Ontbijtbabbel met acteur en tv-presentator Jan Van Looveren: “Het is eng om mijn dochter in dit wereldje te droppen”

Zeventien jaar lang was Jan Van Looveren bakker. Nu is hij – toch volgens zijn dochters – een boomer, een flard jongerentaal om oudere mensen met ouderwetse opvattingen te omschrijven. Het bracht hem zowaar op een uitstekend idee voor een humoristische fictiereeks.

Interviews met Jan Van Looveren gaan door de band genomen over Factcheckers, The Masked Singer, zijn theatershow Loslaten of zelfs nog over het legendarische Trigger Happy/Tragger Hippy/Hagger Trippy, maar nooit beginnen ze eens met de vraag…

Met wie zou jij graag een zondag doorbrengen?

“Ik denk met mijn moederke, die intussen 83 jaar oud is. Mijn zus, helaas veel te vroeg gestorven, nam de taak op zich om mijn moeder regelmatig gezelschap te houden. Een of twee keer per week ging ze bij haar op de koffie. Ik denk dat ik de tijd die overblijft in mijn drukke schema aan mijn moeder gun. Als ze er op een dag niet meer is, en ik zou haar te vaak alleen hebben gelaten, zou ik daar heel veel spijt van hebben. Soms, wanneer ik op zondag niks te doen heb, denk ik: komaan Jan, rij eens naar uw mama.”

Voor wie maak jij nog graag tijd op zondag?

“Voor mezelf. Zondag is de ideale dag om eens in de tuin te werken, wat mij trouwens rust geeft. Iets zien groeien in de tuin – ik hoor mijn dochters in gedachten al ‘oh my god, boomer’ zeggen – vind ik fantastisch. Uiteraard maak ik ook graag tijd voor mijn vrouw en het gezin. En voor mijn oudste dochter die niet meer thuis woont. Vroeger gebeurde dat veel minder; ik was veel meer met mezelf en mijn ego bezig. Ik heb drie kinderen, maar nooit een pamper vervangen. Alles kwam altijd op de schouders van mijn vrouw en ex-vrouw terecht.”

De zondag is de dag des Heren. Tijd voor de biecht dus: waar bezondig jij je aan?

“Ik zondig met wijn en whisky. Ik ben iemand die daar enorm van kan genieten. Zo’n Tournée Minérale, een maand zonder alcohol, is echt niet aan mij besteed. Voor die korte tijd dat ik hier op deze aardbol rondloop, ga ik mezelf echt niks ontzeggen. Al is de tijd wel voorbij dat ik elke dag een fles wijn dronk. Misschien is dat ook wel typisch iets voor boomers, dat dagelijkse alcoholgebruik.”

Dat leidt ons naadloos naar ‘Boomer’, je nieuwe fictiereeks over de familie Van Looveren, waarin jij dus een andere versie van Jan Van Looveren speelt. Hoe ben je op dat idee gekomen?

“We zijn de mosterd gaan halen in Canada, bij een tv-show die Les Beaux Malaises heet. Productiehuis Sputnik was vijf jaar geleden al naar mij gekomen met dat idee. En ik vond het geweldig, alleen ging de VRT er niet meteen in mee. Het paste niet meteen in hun plannen. Nu, met de nieuwe besprekingen over Factcheckers, had ik Ricus (Jansegers, content-directeur bij VRT, red.) verteld dat ik weer wilde acteren. Ik ben nu negen jaar tv-presentator, maar in mijn hart en in mijn vezels wil ik acteren. Ik stelde opnieuw het idee van Boomer voor, en plots waren we vertrokken.”

Er zit een vleugje ‘Het geslacht De Pauw’ in: ‘Boomer’ is een parodie op je eigen leven en gezin.

“Klopt. Ik herken mezelf van twintig jaar geleden in die reeks. Ik wás die bullebak die kwaad kon worden over onnozele dingen, waardoor mijn vrouw en oudste dochter zich soms schaamden. Nu ben ik milder, een betere versie van mezelf. En moet ik voor deze rol dus ook wel echt acteren. Ik speel een personage dat heel dicht tegen mij aanleunt, met karaktertrekken die ik zelf ook heb.”

Wat het nog realistischer maakt: je eigen vrouw en een van je dochters spelen ook mee.

“In het begin was daar nochtans geen sprake van. Maar de regisseur sprak op een gegeven moment deze woorden uit: ‘Laat ons flirten met de realiteit’. En zo werd mijn vrouw Els (Béatse, red.) gekozen om in de reeks mijn vrouw Julie te spelen. Toen gingen we nog een stapje verder en deed mijn dochter Pippa auditie, samen met vijf andere meisjes. Uiteindelijk kwam zij er als beste uit, omdat wij natuurlijk overduidelijk chemie hadden. Ik vind het om eerlijk te zijn wel eng om mijn dochter van zestien in dit wereldje te droppen. We hebben daar met haar over gebabbeld. Ze volgt op school een B-stroomrichting, waar er geen plaats is voor woord en drama. Ik zag dat dat kind daaronder lijdde, want ze wilde graag acteren. En plots kwam dit dus op ons pad. En ze heeft dat schitterend gedaan. Ik ben heel fier, maar tegelijkertijd bang. Ik weet dat er goede dingen over de reeks zullen verschijnen, maar ook negatieve. Mensen kunnen heel hard zijn, en jaloers. Ik wil dat ze over die gevoelens met ons praat. Maar ik vermoed dat de commentaren zo van haar af zullen glijden. Dat gaat bij Els ook zo; bij mij helaas niet.”

Dus jij blijft, ook op je 54ste, gevoelig voor commentaar?

“Tuurlijk. Je probeert met de beperkte tijd en middelen die je hebt iets keigoeds te maken, waar je dan ook keihard in gelooft. Goed wetende dat humor het moeilijkste genre is om op een breed publiek over te brengen. Weet je dat zelfs Cheers in het begin een flop was? Maar ze zijn blijven geloven in het concept. En dat is wat ik ook probeer te doen met Boomer. Het moet groeien en zal zijn weg naar het publiek wel vinden. Ik hoop dat er meerdere seizoenen uit kunnen voortvloeien.”

‘Boomer’ is vanaf zaterdag 2 september wekelijks te zien op VRT 1. Wie niet kan wachten, kan nu al het volledige seizoen zien bij Streamz.