Jan Mulder en de zeven dwangers

Wat komt Jan Mulder in hemelsnaam uitvreten in een programma dat draait rond mensen die kampen met een dwangneurose? We braken er ons tijdens de eerste aflevering van ‘Dwangers’ het hoofd over, maar plots werd alles duidelijk. De ingreep was noodzakelijk om deelnemer Kurt over de streep te helpen.

De arme man heeft immers af te rekenen met een obsessie voor paren, alles moet altijd en overal in twee kunnen gedeeld worden. Hij telt zelfs de letters van zijn woorden. Daarom moesten er vier therapeuten mee. En daarom moest aan de 7 ‘dwangers’ nog een persoon toegevoegd worden. Toevallig bleek Jan Mulder nog een tweetal weken vrij te hebben in zijn agenda en zag hij een tripje naar Thailand wel zitten. Na de wolf en de zeven geitjes, nu Jan Mulder en de zeven dwangers.

Het doel van de programmamakers is schijnbaar heel eerbaar: mensen van wie het leven volledig beheerst wordt door een of meerdere dwangneurosen laten bijstaan door vier therapeuten in de hoop dat ze na afloop min of meer normaal kunnen functioneren. Elke dag moeten ze een beetje controle prijs geven om zo hun angsten te overwinnen. Blijkbaar lukt dit niet in eigen land. Neen, de ‘dwangers’ moeten zo ver mogelijk verwijderd worden van hun dagelijkse sleur en dwang.

Overleven in paaldorp

Daarom worden ze naar Thailand gevlogen, waar ze eerst ondergebracht worden in een comfortabel resort aan zee. Om hen op de proef te stellen, moeten ze daarna rondkuieren in het hectische Bangkok, de nachttrein nemen naar Chiang Mai en uiteindelijk zien te overleven in een paaldorp middenin de jungle. En op de koop toe de vele schouderklopjes (hels voor wie aan smetvrees lijdt!) en grapjes van Jan Mulder trotseren. Voorwaar een opgave om U tegen te zeggen, ook voor niet-dwangers zoals u en ik

Vreemde snuiters

Het lijkt allemaal een goed georchestreerd excuus om mensen op te voeren die in de ogen van de doorsnee televisiekijker vreemde snuiters zijn. Uitlachtelevisie is het misschien nog net niet, maar ik kon me het gegniffel in menig huiskamer voorstellen toen Lauren bekende dat ze er soms uren over doet om haar slaapkamer te bereiken omdat ze de trap niet op geraakt. Steeds opnieuw moet ze van de eerste trede starten als ze onderweg even een negatieve gedachte heeft. Haar echtgenoot wordt er kierewiet van.

Er zullen ook heel wat wenkbrauwen de hoogte in gegaan zijn toen Felien vertelde dat ze alles wat ze tegenkomt twee keer moet aantikken omdat ze vreest dat haar anders iets slechts zal overkomen. En wat te denken van Sanne, die zo’n last heeft van smetvrees dat iemand een hand geven een nachtmerrie is en ze een heilige schrik heeft voor deurklinken, geld, trapleuningen en nog veel, veel meer. Nog erger is het gesteld met Ilse, die rondloopt met zo’n zware agressieve dwanggedachten dat ze zichzelf niet vertrouwt: “Een baby in mijn armen nemen, durf ik niet uit angst dat ik hem zou weggooien. En soms denk ik dat ik iemand met een mes ga vermoorden.”

Smetvrees besmettelijk?

Jan Mulder wist de boel gelukkig op te leuken met uitspraken als “Ik heb al voorzichtig gevraagd of smetvrees besmettelijk is”, liet de filosoof in zich los (“Het leven is een geweldig schilderij, alleen is het voor het schilderijtje zelf niet altijd leuk’’) en klonk eenmaal ook als een voetbalcoach: “De druk moet opgevoerd worden, dan presteer je beter!” Moet je net zeggen tegen zeven ‘dwangers’ die net gearriveerd zijn in Thailand na een voor hen bijzonder stresserende reis. De therapeuten hadden sowieso hun handen al meer dan vol en we vrezen dat Jan Mulder hen nog een pak extra werk zal bezorgen.

Dwangers, dinsdagavond om 21u. op VIER

P.S. Voor Kurt: dit artikel telde, inclusief post scriptum en spaties 3.761 lettertekens, vandaar dit extra punt..