Chef-kok en ‘Shalom Allemaal!’-ster Tulli Padwa: “Ik luister heel graag naar Eminem”

Sinds zijn opvallende passage in de Play4-reeks ‘Shalom Allemaal!’ staan de spotlights op Tulli Padwa gericht. Tot groot genoegen van de sympathieke chef-kok zelf, die lijkt te genieten van alle aandacht. Na de tv-reeks is er nu een kookboek vol Joodse recepten en culinaire tradities. “Jarenlang hebben Vlamingen oogcontact met me vermeden, nu wil iedereen me zien. Ik ben dat niet gewend, maar I love it!”

“Dat is ‘m. Tulli. Van Shalom Allemaal!.”

Ik hoor het twee Limburgse dames niet zo subtiel fluisteren wanneer ze langs ons tafeltje sluipen. Sinds Shalom Allemaal! is Tulli (58) een ster. Het enfant terrible van de ultraorthodoxe Joodse gemeenschap gaf de Antwerpse Jodenbuurt een gezicht. Een sympathiek en zeer menselijk gezicht, van een kwajongen van 58 jaar oud die drinkt en rookt en – zo blijkt later – naar Amerikaanse rap luistert. Zijn pas verkregen sterrenstatus liet hem toe een kookboek te schrijven met Joodse recepten en culinaire tradities, om de Vlaming nogmaals de hand te reiken. “De ultraorthodoxe Joden vormen een gesloten gemeenschap in Antwerpen. Om elkaar te begrijpen, moeten we de muren laten zakken. Dat is exact wat Shalom Allemaal! heeft gedaan. En met dit kookboek, Geschmak!, probeer ik daarin verder te gaan.”

Wat betekent de zondag voor jou? Zaterdag is de sabbat, maar hoe ziet een zondag eruit in de Joodse gemeenschap?

“Niet anders dan bij jullie. Zaterdag is onze time-outdag; we doen dan eigenlijk niks. Niet werken, geen telefoon of tv. Het is een dag voor familie of vrienden. Maar op zondag doen we zoals elke Vlaming wanneer hij of zij niet moet werken. Ontspannen, klusjes, genieten. Persoonlijk kook ik veel op zondag en test ik ingrediënten of recepten.”

Met wie zou jij graag een zondag doorbrengen?

“Dat mag eender wie zijn? Met Eminem dan. Ik luister heel graag naar zijn muziek en ben gek op zijn teksten en zijn stijl van schrijven. Hij breekt vaak de regels en laat het ritme van de taal voorgaan op die regels. Dat vind ik heel boeiend. Ik ben benieuwd of hij dat ook doet als hij spreekt. In onze gemeenschap staat Eminem natuurlijk niet zo hoog aangeschreven, maar ik vond hem altijd fascinerend. Ik liet mijn dochter naar zijn muziek luisteren toen ze drie of vier jaar oud was. Hoeveel kwaad kon dat, dacht ik. Op een gegeven moment vroeg ze aan me: kunnen we die boze man nog eens horen?” (lacht)

Klopt het wanneer ik zeg dat jij ook graag de regels breekt? Of in ieder geval graag tegen schenen schopt.

“Ik ben geen teddybeer, dat klopt. Ik zoek graag de grenzen op. Daar word ik ook vaak over aangesproken. Maar ik ben geen 22 meer; mensen hebben zich neergelegd bij het feit dat ik zo ben. Het wordt geaccepteerd, al ben ik wel uitgegroeid tot een dreigement in mijn gemeenschap: pas maar op, anders eindig je als Tulli. (lacht) Dat wordt echt gezegd.”

Je hebt er wel voor gezorgd dat de Joodse gemeenschap meer begrepen wordt. Voel je dat er sinds ‘Shalom Allemaal!’ meer toenadering is?

“Absoluut! Er is iets veranderd in de sfeer. Ik word sneller aangesproken, ik krijg sneller een glimlach in plaats van dat mensen wegkijken. Dat was ook de bedoeling van het programma. Ik wilde laten zien dat wij niet zo anders zijn. Ik wilde tonen dat er ook grappige Joden zijn, of Joden die roken en drinken en van het leven genieten, ondanks de 613 regels die wij moeten volgen. Ja, we hebben in jullie ogen rare gebruiken, maar we zijn heel normale mensen. Daarin heeft het programma een wezenlijk verschil gemaakt. En ik ben niet de enige die dat vindt; ik hoor dat geregeld van anderen uit onze gemeenschap. Er is meer begrip en toenadering.”

“Ik ben geen teddybeer, dat klopt. Ik zoek graag de grenzen op”

Even naar je boek, dat komende week uitkomt: denk je dat Vlamingen klaar zijn om de Joodse keuken in te duiken?

“Ik denk dat als je van andere culturen gaat proeven, dat er altijd ingrediënten of gerechten zijn die je niet zo lekker vindt. Maar ik ben getraind in de Belgisch-Franse traditie en ik weet ongeveer wel wat jullie lekker vinden. Ik heb ook gerechten gekozen waarvan de ingrediënten makkelijk te vinden zijn. Ik besef dat jullie geen karper eten, dus heb ik dat in de ‘gefilte fisj’ vervangen door kabeljauw, heek en zalm.”

Welk gerecht mocht zeker niet ontbreken in dit boek?

“Tsjolent, de Joodse versie van de cassoulet. Dat is zo’n typisch gerecht waarvoor wij bij elkaar komen, met een grote pot tsjolent in het midden van de tafel, best in combinatie met een biertje. Traditioneel is tsjolent een middaggerecht op de sabbat, maar het is door de jaren heen geëvolueerd tot een typisch donderdagavondgerecht, wanneer alle jonge mensen bij elkaar komen om tsjolent te proeven. Overal ter wereld heb je tegenwoordig tsjolentclubs.”

Lekker bij een biertje? Alcohol is dus helemaal geen taboethema in jouw gemeenschap.

“Goh, het is frowned upon, het wordt wel wat afgekeurd. Je zult bijvoorbeeld nooit een orthodoxe Jood zat zien, behalve op Poerim, een uitbundig feest dat te vergelijken valt met carnaval. Toch is er een enorme trek naar whiskey en wodka in onze gemeenschap, zonder dat dat te veel problemen oplevert. Er zijn verbazend weinig mensen verslaafd aan alcohol in onze gemeenschap.”

Heb jij zelf nog andere zondes?

“Ik heb er zeker geen die ik op dit moment wil trotseren. Of met jou wil delen.” (lacht)

‘Geschmak!’ (uitgeverij Manteau), het kookboek van Tulli Padwa, ligt vanaf donderdag in de boekhandel.