Ontbijtbabbel met zangeres Lady Linn: “Ik ben altijd trouw gebleven aan mezelf”

Met een ijzersterk album dat eergisteren gelanceerd werd en een belangrijk concert in het verschiet staat Lien De Greef – beter bekend als Lady Linn – weer volop in de spotlights. De Oost-Vlaamse zangeres barst van de goesting om met haar band The Magnificent Seven op het podium te staan. “Dat is veel te lang geleden. Komende zomer wordt onze zomer, van Lady Linn & Her Magnificent Seven!”

“Ik had bijna afgebeld”, vertelt Lien me nadat ze me heeft binnengelaten en me een kop koffie heeft aangeboden. “Mijn jongste zoon is heel de nacht ziek geweest, ik heb dus weinig geslapen.” Toch oogt Lady Linn nog fris; en vrolijk; en erg enthousiast, zeker wanneer we het over haar gloednieuwe album hebben. Dat album heet Trilogy en is een combinatie van haar laatste drie EP’s. Een album met drie verschillende stijlen – omdat Lady Linn zich niet in een hokje laat stoppen: jazz, soul en elektronische dance. “Het grote publiek kent mij meer van de jazz, maar eigenlijk zing ik al even lang house. Ooit ben ik zelfs begonnen als rockzangeres; ook hiphop en r&b heb ik nog gedaan. Ik heb het met andere woorden altijd moeilijk gevonden om me aan één stijl te houden.”

Hoe spannend is dat, een nieuw full album? Het is ondertussen je zesde, als ik goed kan tellen.

“Dat is heel leuk, heel spannend, en dat is ook een hele opluchting. Ik ben hieraan begonnen nog voor de eerste lockdown drie jaar geleden. De eerste nummers op deze plaat zijn er dus al even. Fijn dat het nu eindelijk allemaal gelanceerd is. En fijn dat dit mogelijk was, om toch een aantal verschillende stijlen samen te brengen op één album, zonder te veel compromissen te sluiten. Er staat uitgepuurde elektronische muziek op, net als soul en jazz.”

Ook aangenaam, kan ik me voorstellen, is dat je binnenkort weer het podium op mag.

“Absoluut! Op 31 mei stellen we de plaat officieel voor in Het Depot in Leuven. Dat is dan zowat de aftrap van ons zomerseizoen. Het is trouwens heel lang geleden dat ik met mijn eigen band, The Magnificent Seven, nog op het podium heb gestaan. Vorige zomer trad ik vooral in duo op met mijn man, met een meer intieme set, en met dj Red D op dancefestivals. Maar nu is het weer tijd voor Lady Linn & Her Magnificent Seven. Met de volledige band op het podium bloeien we altijd open. Enorm spelplezier voel ik dan, en dat na vijftien of zestien jaar nog. Ik kijk vooral uit naar ons optreden op de Gentse Feesten; dat is ook alweer een tijd geleden dat we nog daar mochten spelen.”

Als ik goed geïnformeerd ben, verjaar jij komende week en word je 42. Blik je al wel eens terug op je leven?

“Heel vaak. Ik ben eigenlijk supernostalgisch, altijd geweest. Ik blik vaak terug naar mijn eigen kindertijd, omdat ik nu zelf kinderen heb. Ik ben ook heel dankbaar voor wat ik heb, twee heel toffe kinderen en een goede man, een mooie muziekcarrière. Die trouwens nog lang niet gedaan is. Nostalgisch zijn betekent niet dat ik geen ambitie meer heb. Ik ben nog heel ambitieus, ik blijf bijzonder gedreven. Maar ik ben wel fier op wat ik al bereikt heb. En dankbaar dat ik nog altijd van de muziek kan leven. Daar werk ik natuurlijk ook hard voor. Het is niet altijd simpel geweest, zeker niet in een lockdown met een baby’tje, maar het is me toch gelukt.”

Wat zijn de plannen voor de tweede helft van je leven? Blik je wel eens vooruit?

“Dat vind ik veel moeilijker. Als ik te veel vooruitblik, word ik angstig. Op korte termijn weet ik wel wat ik wil. Een rock- en countryplaat maken bijvoorbeeld. Maar verder in de toekomst durf ik niet te piepen. Omdat ik angst heb om dood te gaan, om er niet meer te zijn, om er nooit meer te zijn. Hoe ouder ik word, hoe dichter bij het einde. Daarom probeer ik daar niet te veel over na te denken. Ik word triestig – of misschien wel nostalgisch – als ik aan mijn einde denk. Ik leef te graag. Een van de nummers op het album gaat daar trouwens over.”

Het grote publiek kent jou van de monsterhit ‘I Don’t Wanna Dance’ van een jaar of 14 geleden. Is dat nog een wens van je, een nieuwe monsterhit?

“Dat zou natuurlijk fijn zijn. Ik krijg veel complimenten over het nieuwe album van collega-artiesten, de singles worden geregeld op de radio gedraaid. Maar een monsterhit kun je niet zomaar creëren, dat hangt af van zoveel factoren. Ik wil me ook niet aanpassen aan de trends van dit moment. Ik maak wat er uit mijn hart komt, dat heb ik altijd gedaan. Ik ben altijd trouw gebleven aan mezelf, ik heb altijd mijn eigen pad gevolgd. En daar ben ik fier op. Trouwens, wist je dat het niet echt de bedoeling was om I Don’t Wanna Dance als single uit te brengen? Voor mij was dat toen een cover van een eighties-nummer dat ik graag hoorde. Ik vond het grappig om daar een jazzversie van te maken. Love Affair was toen onze single, volgens mij. Maar plots werd I Don’t Wanna Dance door alle radiostations plat gedraaid. Dankzij dat nummer zijn we toen ontploft.”

‘Trilogy’, van Lady Linn & Her Magnificent Seven, is sinds vrijdag beschikbaar op vinyl, cd en op alle streamingdiensten.