Ontbijtbabbel met muzikant en acteur Mathias Vergels: “Zanger of acteur? Ik voel me geen van beide”

Met de populaire soap ‘Thuis’ in jaarlijks zomerreces gaat Mathias Vergels all-in op muzikaal vlak. Zo staat de sympathieke muzikant/acteur volgende week zondag op Suikerrock; twee weken later speelt hij een Radio2 Parkies-concert. “Er zijn maar twee dingen die me boeien in het leven: mijn gezin en spelen – op het podium of op de set.”

Op het terras van Brasserie 3 Fonteinen in Beersel wacht Mathias Vergels, bekend acteur én muzikant, me op. Hij oogt ontspannen. Met Thuis even op pauze richt Mathias zijn vizier deze zomer op muziek. Te beginnen in Tienen, waar hij volgende week zondag The Palace, een van de drie podia op Suikerrock, onveilig maakt. “Vorig jaar stonden we als opener op het hoofdpodium geprogrammeerd; nu staan we op een intiemer podium wat later op de avond. Ik vind het nog steeds zot dat wij daar mogen staan. Ik ben zelf altijd een festivalganger geweest en heb Suikerrock altijd een heel tof festival gevonden. Om daar nu zelf te staan, is de kers op de taart van onze tournee.”

Staan de zenuwen al strak gespannen?

“Ja, toch wel. Maar dat geldt zo voor alle shows die ik doe, groot of klein. Noem het gezonde stress. Het voelt in ieder geval goed aan. We timmeren momenteel hard aan de weg met een heel duidelijk concept. We weten heel goed waar we naar toe willen, welke muziek we willen brengen. En we proberen ons tijdens de liveshows te bewijzen. Dat is deze zomer al goed aan het lukken. Hoe meer we spelen, hoe beter we elkaar leren kennen. Dus in principe maakt het niet uit waar we spelen: in een biertent diep in West-Vlaanderen of op een groot festival. We amuseren ons overal.”

Het grote publiek kent jou natuurlijk als acteur in Thuis. Voel je je stilaan meer zanger dan acteur?

“Ik voel me eigenlijk geen van beide. Ik zou nooit beweren dat ik zanger of acteur ben, ik doe simpelweg wat ik graag doe – en ik wil daar geen naam op plakken. Ik wil gewoon mijn creatief ei kwijt, en dat lukt zowel op de set als op het podium. Als je er toch per se een term op wil plakken, noem me dan een speler. Of een froucheleir zoals ze bij ons zeggen, iemand die van alles probeert.”

Je bent dan wel een succesvolle ‘froucheleir’.

“Ik ben zelf helemaal niet zo bezig met dat succes. Ik doe enkel wat ik graag doe, en voorlopig verdien ik daar mijn boterham mee. Als dat over vijf jaar afgelopen zou zijn, dan is het maar zo. Maar ondertussen zal ik me amuseren in al mijn creativiteit. Als ik opsta en ik heb zin om te schilderen, dan schilder ik, ook al ben ik daar helemaal niet goed in. Sommige aspecten van mijn creativiteit worden geapprecieerd, andere niet. Prima! Maar ik merk wel dat muziek altijd de rode draad is geweest in mijn leven en ook een steeds prominentere rol krijgt.”

Je speelt ondertussen al 11 jaar in ‘Thuis’. Blijf je dat doen? Misschien wordt het wel steeds lastiger om muziek en acteren te blijven combineren.

“Ik doe Thuis om een aantal redenen. In de eerste plaats heeft mijn vader me geleerd om altijd te blijven werken. Dankzij Thuis kan ik zowel spelen als mijn boterham verdienen. Bovendien laat die job me toe om de combinatie met muziek te maken. Ik sta namelijk niet elke dag op de set. De tijd die vrij is, gebruik ik voor mijn andere passies. Trouwens, ik ben nog altijd heel tevreden bij Thuis. Ik leer daar nog elke dag bij. Ik kom vaak veel te vroeg naar de set om te kijken hoe Geert Hunaerts of Pol Goossen acteren. Ik steel elke dag met mijn ogen. Nog een reden om Thuis te blijven doen: ik heb die structuur nodig in mijn leven, anders ben ik een vogel voor de kat. Het is voor mij belangrijk om te weten hoe laat ik een bepaalde dag moet opstaan en hoe laat ik weer thuiskom. Een soort kader waarbinnen ik mijn goesting kan doen. Dat heb ik echt nodig. Ik heb nu een maand niet gedraaid en merk dat die structuur nu verdwenen is. Vraag me niet welke dag het vandaag is. Afgelopen nacht ben ik om 3 uur opgestaan omdat ik een idee had. Tegen 7 uur ben ik opnieuw in mijn bed gekropen. Zonder structuur krijg ik dat soort toestanden.”

Je bent dit jaar 31 geworden. Sta je waar je moet of wil staan in je carrière?

“Nee, want ik had nooit een plan. Ik had nooit een idee waar ik moest of wilde staan. Ik vind het niet leuk om naar zo’n punt toe te werken; ik vind het tof als er dingen uit de lucht komen vallen. Zoals mijn theatertournee voor Te Gek!? komend najaar, die ik samen met Manu Huylebroeck ga doen. Ik kreeg een paar maanden geleden een telefoontje met de vraag of ik dat zag zitten. Plots komt zo’n leuke opdracht op je pad, zonder dat zoiets gepland is. Oh, wat ik wel nog zou willen: een nieuw album. Als ik dan toch een soort agenda heb, is dat het volgende agendapunt. Er staan al wat nummers klaar, maar ik zou er nog heel wat moeten schrijven. Werk aan de winkel!”

‘Mathias Vergels & Het Goede Voorbeeld’ spelen zondag 6 augustus op Suikerrock, vrijdag 18 augustus op de Radio2 Parkies in Zonnebeke en vrijdag 1 september op de Kermisfeesten in Oudenaarde.

Ideale zondag

“Ik besef dat een zondag voor de meeste mensen een rustdag is. Maar ik heb dat eigenlijk nooit zo gekend. Mijn ouders hadden vroeger een bakkerij en waren dus altijd aan het werk op zondag. Nog steeds is zondag geen dag om niets te doen voor mij. Maar als ik toch zou mogen kiezen: in de voormiddag met mijn zoontje spelen en in de namiddag zelf gaan spelen. En afsluiten met een Cornet.”

Op vakantie

“Ik hou wel van reizen, alleen gebeurt het niet zo vaak. Het probleem is dat ik heel veel van mijn vrije tijd volstouw met muziek. En ik heb natuurlijk ook nog een zoon die tijd vraagt. Dus van vakantie komt niet vaak iets in huis. Al heb ik nu wel een huisje geboekt in Brecht voor een paar dagen. Dan heeft mijn zoon toch het gevoel dat hij op vakantie is geweest, en ik hopelijk ook. Al ken ik mezelf: twee dagen gaat dat goed en op de derde dag denk ik: fuck, ik ben mijn gitaar vergeten. (lacht) Waarschijnlijk is het helemaal niet leuk om met mij op vakantie te gaan. Ik word nerveus als ik niks te doen heb. Op een ligstoel op het strand is al helemaal niks voor mij. Ik heb het ooit geprobeerd, maar na een halve dag hield ik het voor bekeken. Binnenkort ga ik wel naar Berlijn. Niet om daar dan als een toerist Checkpoint Charlie te bezoeken, wel om shows te zien en de sfeer van die stad op te snuiven.”