijn cruciaal. Tijdens mijn eerste zwangerschap in 2021 liep het al na een paar weken mis. Terwijl een kind net mijn grote droom was. Een van mijn eerste dromen als klein meisje was later mama worden. Die miskraam was dus heel pijnlijk. Ik had dat jaar ook al mijn mama verloren en wat eerder nog mijn oma. Ik wilde dat verdriet niet meenemen of meedragen naar een volgende zwangerschap. Dus hebben Tom en ik bewust gewacht om er opnieuw aan te beginnen. Ik wilde een baby niet belasten met zulke zware emoties. Nu zijn we twee jaar verder en ben ik veel rustiger dan de eerste keer. Ik geniet van mijn zwangerschap.”

Jullie werken samen, jullie wonen samen. Gaat dat altijd van een leien dakje?

Tom: “In het begin was het samen optreden een zoektocht. Wij hadden hiervoor allebei een solocarrière van wel tien jaar. Als je die carrières plots samenbrengt, is het even zoeken. Ruzie hebben we nooit gemaakt, meningsverschillen waren er soms wel. Dat komt ook omdat we heel kritisch voor onszelf zijn, en bijgevolg ook voor elkaar. Nu is dat een gigantisch voordeel, vooral tijdens het schrijven. Je durft sneller uit te spreken wat je goed en niet goed vindt. Het schrijfproces gaat veel sneller. Bovendien is het heerlijk om na een optreden nog wat na te praten over de show op weg naar huis. Tot nu toe zijn er dus alleen maar voordelen. We zijn zo goed op elkaar ingespeeld en zolang we dit allebei graag blijven doen, voorzie ik geen problemen.”

Gaan jullie nog een poging wagen om het samen tot het Eurovisiesongfestival te schoppen? Afgelopen jaar waren jullie er heel dichtbij.

Tom: “Dat was wel zuur dat we op een haar na het Eurovisiesongfestival misten. Je moet weten dat ik een superfan ben van het songfestival. Ik volg al van januari wat andere landen gaan doen. Tegen maart had ik wel door dat Gustaph eruit kon springen, omdat hij in zijn genre weinig concurrentie had. Hij heeft het ook supergoed gedaan.”

Kato: “Of we nog een poging wagen, weten we nog niet. Zo’n voorronde in eigen land geeft toch veel stress. Uiteraard zouden we heel graag een keer naar het Eurovisiesongfestival gaan, maar er is meer in het leven dan dat.”

Tom: “Vreemd genoeg is de druk in Vlaanderen groter dan op het Eurovisiesongfestival zelf. Want of je daar nu vijftiende of eerste wordt, je hebt de kans gekregen om je muziek aan 200 miljoen mensen te laten horen. Ik ben trouwens geen voorstander van die voorrondes in Vlaanderen. Als je iemand kiest, in plaats van tientallen muzikanten laat strijden, dan kun je je veel langer voorbereiden en is er meer budget voor die ene artiest. Nu moest je concurreren met een act van Zweden die tienduizenden euro’s heeft gekost. Dan wordt het lastig.”

Meer info over The Starlings en hun theatertour ‘Dream in Full Color’ vind je op wearethestarlings.com.