Ontbijtbabbel met Janne Desmet: “Ik heb gemerkt dat ik soms banger ben dan ik dacht”

Zondagavond op Eén (Beau Séjour), maandagavond op Canvas (Albatros) en vanaf volgende week maandag ook op Streamz (Déjà-Vu). Tv-minnend Vlaanderen kan dezer dagen niet om actrice Janne Desmet heen. “Ik heb veel geluk dat ik in zulke mooie reeksen mag meespelen”, zo klinkt het (te) bescheiden.

“Ik heb daar een heel dubbel gevoel bij”, steekt Janne van wal, terwijl we een picknickdekentje uitgooien in het zonovergoten Antwerpse Albertpark. “Ik vond het als tv-kijker altijd minder fijn om tijdens het zappen steeds dezelfde gezichten tegen te komen. Maar nu het mij overkomt, vind ik het ook wel iets heel bijzonders. Maar belangrijker dan zo vaak op tv te komen, is om op tv te komen met zulke mooie reeksen. Dat maakt me wel trots.”

Kijk je zelf eigenlijk naar de reeksen waarin je meespeelt?

Albatros had ik al helemaal gezien, maar mijn lief nog niet. Dus nu kijk ik samen met hem, al vind ik dat niet zo vanzelfsprekend. Ik wil dan toch altijd checken of hij het wel goed vindt. Dat is dus niet de meest ontspannen vorm van tv-kijken voor mij. Laatst hebben we samen naar Studio Tarara gekeken, wat hij ook nog niet eerder gezien had. Dat was wél fijn, omdat die opnames nu al zo lang geleden zijn en ik met genoeg afstand kan kijken naar die reeks. Pas dan lukt het me om echt te genieten. Beau Séjour heb ik ook al helemaal ‘gebinget’. Die eerste keer kijk je toch altijd met een soort techniciteit: welke takes zijn er gebruikt, wat kon beter?

En ‘Déja-Vu’? Dat zou iets bijzonders en vernieuwends moeten zijn.

Ik weet niet wat ik daarover mag vertellen. Ik had ook niet door dat het zo rap op tv zou komen. (kijkt in haar agenda) In september had ik nog een draaidag, dus ze hebben dat razendsnel klaargestoomd. De pitch is in ieder geval al heel boeiend en iets waar iedereen wel eens over fantaseert: kon ik maar terug in de tijd om iets in het leven ongedaan te maken. Ikzelf heb overigens een kleine maar dienstbare bijrol in deze reeks.

De eerste reeks van ‘Beau Séjour’ werd internationaal gesmaakt op Netflix. Heb jij zelf eigenlijk internationale ambities?

Ik vind het interessant dat Vlaamse reeksen tegenwoordig ook een internationaal publiek vinden. Andersom is dat ook zo: ik kan enorm genieten van reeksen uit Denemarken of IJsland, waar je vroeger onmogelijk aan kon komen. Maar om op je vraag te antwoorden: ik heb zeker wel buitenlandambities. Sowieso ben ik ambitieus. Ik heb gewoon ‘vree’ veel goesting. Ik loop echt over van de goesting. (lacht) Maar maak daar nu niet de titel van dit interview van. Ik vind het gewoon allemaal zo fijn om te doen en heb het gevoel dat ik nog beter kan worden. Alleen moet je dan wel bezig blijven. Door corona zijn er toch heel wat projecten weggevallen.

Je bent net 40 geworden, maar bent twee jaar geleden pas echt doorgebroken met ‘Studio Tarara’. Ben jij een laatbloeier?

Goh, ik heb al heel mijn leven het gevoel dat mijn leeftijd niet bij mij past. Mentaal schipper ik nu tussen 7, 21 en 82 jaar. Vlak voor dit interview had ik een afspraak bij de osteopaat, dus nu voel ik me eerder 82. (lacht) Ik heb ook heel lang gestudeerd. Ik ben kleuteronderwijzeres van opleiding, heb daarna Dramatische Kunsten gestudeerd en vervolgens nog Theatermaker en Regie. Op het moment dat ik fulltime kon beginnen te spelen, was ik dus al dertig. Het voelt in ieder geval niet alsof ik jaren heb moeten wachten om ontdekt te worden.

Je bent nooit een ‘struggling artist’ geweest.

Nee, ik ben iemand die altijd keihard gewerkt heeft uit angst om zo’n ‘struggling artist’ te worden. Ik stond om 6 uur op om met de trein naar een uithoek van het land te reizen voor een schoolvoorstelling, om daarna een theaterstuk te repeteren en ’s avonds in Leuven te eindigen om workshops aan jongeren te geven. Ik heb zoveel schrik gehad om geen werk te hebben dat ik me heel breed ben gaan ontwikkelen. Mijn geluk was dat ik alles zo graag deed: schrijven, acteren, regisseren, … Dat heeft me gevormd. En die vele uren die ik heb geklopt, zorgen er nu voor dat ik een brede basis heb om op terug te vallen. Dat gezegd zijnde, de financiële angst zit er door corona wel wat in. Ik heb gemerkt dat ik soms banger ben dan ik dacht. Ik neem soms beslissingen omdat ik schrik heb voor het financiële plaatje. Ik moet mezelf trainen om te allen tijde keuzes te blijven maken op basis van inhoud en niet op basis van centen.

‘Beau Séjour’, elke zondag om 20.45 uur op Eén. ‘Albatros’, elke maandag om 21.20 uur op Canvas. ‘Déjà-Vu’, vanaf maandag 15 maart op Streamz.