Ontbijtbabbel met de Nederlandse zanger Jan Smit: “250 dagen per jaar in Duitsland? Die tijden zijn voorbij”

Een optreden in het Antwerpse Sportpaleis en – mits medewerking van de ploeg – een promotie met zijn club F.C. Volendam naar de Nederlandse eerste klasse. Zanger (en commercieel directeur) Jan Smit heeft heel wat om naar uit te kijken in de komende weken en maanden. “Nu draait even alles om voetbal. Nog drie wedstrijden bibberen.”

In het imposante Van der Valk hotel in Mechelen tref ik Jan Smit, een van de populairste zangers van Nederland, een muziekicoon in Duitsland, een veelgevraagd presentator, en ook gewoon een sympathieke jongen uit Volendam, die zich de laatste dagen meer bekommert om zijn voetbalclub – Jan is sinds 1 januari commercieel directeur van F.C. Volendam – dan om zijn zangcarrière. Hij oogt ontspannen, tot het gesprek over voetbal gaat. “Ik word helemaal gek momenteel. Kun je geloven dat we 26 wedstrijden lang ongeslagen waren en aan de leiding stonden. De laatste weken liep het helaas wat minder. Maar hopelijk halen we die promotie en speelt F.C. Volendam na 14 jaar eindelijk weer in de hoogste klasse.”

Laat me je nog wat verder in de tijd katapulteren. Exact 25 jaar geleden kwam je debuutsingle ‘Ik Zing Dit Lied Voor Jou Alleen’ uit. En plots was je een kindsterretje, in Nederland én in Vlaanderen.

“Klopt. Ik stond laatst nog op een podium in Volendam en besefte dat de helft van mijn publiek toen nog niet eens geboren was. Dat besef is best heftig. Ik heb een dochter van 11, terwijl ik toen zelf 11 jaar oud was toen ik plots een kindsterretje werd. Ik kan me echt niet voorstellen dat zij nu op haar leeftijd de showbizz in zou gaan. Ik zou mijn dochter die richting in ieder geval niet uit sturen, gelukkig heeft ze die ambitie ook niet. Maar om eerlijk te zijn: ik toen ook niet. Ik had gewoon een liedje gemaakt over mijn oma. Wist ik veel wat me te wachten stond.”

Kindsterretjes groeien niet altijd uit tot ‘normale’ volwassenen. Maar jij oogt behoorlijk normaal.

“Bedankt voor het compliment. (lacht) Dat heb ik ook deels wel aan mijn nuchtere ouders te danken, en aan mijn manager Jaap die me destijds een snelcursus ‘hoe omgaan met roem’ heeft gegeven. Uiteraard heeft mijn carrière wel een enorme impact gehad op mijn jeugd. Als je zo opgroeit, verlies je heel snel het kinderlijke. Ik trok op mijn 13de door Duitsland in gezelschap van allemaal volwassen mensen, terwijl mijn vrienden voetbalden en op schoolkamp gingen. Wat dat betreft was het een aanslag op mijn jeugd. Maar ik deed dat wel uit vrije wil, belangrijk om te vermelden. Ik vond optreden het allerleukste wat er was, en dat vind ik een kwarteeuw later nog steeds. Ik mocht naar WK’s en EK’s, ik zong het Wilhelmus voor het Nederlands elftal terwijl leeftijdsgenootjes voor de buis zaten. Ik stond hier, in 2002, op het balkon van het stadhuis te zingen toen Aad De Mos met KV Mechelen kampioen werd en promoveerde naar eerste klasse. Zoveel hoogtepunten heb ik meegemaakt.”

Een nieuw hoogtepunt is in de maak: je optreden in het Sportpaleis op 18 juni. Het wordt je tweede keer in deze muziektempel.

“ 999 dagen na de eerste aankondiging – en na twee keer eerder uitstel – is het nu eindelijk zover. Die eerste keer, in 2018 geloof ik, was mijn mooiste concert ooit. Mijn meest bijzondere concert ooit. Die sfeer, die beleving, alles viel op z’n plek. Daarom ben ik zo blij dat ik er nu weer kan staan. En ik breng heel wat mooie gasten mee: Pommelien Thijs, Gers Pardoel, De Romeo’s, James Cooke, Viktor Verhulst, … Allemaal gasten met wie ik een band heb en die een toegevoegde waarde zijn.”

Je hebt dit jaar nog maar een vijftal keer opgetreden. Wilde je na corona niet zo snel mogelijk terug naar je regime van voor corona?

“Nee, absoluut niet! Voor mijn burn-out speelde ik wel 250 dagen per jaar in Duitsland. Nou, die tijden zijn voorgoed voorbij. Corona heeft ons allemaal doen inzien dat er meer is in het leven. Corona heeft me een spiegel voorgehouden en dat was nodig. Uiteraard heeft de pandemie voor heel veel mensen niks dan ellende gebracht, maar voor mij persoonlijk was het heerlijk. Ik kwam uit een burn-out en kreeg plots twee jaar extra vakantie, extra tijd om met mijn gezin door te brengen. Het maakte me bewust van wat echt belangrijk is in het leven. Ik ben de laatste twee jaar echt een familieman geworden, en veel socialer. Want als je 250 dagen per jaar in het buitenland werkt, onderhoud je nauwelijks sociale contacten. Nu is mijn leven totaal anders. Ook in juli en augustus treed ik niet op. Ik heb dan net als de vorige twee jaar acht weken vakantie. Dat was me heel goed bevallen.”

Ik neem aan dat geld een belangrijke drijfveer was toen je wel nog 250 dagen per jaar in het buitenland optrad. Werkt geld verslavend? Of was het het applaus?

“Ik denk dat het altijd een mix is van roem, succes, status en geld. En verslavend? Nee, anders was ik het wel blijven doen. Maar het is iets dat ik al zo lang kende. Ik ging er altijd maar vanuit dat ik moest blijven optreden, dat dat zo hoorde. Onbewust wist ik niet beter. Tot die burn-out plots daar was.”

Gelukkig is dat nu verleden tijd. Nu is er weer plek voor nieuwe muziek. En een album dat eraan komt.

“Dat album ligt klaar, ja. Al een jaar lang. Maar het had weinig zin om het vorig jaar uit te brengen. Ik wil toch graag dat persoonlijk contact met mijn fans, en dat ging vorig jaar nog niet. Hoofd Leeg, Hart Vrij , mijn nieuwe single, is al een voorsmaakje. Nu is de vraag wanneer we die nieuwe plaat releasen. Wellicht pas na de zomer, om daarna de theaters in Nederland en Vlaanderen in te duiken. Daar heb ik heel veel zin in. Dan kan ik ook de verhalen vertellen achter al die nieuwe songs. Een heel mooi nieuw hoofdstuk wordt dit.”

Jan & Alleman, Jan Smit in het Sportpaleis op 18 juni. Tickets en info: www.ticketkopen.eu.