Ontbijtbabbel met tv-chef en kookboekenauteur Loïc Van Impe: “Mijn hart gaat uit naar iedereen in de horeca”

Het dagelijkse kookprogramma op VTM mag dan wel afgevoerd zijn, Zot van Koken leeft voort. En wel dankzij het gloednieuwe gelijknamige kookboek van tv-chef Loïc Van Impe dat komende week in de boekhandel ligt. “Ik had een beetje onderschat hoeveel werk het was om zo’n kookboek te maken, zeker als je elke letter in het boek zelf schrijft.”

Vier zakken vol ontbijtkoeken. Het lijkt wel alsof Loïc Van Impe ter voorbereiding van onze Ontbijtbabbel de hele bakkerij heeft leeggekocht. “In deze moeilijke tijden moet je kleine zelfstandigen steunen”, glimlacht hij terwijl hij z’n ogen nauwelijks van het frangipanetaartje kan houden. Maar voordat hij mag happen, moeten we het eerst hebben over andere zaken, zoals zijn gloednieuwe kookboek, zijn tv-carrière, zijn droom om ooit een eigen restaurant te openen en zijn laatste avondmaal (spoiler alert: 15 fishsticks onder een berg spinazie).

Je nieuwe kookboek komt over een paar dagen uit. Spannend?
Absoluut. Er is bijzonder veel werk in gekropen. Ik wilde het graag in het Nederlands en het Frans uitbrengen. Bovendien heb ik dit keer alles zelf geschreven, en dat had ik toch een beetje onderschat. Ik ben al in mei begonnen, maar toch was het plots alle hens aan dek om alles klaar te krijgen. Zot van Koken is niet meer specifiek voor studenten of mensen die weinig tijd hebben, maar is meer een relaas van wat ik de afgelopen jaren geleerd heb. Er staan opnieuw supermakkelijke recepten in, maar ook ingewikkelde patisserie, Japanse gerechten – ik heb een half jaar in Japan gewoond en ben zot van die keuken – en het fameuze zuurdesembrood waarvoor je tien dagen nodig hebt.

Het boek is vernoemd naar je tv-programma op VTM dat helaas niet meer bestaat.
Klopt, het was natuurlijk een mooi duo geweest – het programma en het kookboek – maar bij VTM wilden ze geen dagelijks kookprogramma om 18 uur meer. De manier waarop mensen televisiekijken is de laatste jaren enorm veranderd en die dagelijkse kookafspraak in de vooravond klopte voor VTM niet meer. Vanuit hun perspectief snap ik dat ook wel. Toch kwam het voor mij persoonlijk heel hard aan toen ik in mei hoorde dat Zot van Koken geen vervolg meer kreeg na twee seizoenen. Ondertussen blijf ik wel nog voor VTM werken en ben ik zelfs een nieuw culinair programma aan het ontwikkelen, dat – als alles meezit – in het voorjaar van 2021 uitgezonden kan worden. Dat zou dan geen dagelijks maar een wekelijks programma zijn.

Wat opvallend is: in Franstalig België blijft Zot van Koken wel nog lopen als ‘Fou de Cuisine’ op RTL.
Het was ooit mijn grote droom als tv-maker – want ik ben monteur van opleiding – om een programma in het Frans en in het Nederlands te maken dat op hetzelfde tijdstip in zowel Franstalig als Nederlandstalig België werd uitgezonden. Die droom heb ik waargemaakt met Zot van Koken – Fou de Cuisine. VTM heeft nu wel afgehaakt, maar op RTL ga ik nog altijd door met mijn kookprogramma. En het loopt daar goed. We hebben een dagelijks marktaandeel van zo’n 30 procent, we zijn op dat moment dus het best bekeken programma op tv in Franstalig België.

Je hebt maandenlang gewerkt aan het kookboek. Verdient dat ook goed?
(lacht) De tijd dat je rijk werd van op tv te komen en boeken te schrijven is voorbij, vrees ik. Als ik honderdduizend boeken zou verkopen, dan hou ik wel wat over ja, maar momenteel heb ik enkel mijn voorschot, waar ik in ruil zes maanden voor gewerkt heb. Ik heb geen idee wat ik hier uiteindelijk aan verdien, maar om eerlijk te zijn: geld interesseert me geen bal. Ik heb al heel content dat ik een klein huisje heb kunnen kopen in Tervuren, waar ik ben opgegroeid. Dat was eigenlijk al een wonder, want het is hier echt een hele dure streek.

Je hebt Audiovisuele Kunsten aan het RITCS gestudeerd. Heb je nooit spijt gehad dat je die koksopleiding niet hebt gevolgd?
Goh, uiteraard had ik die koksopleiding wel willen doen, maar mijn ouders zeiden resoluut nee. Ik kom uit een horeca-nest, met ouders die heel hard en heel veel uren per dag moesten werken. Ik ken de sector dus goed en weet dat mijn ouders ook de negatieve kantjes hebben beleefd. Dus ik heb hun veto leren begrijpen. Ze hebben enorm veel opgeofferd voor hun zaak. Kerstmis bijvoorbeeld heb ik nooit gevierd met mijn mama, omdat dat voor haar een enorm drukke dag was in haar traiteurszaak. Nu ben ik natuurlijk blij dat ik een ander diploma achter de hand heb en dat ik niet in de horeca zit die nu rake klappen krijgt.

Hoe zwaar is dat voor jou persoonlijk, de sluiting van cafés en restaurants?
Dat is natuurlijk niet leuk, maar dat is een luxeprobleem. Mijn hart gaat uit naar alle mensen die in de horeca werken, die wel willen maar nu niet mogen, die zichzelf moeten heruitvinden om te overleven. Dat mijn vriendin en ik een maandje niet op restaurant kunnen, stelt dan niets voor. Ik hoop echt voor iedereen in de horeca dat dit rap voorbij is.

Heb jij zelf nooit gedroomd van een eigen restaurant?
Ergens zit dat wel in mijn hoofd, ja. Maar dit is uiteraard niet de juiste periode. Maar ik koester die droom wel, van zo’n kleinschalig restaurant waar ik niet financieel afhankelijk van ben. Al klinkt dat nu meer als een utopie dan een echte droom.

Zot van Koken (Lannoo) van Loïc Van Impe ligt vanaf woensdag in de boekhandel, maar kan ook online besteld worden op lannoo.be en bol.com.

Laatste avondmaal
“Mocht ik morgen sterven, dan zou ik vandaag als laatste avondmaal fishsticks met spinazie eten. Niet met puree of tartaarsaus. Gewoon 15 fishsticks van Iglo met daarover een berg ontdooide spinazie met roomsaus. That’s it! Dat is echt mijn lievelingsgerecht. Zo’n hele doos fishsticks eet ik dan in één keer op. Of dat niet te veel is? Natuurlijk wel, ik heb altijd indigestie achteraf (lacht). Na twaalf fishsticks heb ik meestal wel genoeg, maar ik kan het dan niet laten om ook die laatste drie nog op te eten.”

Ideaal weekend
“In een ideaal weekend, dus eentje zonder corona, krijg ik op vrijdagavond graag vrienden over de vloer om wat pintjes te drinken en daarna misschien nog ergens door te zakken. Op zaterdagmiddag speel ik voetbal en blijf na de wedstrijd nog plakken tot de avond. Op zondag doe ik dan zo weinig mogelijk, behalve misschien wat voorbereidingen voor de werkweek. Van zulke weekends kan ik enorm genieten. Helaas is dat nu allemaal tijdelijk afgelast: vrienden, voetbal, pintjes, …”