Ontbijtbabbel met Joyce De Troch, over haar eenmalige Opium-comeback: “We geneerden ons toen we de Radio 2 Zomerhit wonnen”

Tweeëntwintig jaar geleden nam Joyce De Troch abrupt afscheid van Opium en haar bizar succesvolle – zij het kortstondige – zangcarrière. Nu maakt ze, samen met partners-in-crime Katia Alens en Inge Moerenhout, een opmerkelijke comeback. “Eénmalig, speciaal voor ‘Tien Om Te Zien’. Als kers op de taart van een heerlijk project.”

Het is een keertje wat anders, een Ontbijtbabbel in Nederland. In Cakeboetiek Sassies in Hulst om precies te zijn, waar ik in de schaduw van de basiliek en vlak naast een seksshop aan de ‘high tea’ zit met Joyce De Troch, zelf zowel engel als duiveltje. De aanleiding voor ons gesprek is de eenmalige comeback van Opium , de meidengroep die meer dan twintig jaar geleden trofee na trofee in de wacht sleepte en overal te lande fluisterde hoe hard, heet en goed je hen moest doen. Volgende zondag is het zover. Dan zendt VTM aflevering 3 uit van het vernieuwde Tien Om Te Zien , met Opium als ‘blast from the past’. “De voorbije twintig jaar hebben we altijd nee gezegd tegen aanvragen om opnieuw als Opium het podium op te kruipen. Tot nu. Toen we telefoon kregen van VTM, moest geen van ons drieën daarover nadenken. Dit was de perfecte afsluiter, de kers op de taart. We wilden die nostalgie voelen, die waanzinnige tijd nog één laatste keer herbeleven. En we hebben ervan genoten. Die vier minuten op dat podium waren geweldig. Alsof het een droom was.”

Als het dan toch zo geweldig voelde, waarom komt er dan geen vervolg?

“Die vraag wordt ons nu vaak gesteld, maar nu al zijn we meer valium dan opium. (lacht) We hebben andere levens nu, waar we allemaal van genieten. We hebben agenda’s die goed gevuld zijn. Het was nu al zo moeilijk om een datum te prikken voor dat TOTZ-optreden. Bovendien, niet onbelangrijk, zijn wij geen echte zangeressen. Opium is ontstaan tijdens een badpakkenshoot voor P-magazine. Met zand tussen onze tenen hebben we toen beslist om een meidengroep op te richten. Plots was er een manager en had Miguel Wiels onze eerste hit geschreven: Doe me goed . Al snel werd duidelijk dat het minder risicovol zou zijn om ‘parlando’ te gaan, meer praten in plaats van zingen. (lacht) Dat was het begin van een full album en een blitzcarrière. We wonnen de ene trofee en award na de andere. We schaamden ons bijna toen we de Radio 2 Zomerhit wonnen. Dat deden we zonder zangtalent, maar de looks waren goed, er zat schwung in en we amuseerden ons kostelijk.”

En toch stapte jij op een gegeven moment uit de groep.

“Dat had te maken met onze manager. Ik wil de naam van die man niet meer uitspreken. Ik werd voor tientallen optredens niet betaald, de andere dames wel. Ik heb daarvoor geprocedeerd, maar uiteraard was die kerel zo slim om zijn zaak failliet te laten verklaren. Met die wrevel tussen mij en het management wilde ik Katia en Inge niet lastigvallen. Bovendien konden we geen nieuwe top meer bereiken in Vlaanderen. We waren geen Natalia’s met gouden stemmen die telkens nieuwe topsongs konden lanceren. En dus verliet ik Opium op het toppunt van ons succes.”

Kijk je daar nu niet een beetje bitter op terug dan?

“Ik heb een hele grote gave: ik vergeet heel snel de slechte momenten in mijn leven. Ik onthoud het plezier en de vriendschap uit die periode, die er overigens tot op de dag van vandaag nog is met de dames.”

Het einde van Opium betekende ook stilaan het einde van je mediacarrière, ook al heb je nog tot 2003 geacteerd in ‘Verschoten & Zoon’ en later nog op de planken van ‘Elckerlyc’ gestaan. Was het daar niet allemaal veel te vroeg voor?

“Goh, stoppen bij Verschoten & Zoon was een enorme vergissing, maar spijt heb ik niet. Niet iedereen heet Goedele Liekens en blijft decennialang relevant in de media. Ik koos voor meer zekerheid. Ik ben na mijn periode bij Opium met mijn mama in een zaak gestapt, Enjoy, en ben nu al 22 jaar party- en weddingplanner. Geloof het of niet, maar ik word gelukkig van andere mensen gelukkig te maken. Dat altruïsme sluimert in me. Daarom is het werk dat ik nu doe zo ideaal. Ik mag elke dag mensen gelukkig maken. Voor mij is mijn werk in de media een afgesloten hoofdstuk, al zou ik misschien nog wel verleid kunnen worden door het theater. Dat vond ik het allerleukste, en ik ben heel blij dat ik die uitdaging van mijn bucketlist heb kunnen schrappen.”

Hoe zit het met je carrière in de porno-industrie? Je zou in de clinch liggen met een bekende pornoproducent.

“Het is niet zo simpel om daarover te praten, omdat er een rechtszaak lopende is. Ik kan alleen zeggen dat ik twee jaar geleden iets ontwikkeld heb, dat ook een erotisch luik had. Voor dat luik had ik die man inderdaad aangenomen. Tot daar mijn ‘carrière’ in de pornografie. Uiteindelijk heb ik de samenwerking abrupt moeten stopzetten. Ik ben op harde feiten uitgekomen die absoluut niet door de beugel kunnen. Sindsdien loopt er een rechtszaak.”

Hebben de mensen eigenlijk een verkeerd beeld van jou?

“Oh absoluut. Maar laat dat maar zo, dat vind ik prima. Ik ben de allerlaatste die gaat rondbazuinen wie en hoe ik werkelijk ben. Ik ben begin juli geboren, een kreeft dus, met twee scherpe scharen. Als ze mij of mijn omgeving raken, kan ik uithalen. Maar als je me langzaam los kookt, ben ik heel zacht vanbinnen. (lacht) In het begin van mijn carrière, bij het VT4-programma Ideale Maten , hebben ze me neergezet als een harde tante, heel adrem. Daarna hebben de media een belangrijke rol gespeeld in de perceptie. Je wil niet weten hoeveel leugens ik over mezelf al heb moeten lezen. Vroeger, toen alles nog enkel op papier stond, veegde je daar je gat mee af, nu blijven die leugens voor eeuwig verder leven op internet. Het zij zo, ik lig er niet meer wakker van.”