Veerle Dejaeger: “De grote doorbraak? Ik geniet gewoon van elk moment”

Met een diploma als handelsingenieur op zak, een voorzichtige internationale carrière en een hoofdrol in een Vlaamse webreeks rijgt de jonge actrice Veerle Dejaeger (24) de succesjes aan elkaar. “Stapje per stapje en hapje per hapje, dat is de enige manier vooruit.”

Voor de Brusselse actrice Veerle Dejaeger, die haar grote passie – acteren dus – de laatste jaren schijnbaar moeiteloos combineerde met een succesvolle academische carrière (tot ze haar diploma ging ophalen wist ze zelfs niet dat ze met grote onderscheiding geslaagd was), begon alles met een rolletje in wtFOCK. Een stroomversnelling later oogt haar palmares plots erg indrukwekkend voor een 24-jarige: een grote rol in de succesreeks Assisen, een passage in de Amerikaanse film The Pod Generation, een terugkerende rol in de fictiereeks Mijn Slechtste Beste Vriendin, een hoofdrol in de gloednieuwe webreeks 9 feestjes voor de kater en straks nog eentje in een Nederlandse productie voor Streamz en Videoland. Alles wijst op de grote doorbraak voor de sympathieke blondine. “Toch ervaar ik dat niet zo. Ik doe alles stapje per stapje en hapje per hapje. Als buitenstaander lijkt er nu misschien een momentum te zijn in mijn carrière, maar ik wil daar geen extra druk op leggen, anders blokkeer ik. Ik geniet nu gewoon van elke opportuniteit. En als mijn carrière nu zo voort zou blijven kabbelen, dan ben ik daar al tevreden mee. Al koester ik wel een grotere ambitie: meer internationaal spelen. Ik hou van acteren in het Frans of Engels, omdat die talen toch iets dankbaarder zijn dan het Nederlands en een vreemde taal meteen een luik opent naar andere personages.”

Hoe ziet jouw ideale zondag eruit?

“Als ik op zaterdag ben uitgegaan, begint mijn ideale zondag met uitslapen. En daarna een brunch met vriendinnen. Wat ronddolen in de stad, vintage marktjes bezoeken, boetiekjes binnenwandelen, een museum bezoeken en koffietjes drinken. Al klinkt dat misschien meer als een ideale zaterdag, want eigenlijk hou ik niet zo van zondagen. Alles is dan een beetje doods buiten. Op zondagen vind ik het wel heel fijn om mijn ouderlijke huis op te zoeken of op bezoek te gaan bij mijn omaatje.”

Waar bezondig jij je aan?

“Oh, ik heb honderden zondes. Ik drink soms een beetje te veel, maar doen niet veel mensen van mijn leeftijd dat? Ik kan heel lang slapen. Ik ben soms een beetje lui. Ik ben verslaafd aan mijn gsm. Maar dat is allemaal niet heel erg. Wel laat ik me af en toe vangen aan faalangst. Ik kan heel kritisch voor mezelf zijn, op een destructieve manier. Ik ben echt bang om niet goed te zijn, om iets niet goed te doen. Maar ik denk dat elke acteur daarmee worstelt. Ik leer er wel steeds beter mee om te gaan. Ik geloof ook in de kracht van zelfkritiek, maar bij mij wordt het soms te beklemmend.”

Durf je naar jezelf te kijken op het scherm?

“Dat doe ik wel, ja. Omdat ik dat heel leerrijk vind. Ik kan die gêne van mezelf te zien acteren best snel loslaten.”

“Studeren bracht een bepaalde structuur en discipline in mijn leven. Het leven als actrice is totaal anders”

Je noemde luiheid als een van je zondes. Nochtans heb je de afgelopen jaren je acteercarrière gecombineerd met een opleiding tot handelsingenieur.

“Klopt. Ik ben vorig jaar afgestudeerd, maar ben pas vorige week mijn diploma gaan ophalen. Ik werd toen een beetje emotioneel, sentimenteel zelfs, door op de campus rond te lopen. Ik bleek dan ook nog eens afgestudeerd te zijn met grote onderscheiding; dat wist ik dus al die tijd niet. (lacht) Niet dat ik van plan ben om ooit iets met dat diploma te doen. Ik denk dat ik slachtoffer was van het verwachtingspatroon van de maatschappij: dat ik dus eerst een diploma moest halen. Ik ben nooit intrinsiek gemotiveerd geweest om handelsingenieur te worden, maar ik zit nu eenmaal met een bewijsdrang.”

Toch straf, die combinatie. Brains, beauty en talent.

“Zo zie ik mezelf echt niet. Ik weet dat zo’n diploma het ultieme bewijs van brains zou moeten zijn, toch vind ik mezelf op heel veel vlakken niet zo slim. Maar ja, hoe definieer je intelligentie? Ik heb best weinig basiskennis, maar heb dan wel weer een analytisch en reproductief vermogen, waardoor ik wel goed presteerde binnen dat educatieve systeem. Weet je dat ik de blok stiekem heb gemist in juni? Ik vond dat studentenleven heel duidelijk: eten, blokken, slapen. Studeren bracht een bepaalde structuur en discipline in mijn leven. Het leven als actrice is totaal anders. Dat is er eentje van audities doen en eventuele teleurstellingen, van een paar maanden heel hard werken om daarna geen uitzicht te hebben op een nieuwe job. Dat gebrek aan structuur is echt even wennen.”

Je bent nu te zien in de VRT MAX-reeks ‘9 feestjes voor de kater’. Heb je veel ervaring met katers?

“Tijdens mijn eerste jaren aan de unief had ik geen idee wat uitgaan of vrijetijd was, maar dat ben ik nu als twintiger wel aan het inhalen. Ik heb een leuke balans gevonden. En in de reeks heb ik een heel toffe rol. Celie is een leuk personage met een iets grotere onschuld, naïviteit en kinderlijkheid dan ik zelf heb, maar met een grote gevoeligheid en kwetsbaarheid waar ik mezelf wel in herken. In heel de reeks, ook al is het een ‘shortie’ met acht afleveringen van een minuut of 11 à 12, zit veel hart en ziel, zowel van de acteurs als van de makers.”

‘9 feestjes voor de kater’, nu integraal te zien op VRT MAX.