Gilles De Coster: “Sekswerkers verdienen ons respect”

Na ‘Strafpleiters’, ‘Misdaaddokters’, ‘Procureurs’ en ‘Strafrechters’ is presentator Gilles De Coster nu aanbeland bij een andere – minstens even interessante – beroepsgroep: ‘Sekswerkers’. In deze vierdelige Canvasreeks praat hij met vijf vrouwen en drie mannen die actief zijn in de raamprostitutie, thuisontvangst, escortservice en onlinebranche.

In België zijn er naar schatting 25.000 sekswerkers aan de slag, van de straat tot het internet. Ze leveren hun erotische diensten vanuit diverse drijfveren, van geldnood tot adrenalinekick. De sekswerkers hebben een uniek venster op de seksuele zeden en levensverhalen van klanten uit alle sociale geledingen. Maar de jobvereisten zijn niet min. Het beroep vergt sterke empathie, ondernemerschap en een fysieke topconditie. Sekswerkers bieden lichamelijk genot te koop aan, maar moeten op hun hoede zijn voor soa’s en ongewenst klantengedrag. En bestand tegen het morele stigma rond betaalde seks. Bovendien hangt de schaduw van uitbuiting en mensenhandel over het beroep.

Na vier interessante reeksen in de justitiële sfeer kies je nu voor sekswerkers. Een voor de hand liggende keuze?

“Het is in ieder geval een beroep waar wij als makers benieuwd naar waren. We hadden het gevoel dat de cirkel van justitie rond was na onze tetralogie. Die wereld hadden we nu wel grondig uitgespit. We hadden zin in iets anders en zijn op zoek gegaan naar een beroep waar maar heel weinig over geweten is, met een grote verborgen dimensie, waarin je als maker en kijker op ontdekkingstocht kunt gaan. Sekswerker is zo’n beroep. Eentje dat fascineert omwille van het taboe dat eromheen hangt. Een beroep aan de andere kant van de sociale ladder, vergeleken met de procureurs, rechters en dokters die eerder aan bod kwamen. Maar een beroep dat minstens even interessant is.”

Je laat een achttal sekswerkers aan het woord. Was het moeilijk om hen te overtuigen om met hun verhaal naar buiten te komen?

“Vreemd genoeg waren de procureurs en strafrechters meer op hun hoede destijds. Onze zoektocht naar goede gesprekspartners was zeker niet moeilijker dan in vorige reeksen. Integendeel. Onze gasten zijn stuk voor stuk trots op hun werk en doen dat volledig uit vrije wil. Daardoor belichten we natuurlijk niet het hele verborgen luik van gedwongen prostitutie. Dat bestaat zeker ook, maar dat zou een totaal ander programma opleveren. Onze aandacht gaat uit naar sekswerk als beroep, als normaal beroep dat altijd al bestaan heeft en er ook altijd zal zijn.”

Had je zelf eigenlijk vooroordelen tegenover dit beroep?

“Ik heb al lang geleden geleerd dat vooroordelen voortkomen uit onwetendheid. Als je ergens niets over weet, moet je jezelf dwingen om geen vooroordelen te hebben. Dat is een basishouding in mijn leven. Als je babbelt met mensen die zo’n beroep met volle goesting en volle overtuiging doen, en daar dan ook nog eens interessant over kunnen vertellen, dan komt het respect automatisch. Sekswerkers waarderen normaalheid, ze willen bejegend worden als elke andere beroepsgroep. Het zijn doodgewone mensen, zoals jij en ik, het zijn ondernemers die met dezelfde dingen worstelen. Maar met een aparter beroep.”

Sekswerk is niet illegaal in België, toch zitten de sekswerkers in een schimmig statuut. Hoop je met je reeks daar iets aan te kunnen veranderen?

“Het zou zeer pretentieus zijn om te denken dat ik met deze reeks iets kan veranderen. Bovendien wordt er op ministeries al nagedacht over een betere gang van zaken. De halve illegaliteit waar sekswerk nu in zweeft, is niet op zijn plaats. Dus ik hoop, voor mijn acht gasten, dat er voor hen wel iets verandert binnenkort.”

‘Sekswerkers’, vanaf maandag 10 januari vier maandagavonden om 21.20 uur op Canvas.