Koen Wauters doet ouders ontmoeting met de paus cadeau, maar vooral klankman Pascal ontroert

Tijdens de achtste en laatste aflevering van Project K kwamen we te weten dat Koen Wauters uit een wel heel katholiek nest komt. Zijn eerste zangervaring deed hij op in het kerkkoor van Sint-Genesius-Rode, waar zijn ouders samen al 120 jaar (!) actief zijn. Om zijn erfenis veilig te stellen, verwezenlijkte hij hun droom: een audiëntie met de paus. Enfin, een mini-audiëntie, die amper enkele seconden duurde. Het bleek voldoende: de handdruk van Franciscus zullen ze nooit vergeten. Maar wij waren meer ontroerd door een emotioneel fragment met klankman Pascal Braeckman in de hoofdrol.

Koen klopte bij de Antwerpse bisschop Bonny aan om de audiëntie te regelen, maar kreeg te horen dat een persoonlijke ontmoeting een mission impossible was. Het hoogst haalbare bleek een plaatsje op de eerste rij tijdens de wekelijkse publieke audiëntie, die telkens zo’n 20.000 gelovigen lokt. Na zijn boodschap tot het volk gaat de paus immers steevast tot de eerste rij, waar hij zijn grootste fans persoonlijk begroet.

Beloning nog voor de uitdaging startte

De traditionele tegenprestatie werd bedacht door Rik Torfs. De rector van de Leuvense universiteit koos voor een pelgrimstocht in de voetsporen van Franciscus van Assisi. Een voettocht van 240 kilometer, van Assisi tot Rome, die in zeven dagen moest afgelegd worden. Blijkbaar beseften de programmamakers dat ze dit onmogelijk spannend konden maken, want we kregen meteen te zien hou Koen met zijn vake en moeke naar Rome vloog, hoe ze zich op de ‘prima fila’ op het Sint-Pietersplein nestelden en de paus de hand schudden. De beloning werd dus al in ontvangst genomen terwijl de uitdaging nog moest beginnen…

Gewichtige klankman

Bij de start van de pelgrimstocht kreeg Koen het gezelschap van klankman Pascal Braeckman. Amper 100 meter na de start aan de basiliek van Assisi bleek al dat het met zijn conditie povertjes is gesteld. “Ik kan nu al niet meer” pufte hij terwijl hij zijn klankstok omvormde tot wandelstok.

Geen wonder dat Pascal het moeilijk had, want even later bekende hij dat hij zo’n 50 kilo meer meetorst dan zijn compagnon, die 71 kilogram weegt. Tijdens de eerste beklimming die gepaard ging met onophoudelijk astmatisch gezucht en gekreun vreesden we voor het leven van de klankman. En toen hij op een glad stuk tegen de vlakte ging, leek het alsof het zover was, maar gelukkig viel de schade al bij al nog mee.

Waardig sterven

Het meest aangrijpende moment volgde toen Koen aan zijn vriend vroeg of hij nog dromen had. “Waardig sterven” antwoordde Pascal verrassend. “Mijn vader is vorig jaar gestorven nadat hij 40 dagen op intensieve zorgen heeft gelegen. Het was een heel zware periode. Die hulpeloosheid… Ik heb veel met de dokters gesproken en hen gezegd dat hij veel pijn leed. Dat verdiende hij niet. Maar ik heb hem alles nog kunnen zeggen wat ik wou zeggen. Alleen weet ik niet of hij het allemaal nog heeft begrepen”. En toen werd het Pascal allemaal te veel en overmand door emoties ging hij zitten.

Zoenen van Moeder Overste

De rest van het programma had nog weinig om het lijf. Nadat Koen afscheid had genomen van Pascal, zette hij zijn tocht verder. Hij overnachtte in kloosters en trotseerde achtereenvolgens de zoenen van een bejaarde Moeder Overste, een zwaar onweer en het gezelschap van Bart Peeters.

De laatste 50 kilometer legde hij per paard af. Hiervoor vroeg hij vooraf de toelating aan Rik Torfs die op zijn eigen onnavolgbare wijze liet weten dat het voor hem geen probleem vormde “op voorwaarde dat het paard geen bezwaren had”.

Dat bleek niet het geval, waarna paard en ruiter onder begeleiding van de carabinieri Rome binnenreden, waar een tot tranen toe bewogen zoon herenigd werd met zijn trotse ouders. “Een watje, ik ben een watje”, prevelde hij. Maar dat wisten we uiteraard al langer want het was lang niet de eerste keer dat er traantjes vloeiden in Project K.

Volgende week volgt nog een compilatie-uitzending met behalve een terugblik ook niet eerder uitgezonden beelden.