Ontbijtbabbel met Tim Mielants: “Cillian Murphy is echt belachelijk goed”

Met films als ‘De Patrick’ en ‘WIL’, en tv-series als ‘Cordon’, ‘Peaky Blinders’ en ‘Legion’ op z’n palmares liggen de verwachtingen bij elke nieuwe klus van Tim Mielants (44) torenhoog. Dus ook voor de film ‘Small Things Like These’, die vanaf woensdag eindelijk in Belgische bioscopen te zien zal zijn. Recensies in Engeland, Ierland en Amerika zijn alvast unaniem: ga dit zien!

In de Vlaamse cinema en tv lopen er genoeg mensen met talent rond. Maar Vlamingen die ook internationaal doorbreken, zijn dun gezaaid. De Antwerpse regisseur Tim Mielants toont nochtans dat het kan. In 2016 mocht hij het derde seizoen van Peaky Blinders inblikken; niet veel later volgden een handvol afleveringen van de Amerikaanse superhero-reeks Legion en van de horrorserie The Terror. Met De Patrick (2019) maakte Mielants zijn Vlaamse langspeelfilmdebuut; nu gaat hij internationaal met Small Things Like These, waarin hij opnieuw samenwerkt met Oscarwinnaar Cillian Murphy. Leuk weetje: ook Mielants’ volgende film, Steve, wordt er eentje met de Ierse wereldster.

Hoe ziet jouw ideale zondag eruit?

“Als ik druk aan het werk ben, is de zondagochtend een mooi moment om ideeën te spouwen. Dat kan ontspannend werken, omdat je op zondagochtend niet te veel van jezelf verwacht. (lacht) De ideeën komen dan dikwijls vanzelf. Als ik niet aan het werk ben, start de zondagochtend eerlijkheidshalve soms met een kater. Ik probeer dan wat uit te slapen, met de kinderen te spelen, naar de plaatselijke bakker te gaan. Net zoals iedereen.”

Met wie zou jij graag een zondag doorbrengen?

“Met regisseur Werner Herzog, naar wie ik enorm opkijk. Dat lijkt me een krankzinnige zondag. Ik vind zijn films uiteraard ongelooflijk, maar zijn levenshouding misschien nog wel meer. De energie die hij nog heeft op zijn leeftijd, en de durf en de goesting om de waanzin te omarmen, vind ik bewonderenswaardig.”

Waar bezondig jij je aan?

“Het valt best wel mee met de zondes in mijn leven, denk ik. Ik moet wel toegeven dat ik heel lang gedacht heb, tot niet zo lang geleden eigenlijk, dat ik indestructible was, niet kapot te krijgen. Maar plots had ik door dat ik wel echt voor mezelf moest zorgen. Daarom probeer ik nu veel te sporten: zwemmen, lopen, fitness, de heilige Drievuldigheid.”

“Hoe vaker ik in Hollywood kom, des te blijer ik ben dat ik in Antwerpen woon”

Over naar je film: hoe is die tot stand gekomen? Hoe ben jij aan die job geraakt?

“Je weet dat ik samen met Cillian Peaky Blinders heb gedraaid, het derde seizoen. Het klikte goed tussen ons en nadat Cillian De Patrick had gezien, zei hij: ik wil met jou een film maken. Dit was in de periode voor Oppenheimer. We zijn dan op zoek gegaan naar materiaal en zijn vrouw stelde het boek Small Things Like These voor, van de Ierse schrijfster Claire Keegan, over een eenvoudige kolenhandelaar in 1985 die op een geheim stoot in het plaatselijke klooster. Ik las het en voelde meteen dat ik het thema rouw hierin kon onderzoeken. Een rouw die pas dertig jaar na de feiten begon. Dat was een pijn die ook in mijn leven heel hard aanwezig is geweest. Mijn broer is namelijk lang geleden overleden in een auto-ongeval. Voor mij hield deze film dus de mogelijkheid in om die pijn op bijna therapeutische wijze te analyseren. Om dat samen met Cillian te mogen doen, was voor mij iets heel bijzonders.”

Hoe spannend is het om zo’n persoonlijk project op het publiek los te laten?

“Ik ben inmiddels iets minder zenuwachtig omdat de film al in het Verenigd Koninkrijk en in Ierland is uitgekomen en daar alle verwachtingen overtreft. Ook de recensies zijn lovend; hoogstwaarschijnlijk zal ik nooit meer in mijn carrière zulke lovende recensies zien. (lacht) Zeker in Ierland is dit een heel bijzonder verhaal. Misschien op sommige vlakken te vergelijken met de docu Godvergeten hier in Vlaanderen: er is lange tijd weinig gecommuniceerd geweest over de Magdalenazusters, die tot 1996 meisjes die ongewenst zwanger waren, opvingen om te bevallen. Wat er daarna met die kinderen gebeurde, is een mysterie. Ze werden naar Australië of Amerika gebracht, maar er zijn ook massagraven ontdekt in Ierland. Lang is hierover gezwegen, maar nu wordt er eindelijk over gesproken.”

Je wordt 45 en hebt al heel wat moois op je palmares. Hoe blik je terug op je carrière tot dusver?

“Als ik terugkijk, dan zie ik een job die keihard is. Eentje die heel veel vallen en opstaan vereist. Buitenstaanders zien vooral de rode lopers, maar dit is een job waarin er wordt gezwoegd, die bloed, zweet en tranen vraagt. Ik heb mijn hart verloren aan cinema, en als je van iets of iemand houdt, vergeef je heel veel miserie. Ik had gelukkig snel door dat ik geen doelen mocht stellen in dit wereldje. Ik moet gewoon proberen om mooie films te maken, dat is al moeilijk genoeg. Ik probeer ambities te vermijden en gewoon voor de liefde voor het vak te vechten. Tot nu toe ben ik in ieder geval blij met de beslissingen die ik heb gemaakt. Ik had op heel wat momenten in mijn carrière een ander pad in kunnen slaan waar meer geld en aanzien op me lagen te wachten. Maar ik heb dat bewust niet gedaan omdat ik niet verliefd was op het project.”

Jij hebt dus geen enkele ambitie om je in Hollywood te vestigen en alleen daar nog te werken?

“Nee, totaal niet. Hoe vaker ik in Hollywood kom, des te blijer ik ben dat ik in Antwerpen woon. Ik meen te denken dat het hier zo slecht nog niet is. Ik heb ook weinig interesse in iets als een Oscar. Behalve dat het meer visibiliteit genereert, geloof ik niet zo in filmprijzen. Het is geen sport, het is geen competitie. Prijzen zijn in het leven geroepen voor en door distributeurs die extra aandacht en gratis publiciteit voor hun films wilden. Begrijp me niet verkeerd: ik neem graag prijzen in ontvangst, maar de meeste van mijn favoriete films of regisseurs hebben nooit een prijs gewonnen.”

Dus je bent nog niet te groot voor Vlaamse tv?

“Als er een tof project komt aangewaaid, zal ik daar zeker over nadenken. Mijn enige besogne is: kan ik er een goede film of reeks van maken met de beschikbare middelen? Als het antwoord ja is, dan ga ik ervoor.”

‘Small Things Like These’, vanaf woensdag in de bioscoop.