Ontbijtbabbel met acteur Geert Van Rampelberg: “Ik moest mezelf pushen om weer naar de bioscoop te gaan”

Deze eindeloze bloedhete zomer lijkt nu toch stilaan plaats te maken voor iets wat op herfst moet gaan lijken, en dat is uitstekend nieuws voor de Belgische bioscopen. Die mochten afgelopen woensdag al uitpakken met ‘Ritueel’, een nieuwe en zeer duistere misdaadthriller met Marie Vinck en Geert Van Rampelberg in de hoofdrollen. “Marie speelt ronduit fantastisch! Zij is de absolute ster van deze film.”

In een hippe Antwerpse koffiebar, zo eentje met een eigen microbranderij en capabele barista, ploffen Geert Van Rampelberg en ikzelf neer in leren fauteuiltjes. Het is warm binnen, maar het terras zit vol en ik heb vragen over Ritueel die niet kunnen wachten tot de aarde weer wat afkoelt. Zo wil ik weten of het voor een acteur met een staat van dienst als die van Geert nog spannend is wanneer een nieuwe film uitkomt. “Altijd! Ik was in de eerste plaats zelf benieuwd naar het eindresultaat. Ik had de film alleen nog maar op een klein tv-scherm gezien. De ervaring in de bioscoop is toch van een andere orde. Met dat geluid en dat grote scherm word je echt in zo’n verhaal gezogen. Ik wil nu zoveel mogelijk mensen aansporen om hiervoor naar de cinema te gaan. Ik voel wel aan dat dat onze reflex niet meer is, sinds de pandemie. We hebben allemaal een extra abonnement genomen op een streamingdienst. Ik moest mezelf ook pushen om weer naar de bioscoop te gaan. Maar telkens besef ik dan weer waarom ik dat zo fijn vind. Twee uur lang verdwijnen in een donkere zaal is simpelweg heerlijk. Zeker als je Ritueel voorgeschoteld krijgt.”

Je speelt politie-inspecteur Nick Cafmeyer, die we nog kennen van ‘De Behandeling’ (2014). Maar dit keer sta je iets meer aan de zijlijn.

“Klopt. Ritueel is een donkere, duistere thriller die rond Kiki draait, een politie-duikster gespecialiseerd in forensisch duiken, die op een gegeven moment een afgehakt hand opvist uit een Brussels kanaal. Wat volgt is een spannende zoektocht naar het verleden, heden en de toekomst van Kiki. In dat verleden zit een verwijzing naar het Belgische kolonialisme, een belangrijk thema om eens aan te snijden in een Belgische film. Mijn personage is meer een soort gids in deze film, die iets meer aan de zijlijn opereert.”

Een aantal acteurs had heftige scènes onder water, en dat leidde blijkbaar af en toe tot paniekaanvallen. Was je opgelucht dat jouw rol geen onderwaterscènes vereiste?

“Nee, ik vond dat spijtig. Ik heb één keer gedoken in mijn leven en vond het heerlijk. Uiteraard zou ik dat wel liever op een exotische locatie doen, maar ik had het wel een mooie uitdaging gevonden. Acteren onder water is natuurlijk niet zo evident. Ik heb de verhalen van de paniekaanvallen ook gehoord. Je moet op die diepte niet alleen op je acteerwerk en alle aanwijzingen letten, maar ook nog op je ademhaling. Als je dan begint te panikeren, loopt het mis.”

‘Ritueel’ is alweer een tijd geleden opgenomen, wat heb je de afgelopen maanden gedaan qua werk?

“Normaal gezien heb ik altijd een vrij rustige zomer, maar dit keer heb ik doorgewerkt. Dat was nodig ook, financieel dan. Corona heeft lang geduurd en mijn agenda van de afgelopen tweeënhalf jaar was vaker leeg dan vol. Nu werden me twee series aangeboden, die ik allebei tegelijkertijd heb gedraaid. Normaal doe ik zoiets niet, maar het was gewoon noodzakelijk.”

Is het vervelend om nooit zekerheid te hebben als acteur?

“Goh, daar leer je wel mee omgaan. Soms is het heel druk en soms is er weken- of maandenlang helemaal niks. Dat is de realiteit in Vlaanderen: ze smijten geen scenario’s naar je hoofd. Die rustperiodes na een project zijn vaak ook goed en nodig. Je moet een rol vaak toch even uitzweten voordat je aan een nieuwe kunt beginnen. Bovendien heb ik er niet voor gekozen om dag in dag uit hetzelfde te doen voor de komende twintig jaar. Ik zou zelfs niet kunnen leven met dat vooruitzicht. Ik ben nogal wispelturig op dat vlak.”

Je bent niet iemand die zich snel zorgen maakt? Over het klimaat bijvoorbeeld? Of over de energieprijzen?

“Toch wel. Om eerlijk te zijn maak ik me grote zorgen. Ik heb twee dochters, van 17 en 19, die zelf ook bezorgd zijn om het klimaat. Door corona waren die klimaatzorgen tijdelijk vervangen door andere zorgen, maar als je de hitte en droogte van de afgelopen maanden bekijkt, dan is dat behoorlijk zorgwekkend. Hetzelfde geldt voor de energiecrisis. Je kunt eigenlijk geen krant openslaan of nieuwsuitzending bekijken zonder je bedrukt te voelen. Ik probeer niet in paniek te schieten, maar misschien moeten we dat net wel doen. Toch wil ik mijn kinderen niet constant met negatieve feiten rond de oren slaan. Zij moeten net proberen in het leven te bijten en er zoveel mogelijk uit zien te halen. Te veel negativiteit tast je aan. Dat voel ik nu heel hard.”

Ben jij misschien van nature een tikkeltje melancholisch?

“Nee, dat denk ik niet. Maar zoals ze zeggen ‘je bent wat je eet’, geldt dat ook zo voor informatie. Als je te veel deprimerende berichten leest of ziet, dan word je ook zo. Daarom is het gezond om af en toe eens te verdwijnen. In een bioscoopzaal bijvoorbeeld, of op reis. Ik ben net met mijn dochters een paar dagen naar het noorden van Italië geweest. Heerlijk om heel even ergens te kunnen rondlopen en de wereld te laten draaien zonder telkens updates daarover te krijgen.”

‘Ritueel’ is sinds afgelopen woensdag te zien in de bioscoop.