Ontbijtbabbel met zanger Günther Neefs: “Die achternaam is wel iets om fier op te zijn”

Met nog zeven Parkies-optredens en een hoop bedrijfs- en privéfeesten voor de boeg, beleeft Günther Neefs een razend drukke augustusmaand. De sympathieke zanger lijkt terug van weggeweest, maar is eigenlijk nooit weggeweest. “Ik heb altijd veel optredens gehad. Zwarte sneeuw heb ik in mijn carrière nooit gezien. Gelukkig maar!”

Günther Neefs is de beroerdste niet om te interviewen. Nog voordat het officiële gedeelte van onze Ontbijtbabbel van start gaat, hebben we al een half uur gekletst over reizen, auto’s en onze gezamenlijke liefde voor oude fototoestellen. Tot ik plots besef dat ik misschien niet te veel tijd van hem mag verspelen. Want Günther is een drukbezet man, die deze zomer elke dag optreedt. Wat zeg ik? Soms wel drie keer per dag. Sleet lijkt er niet te komen op de bijna 58-jarige artiest. Hij oogt fris, strak en vrolijk. “Ik begin nu toch stilaan wat grijzer te worden”, lacht de Mechelaar. “Maar op zich is dat wel positief voor mijn geloofwaardigheid. Ik probeer ook elke dag te gaan lopen, bijna zes kilometer tot aan de brug en terug, langs de Leuvense Vaart.”

Nog niet zo lang geleden nam je deel aan ‘Liefde voor Muziek’. Men zegt altijd dat de impact van dat tv-programma zo enorm is. Merk je daar iets van?

“Absoluut. Liefde voor Muziek was een geweldig cadeau. Toen ik gevraagd werd om mee te doen en ik hoorde wie er nog allemaal in zou zitten, heb ik geen moment getwijfeld. Ik was sowieso al fan van het programma. Iedere artiest geeft zijn collega’s een fantastisch muzikaal geschenk. Ik vond het dan ook een ongelooflijk fijne ervaring. Bovendien komt er nooit iemand slecht uit dat programma, toch?”

Zorgde die deelname nu voor een extra drukke zomer?

“In vergelijking met vorige zomers heb ik het nu sowieso extra druk, omdat ik in het verleden altijd een maand naar Spanje ging in de grote vakantie. Nu ben ik voor het eerst sinds lange tijd volop aan het werk in juli en augustus. Anders kun je zo’n concertreeks als de Parkies, waar ik een keer of twaalf speel, niet aannemen. En ik moet zeggen dat het me wel bevalt, die zomerse optredens, ook al was het niet altijd even goed weer. Ik voel trouwens dat ik dankzij mijn deelname aan Liefde voor Muziek een breder publiek aanspreek. Ik word herkend door kinderen, die naar dat programma keken voor K3, maar die mij dus ook hebben leren kennen. Dat is de kracht van Liefde voor Muziek. En trouwens ook de kracht van de Parkies: veel bezoekers komen daar niet specifiek voor de artiest, maar wel voor de sfeer. Dat vind ik er zo tof aan. Je boort als artiest een nieuw publiek aan; lang geleden dat ik dat nog heb meegemaakt.”

Je wordt in september 58. Vind je het nog altijd plezant om heel het land door te rijden voor al die optredens?

“Oh ja hoor. Ik blijf dat supergraag doen. Je moet weten dat ik zot ben van auto’s, altijd geweest. Ik heb er lang geleden mijn beroep van kunnen maken. Acht of negen jaar lang heb ik auto’s verkocht, totdat ik de keuze voor muziek heb gemaakt. Maar auto’s zijn me altijd blijven boeien. Mij straf je niet door me in een auto te zetten. Voor mij is dat de ontspanning die ik nodig heb voor en na een optreden.”

Je staat ondertussen al 33 jaar op de planken. Wat zijn jouw beste herinneringen uit al die jaren?

“Ik vond het onderweg zijn altijd fantastisch, en telkens op een andere plek mogen optreden. Mensen pleasen, dat is mijn job en mijn passie. En dat hoop ik nog lang te blijven doen. Maar om wat concreter op je vraag te antwoorden: ik ben voor mijn elpee Roots 66 naar Amerika getrokken om de Route 66 te rijden, van Chicago naar Californië. Een fantastisch avontuur was dat, waar mijn liefde voor muziek en auto’s samenkwam.”

Je bent behalve muzikant natuurlijk ook de zoon van een – zeer bekende en succesvolle – muzikant, wijlen Louis Neefs. Heb jij ooit last gehad van die achternaam? Van de lange schaduw van je vader?

“Goh, daar heb ik eigenlijk nooit zo over nagedacht. Ik ben heel organisch in de muziekwereld gerold, via een bigband. En plots was ik vertrokken. Misschien is dat wel zoals een slagerszoon die plots, voordat hij het goed en wel beseft, meehelpt in de beenhouwerij. Ik heb nooit een andere artiestennaam gekozen. Waarom zou ik ook? Mijn eigen achternaam is iets om fier op te zijn. Het zou trouwens wel eens kunnen dat een nummer van mijn vader – Laat ons een bloem – de Zomerhit wordt dit jaar, in de versie van Metejoor. Dat zou ik echt heel tof vinden.”

Heb jij nog leuke najaarsplannen?

“Zeker. In september begint onze theatertournee die De kracht van muziek heet, tevens de naam van ons nieuwe album, en ons – mijzelf en mijn drie muzikanten – twee jaar lang langs de Vlaamse culturele centra en theaterzalen zal leiden. Een soort best of wordt dat, in chronologische volgorden. We beginnen eraan op 24 september in De Roma in Antwerpen.”

Meer info over Günther Neefs en zijn Parkies-concerten vind je op www.guntherneefs.be en www.parkies.be.

De ideale zondag

“Mijn zondag begint altijd bij de bakker. Met verse pistolets en koffiekoeken. Dat is mijn taak. Tegenwoordig ontbijten we enkel met de jongste zoon die nu weer even thuis woont, maar vanaf september aan de universiteit in Valencia gaat studeren. De oudste zoon is al alleen gaan wonen, maar vlak achter onze hoek. Verder hou ik me op een ideale zondag nog bezig met alles wat met auto’s te maken heeft. Tijdens de pandemie ben ik met een vriend naar Spanje getrokken om daar een hoop oude auto’s op de kop te tikken. Die zijn we nu stilaan weer aan het verkopen. Als ik tijd heb, ga ik ook graag eens een tourtje doen met de auto. Ik heb zelf drie oldtimers, niks duurs, niks speciaals, maar toch geniet ik van die wagens. Mijn mooiste is een Golf 1 Cabrio. Ik ben zot van auto’s die ik vroeger zelf niet kon kopen. Ik heb er niet zoveel voor betaald, maar plots is die wagen heel waardevol. Mijn droomwagen? Misschien een Corniche van Rolls-Royce, zo’n auto waar Elton John zijn I’m still standing in zong. Die wagen heb ik altijd over-the-top gevonden.”