Ontbijtbabbel met acteur Ben Segers: “Het vaderschap is de mooiste rol die ik mag spelen”

Over een kleine twee weken springt het jaarlijkse JEF festival – hét festival voor jeugdfilm en nieuwe media – uit de startblokken. Peter van dienst is dit jaar topacteur Ben Segers, die zijn zesjarig zoontje al warm heeft gemaakt voor de beste jeugdfilms en workshops. “Ik kijk zelf stiekem al uit naar de langspeelfilm van ‘Buurman & Buurman’.”

We zijn net te laat voor ontbijt, en de Gentse koffiebar Het Moment biedt enkel nog soep, sandwiches, quiches en taarten aan. Maar Ben Segers, duidelijk een vaste klant hier, laat het niet aan zijn hart komen. Een taartpunt en enkele sloten koffie later nemen we alweer afscheid, nadat we het een uur lang over jeugdfilms, vaderschap en de Ensors hebben gehad.

Laat ons met JEF beginnen. Je bent dit jaar peter van het jeugdfilmfestival. Ben je zelf zo’n fan van jeugdfilms?

“Ik keek als kind heel veel televisie, ik verslond alles wat er op de jeugdzenders – of tijdens uitzendingen voor kinderen – aangeboden werd. Als ik nu zie wat mijn zoontje van 6 voorgeschoteld krijgt, voornamelijk via YouTube, dan lijkt me dat vooral bagger. Korte, luchtige content, vaak zonder verhaal. Daarom vind ik de missie van het JEF festival zo belangrijk. Ze promoten goede jeugdfilms, ze zetten in op verhalen vertellen, ook via workshops en cursussen, multimedia, computerspellen, … Dat is de reden waarom ik ja heb gezegd tegen dit peterschap. Als ik straks 55 ben en mijn kinderen volwassen zijn, zou ik deze behoefte wellicht niet meer voelen. Maar nu, als papa van een kind van 6, vind ik dit belangrijk.”

Heb je een zicht op het aanbod? Is er veel jeugdfilmtalent in België?

“Ik vermoed van wel, al moet ik er meteen bij zeggen dat de films die tijdens het festival getoond worden van over heel de wereld komen. Het gaat dus niet enkel om Belgisch talent. Maar als ik de festivalkrant opentrek, is het aanbod toch enorm. Het is echt een grote markt, jeugd- en kinderfilms. Dat is niet zomaar het kleine broertje van de ‘volwassenencinema’.”

Je had het al even over je zoontje. Je hebt nog twee iets oudere kinderen ook, dochters van 16 en 18. Wat betekent het vaderschap voor je?

“Het is de mooiste rol die ik mag spelen in mijn leven, al weet ik niet of ik vijftien jaar geleden hetzelfde antwoord zou hebben gegeven. Met alle respect naar mijn dochters toe. Ik zie nu in dat familie het belangrijkste is dat er bestaat. Vroeger stond ik anders in het leven. Ik moest het nog maken als acteur. Mijn focus lag daarop. Nu heb ik ook nog veel ambities, maar er is toch meer rust gekomen in mijn leven. Ik kan nu beter relativeren. Vijftien jaar geleden moest en zou ik het maken als acteur. Daar moest veel voor wijken.”

Heb je als succesvol acteur eigenlijk genoeg tijd om met je gezin door te brengen?

“Dat gaat in golven. Als ik druk aan het werk ben, is er nauwelijks tijd helaas. Maar als ik wel de tijd heb, kan ik daar ook echt van genieten. Vorig jaar tijdens de lockdown, toen Lenny (Van Wesemael, regisseur en partner van Ben, red.) corona had en in quarantaine moest, en de scholen gesloten waren, waren onze Gène en ik tien dagen samen, 24 op 24 uur. Qua ‘bonding’ kan dat wel tellen. Daar heb ik enorm van genoten. Dankzij corona heb ik ook ingezien dat ik mijn jaar niet meer moet volplamuren met werk. Vroeger zou ik gesprongen zijn op alle opportuniteiten, nu ben ik toch wat selectiever geworden.”

Mag ik het nog even hebben over je opmerkelijke hoofdrol in ‘Dealer’, een film die nu nog steeds in heel wat bioscopen loopt. Binnenkort worden de Ensors weer uitgereikt, wat verwacht je?

“Ik geloof dat Dea ler een recordaantal nominaties in de wacht heeft gesleept, dus ik hoop in de eerste plaats op de Ensors voor beste film en beste regie. En uiteraard hoop ik dat ook de acteurs een graantje kunnen meepikken. Of ik teleurgesteld zou zijn als ik de Ensor voor Beste Acteerprestatie in een Hoofdrol niet win? Goh, natuurlijk wel een beetje. Daarom wil ik geen te hoge verwachtingen scheppen. Ik was in het verleden al vier of vijf keer genomineerd, toen het nog de Vlaamse Televisiesterren waren, maar heb het beeldje nooit kunnen winnen. Nu wil ik het wel, dat zou fantastisch zijn. Een rol van dat kaliber krijg je trouwens niet elk jaar voorgeschoteld. Dealer heeft me de kans gegeven om te laten zien dat ik meer in mijn mars heb dan enkel Pipo de Clown uit te hangen.”

JEF festival, van 19 februari tot 6 maart, te beleven in Antwerpen, Brugge, Gent, Kortrijk, Roeselare, Leuven, Hamme en online op jeffestival.be