Ontbijtbabbel met actrice Moora Vander Veken: “Mijn vlucht naar het buitenland loste mijn issues niet op”

Sinds haar exit uit ‘Thuis’, ondertussen alweer vier jaar geleden, leek Moora Vander Veken lange tijd van de aardbol verdwenen. Na enkele avonturen in het buitenland en een rustige coronaperiode is de actrice nu terug. Met een hoofdrol in een Duitse film en een rol in de nieuwe Vlaamse scifi-reeks ‘Alter Ego’. “Ik voelde me lange tijd verdwaald, ik wist niet goed waar ik naar toe wilde. Maar de laatste paar maanden is de chaos in mijn hoofd wat verdwenen.”

Hoe zou het nog zijn met actrice Moora Vander Veken? Ik stel de vraag luidop tijdens ons interview in een Antwerpse ontbijtzaak. Moora glimlacht. Ze oogt gelukkig, volwassener, maar nog steeds brandend ambitieus. “Ik heb veel inzichten gekregen de afgelopen maanden. Lange tijd tastte ik een beetje in het duister, ik had geen richting meer. Ik voelde me niet zo gelukkig, net omdat ik zulke hoge verwachtingen had van het leven. Nu is het stof wat gaan liggen. Dankzij corona had ik tijd om orde op zaken te stellen in mijn privéleven. Toen heb ik mijn vriend leren kennen.”

Na ‘Thuis’ ben je naar New York en Londen getrokken voor acteerworkshops. Had jou dat niet net heel gelukkig moeten maken?

“Dat was wel de bedoeling, maar zo is het niet helemaal uitgedraaid. Het waren wel geweldig leuke tijden in New York en Londen, maar het loste mijn issues niet op. Na Thuis was mijn privéleven een grote chaos. Ik was destijds zo bezig met mijn carrière dat mijn privéleven naar de achtergrond was verdwenen. Ik vroeg me af hoe het kwam dat ik me nog altijd niet gelukkig voelde. Toen ben ik naar het buitenland gevlucht, waar ik tegen dezelfde issues aanliep. Ik vind het achteraf wel heel stoer van mezelf dat ik daar ben geweest en zoveel geleerd heb, maar de belangrijke inzichten zijn pas later gekomen. Zoals het besef dat het in je hoofd goed moet zitten voordat je gelukkig kunt zijn.”

Na die avonturen in het buitenland en een lange coronaperiode moest je weer helemaal opnieuw beginnen. Was dat niet eng?

“Eng maar ook opwindend. Plots lag alles weer open. Ik moest gaan nadenken over mijn eigen skills. Waar ben ik goed in? Wat kan ik? Ik kwam tot de conclusie dat ik niet afhankelijk wilde zijn van mensen die me al dan niet zouden bellen voor een job. Dus besloot ik om zelf dingen te maken. Ik kocht een camera en leerde alles over monteren, color grading, enzovoort. Daar zijn dan twee kortfilms uit voortgevloeid. Tegen mijn 40ste – ik ben net 31 geworden – wil ik mijn eigen productiehuis. Dat is mijn nieuwe pad.”

Dus als ‘Thuis’ jou nu een contract voor vijf jaar aanbiedt, dan ga je daar niet op in?

“Nee. Mijn moeder heeft me geleerd dat je altijd vooruit moet in het leven; je mag nooit terugkeren.”

Vooruit in het leven, dat betekent heel concreet een hoofdrol in een Duitse film en een rol in de nieuwe Vlaamse scifi-reeks ‘Alter Ego’.

“Twee superleuke projecten! Alter Ego is voor mij mijn eerste grotere rol in Vlaanderen sinds Thuis. Heel fijn om te draaien, met een fantastische cast vol acteurs waar ik altijd tussen heb willen staan. Die Duitse film is ook iets bijzonders; die komt in augustus uit. Mijn Duits begint intussen behoorlijk goed te worden, mijn Engels was al supergoed. Ik kan dus zaadjes planten in verschillende landen. Ik heb genoeg vertrouwen in mezelf om te zeggen dat mijn carrière top moet worden. Ik zit al zo lang in het vak; mijn thuis is de set. Acteren is haast een verslaving, en ik wil steeds meer.”

Je wil niet alleen acteren, ook schrijven.

“Klopt. Ik werk momenteel aan mijn eerste boek, een brok fictie met autobiografische elementen, over een jonge vrouw die op soloreis gaat. Ik ben daaraan begonnen tijdens corona en voelde meteen dat dit voor mij een hele goede oefening was in geduld. Zo’n boek schrijf je namelijk niet in twee maanden, dit is een werk van lange adem. Maar ondertussen heb ik al 170 pagina’s bij elkaar gepend en moet ik stilaan op zoek naar een goede uitgever. Of ik bang ben van kritiek op mijn schrijfstijl? Nee, ik sta al zo lang in de spotlights dat ik niet meer wakker lig van kritiek. Ik heb er het volste vertrouwen in dat ik hier uit leer.”

De reismicrobe van Moora

“Ik ben niet iemand die lang op voorhand reisplannen maakt. Het enige dat op mijn verlanglijstje staat voor dit jaar is een citytripje Kopenhagen. Ik heb net twee maanden in Los Angeles gezeten. Ik wilde het leven in dé filmstad een keer meemaken en eens polsen hoe mijn kansen er zouden liggen. Daarna ben ik naar Mexico gevlogen om nog twee weken rond te trekken in mijn eentje. Geweldig was dat. Vorig jaar ben ik alleen door de Caraïben gereisd, zonder plan. Op een gegeven moment zat ik in Saint Lucia, waar ik me niet helemaal veilig voelde. Twee dagen zat ik helemaal alleen in een hostel, ik durfde zelfs niet naar de supermarkt. Tot er op dag drie een Deens meisje kwam, die op een zeilboot – met vijf andere Denen – rondreisde. Gelukkig mocht ik mee die boot op en kon ik Saint Lucia achter me laten. Het werd een geweldige trip. Als je openstaat voor avontuur, dan gebeuren zulke zaken.”

Moederdag

“Mijn moeder is mijn beste vriendin, maar Moederdag wordt bij ons niet echt gevierd. Net omdat elke dag met mijn moeder belangrijk is. Vandaag ga ik naar mijn schoonmoeder, die ons heeft uitgenodigd om Moederdag te vieren. Ik heb eigenlijk meer met zondag dan met Moederdag. De beste dag van de week! Alle druk valt op zondag weg, en net omdat je niks nuttigs hoeft te doen op zondag, kun je heel creatief zijn.”