Ontbijtbabbel met Koen Crucke: “Ik ben op de wereld gezet om te entertainen”

Met de Gentse Feesten in het verschiet wrijft Koen Crucke zich al in de handjes. De in De Haan residerende Gentenaar speelt er zeven maal in de Minardschouwburg, zingt het Ave Maria in het Gentse dialect in de Sint-Jacobskerk en viert de allereerste ‘Roze Donderdag’ op het Sint-Baafsplein. “Ik zou de Gentse Feesten voor geen goud willen missen.”

Het is een zonnige dag in De Haan, al negen jaar de woonplaats van Koen Crucke. Het is naar eigen zeggen de plek waar hij zijn ogen wil sluiten, al moet zijn laatste rustplaats toch echt wel Gent worden. Want een Gentenaar kan wel weg uit Gent, Gent kan niet weg uit de Gentenaar. En dus blikt Koen, met een streepje kustzon in zijn gezicht, vol goesting vooruit naar zijn Gentse Feesten. “Als ik me niet vergis, sta ik al 35 jaar op de affiche van de Gentse Feesten. Ik kan met niet voorstellen dat ik er ooit niet meer zal staan. Dit jaar wordt het trouwens wel heel bijzonder.”

Je staat zes keer in de Minardschouwburg. Wat mag het publiek daarvan verwachten?

Samen met auteur Luk De Bruyker en zangeres Ann De Prest spelen we ‘Revue’, een voorstelling waarin het standbeeld van Romain Deconinck – dat op de trappen voor de Minard staat – tot leven gewekt wordt en terugblikt op al die jaren dat de schouwburg al bestaat. Romain praat over de evolutie van het cabaret, de revue, de musical. En als zanger vertolk ik dus de liedjes, in het Frans, in het Nederlands, in het Gentse dialect. Een leuke uitdaging, zo’n breed repertoire. Ook fijn om te zien dat het publiek storm loopt voor deze voorstelling. Daarnaast zal ik op de Gentse Feesten voor het eerst het Ave Maria van Schubert in het Gents zingen, tijdens de dialectmis in de Sint-Jacobskerk. Ik ben op 21 juli ook nog voorzanger tijdens het volksfeest Gent Zingt op het Sint-Baafsplein waar ik ook nog als special guest fungeer op de ‘Nacht van de Regenboog’, of ‘Roze Donderdag’, een avond waarop de holebi-gemeenschap centraal staat.

Ondertussen woon je al negen jaar in De Haan. Ga je ooit terug naar Gent?

Na mijn dood. Ik wil niet meer weg uit De Haan. Het is in mijn ogen de mooiste Vlaamse kustgemeente, er is geen hoogbouw, het is er rustig, het heeft gezonde lucht en mijn sociaal leven speelt zich hier af. Ik heb hier meer vrienden en kennissen dan in Gent. Maar ik zeg altijd: in De Haan wil ik mijn ogen sluiten, maar ik wil wel in Gent begraven worden. Mijn laatste rustplaats moet Gent zijn. Sterker nog: ik heb mijn plek op begraafplaats Campo Santo al gereserveerd, tussen de schrijvers, acteurs en muzikanten (lacht).

“Ik zou de Gentse Feesten voor geen goud willen missen.”

Je bent ondertussen 67, maar je blijft bijzonder actief. In het najaar speel je in Antwerpen misschien wel de rol van je leven.

Ik ga eindelijk ‘La Cage Aux Folles’ spelen, de musicalversie onder de regie van Stany Crets. Ik zeg eindelijk, want ik kijk daar al bijna heel mijn leven naar uit. Ik dacht dat ik ondertussen te oud was geworden, maar vorig jaar kreeg ik op een ochtend plots een telefoontje van Stany met de vraag of ik interesse had om de hoofdrol te spelen. Ik moest daar niet over nadenken. Dat is zo’n mooie rol, die zo dicht bij mij ligt. Ik ken dat travestie- en holebimilieu overigens zeer goed. Dus het is echt een droom die uitkomt. In de theater- en musicalwereld wordt dit nu al hét evenement van het jaar genoemd. Ik heb me, twee maanden voor de repetities, ook al zeer goed voorbereid. Die rol zit al in mij, zo hard ben ik daarmee bezig. En als ‘La Cage Aux Folles’ dan afgelopen is, stap ik meteen weer over naar de afscheidstournee van Samson en Gert, die wellicht tot juni 2020 loopt. Daar kijk ik dan weer niet op dezelfde manier naar uit, omdat ik het zo jammer vind dat daar een einde aan komt. Maar na dertig jaar is het misschien wel tijd dat het stopt. Al zal die laatste keer dat we samen de Samsonrock zingen een bijzonder emotioneel moment worden. Als het doek dan valt en het licht uitgaat, zal ik toch even van de kaart zijn.

Kun je je voorstellen dat je ooit stopt met optreden?

Nee, dat wil ik niet. Ik heb de leeftijd daar niet voor, en ook het karakter niet. En artiest kan niet stoppen, tenzij hij sterft of het fysiek niet meer aankan. En in dat laatste geval mogen ze me ook komen halen. Dan wil ik niet meer leven. Ik ben op de wereld gezet om te entertainen, niet om in een stoel te zitten breien of hele dagen niks te doen.

Speeldata ‘Revue’: van zondag 21 t/m vrijdag 26 juli elke dag om 11 uur in de Minarschouwburg. Info: www.minard.be.