Pommelien Thijs debuteert met ‘Per ongeluk’: “Ik kan niets zingen dat ik niet voel”

Kleine meisjes worden groot. De 17-jarige Pommelien die in het eerste seizoen van #likeme aantrad als de verlegen Caro, is een volwassen vrouw van 22 geworden. Je ziet haar al haar acteertalent benutten in ‘Knokke Off’, maar er is nu vooral ‘Per ongeluk’, een debuutplaat waarop ze haar eigen stem laat horen. “Natuurlijk ga ik niet beweren dat het me allemaal zomaar overkomt.”

Heb je moeten zoeken naar een muzikale richting, of wist je wat je wilde doen?

“Het was wel even een zoektocht in het begin, maar ondertussen was het voor mij wel al een tijdje duidelijk dat ik het soort muziek wilde maken waar ik al heel mijn leven naar luister: poprock, zoals ook Fall Out Boy of Paramore dat maken. Het was logisch om het zelf ook in die richting te zoeken, zeker met een fijne band achter me die al die nummers live nog wat kan aandikken.”

Zou je zeggen dat er ook een thematische lijn in de plaat zit?

“Alles wat me bezig houdt. Ik kan immers geen song brengen waar ik niets mee heb, of niets bij voel, maar waar dat dan over gaat kan uit elkaar lopen. De ene keer lig ik wakker omdat het is misgelopen met iemand, de volgende dag pieker ik over het klimaat. De afschaffing van het abortusarrest ‘Roe vs Wade’ in de VS was de reden dat ik Zilver schreef, Ongewoon ontstond uit verliefdheid. De enige rode draad die je daar kunt zien, ben ik, vermoed ik.”

Is ‘Per ongeluk’ ergens een afsluiten van je jeugd?

“Daar heeft het zeker wel wat van, al is afsluiten een groot woord. Ik denk dat ik nog wel gelijkaardige toestanden zal meemaken. Maar alles wat ik zing over liefde – een groot deel van de plaat – is wél afgerond. Dat gaat over een tijd die veel heeft veranderd voor me, en het is fijn om dan te kunnen laten horen wat er de laatste twee jaar in mijn hoofd omging.”

“Mijn grote mensen zorgen komen vast nog wel van pas en mijn kleine mensen dromen laat ik even wat het was.” Heb je geworsteld met het volwassen worden?

“Met loslaten van de onschuld, zeg je? Daar kan ik me wel in vinden. Los van al het zoeken en de hectiek bewonder ik hoe jonge mensen in het leven staan; met een enthousiasme dat ik zelf ook wil behouden. We verliezen onszelf veel te snel in dat opgroeien, in jobs, in wat er online gebeurt,… terwijl ik vind dat we met dezelfde jeugdige energie moeten blijven leven en beslissingen maken.”

De plaat is ook het eindpunt van een lange jeugd vol timmeren aan de weg, aan wat een carrière werd. En dat noem je dan ‘Per ongeluk’.

“Natuurlijk is dat een beetje gek. En het is ook niet alsof ik wil beweren dat ik nergens over heb nagedacht en het me allemaal overkomt. Dat is gewoon niet zo. Maar ik vind die titel wel een hele lieve manier om er naar te kijken. Wat ik heb gedaan, de muziek die ik maak en de projecten die ik heb aangenomen, zijn altijd begonnen vanuit enthousiasme en buikgevoel, niet omdat het de logische stap op een uitgetekend pad is. Het is een mooie reminder aan mezelf dat ik dat moet blijven vertrouwen en niet aan krampachtig plannen mag gaan doen.”

Je was natuurlijk ook al kinderburgemeester op je elfde. Was er altijd die drang om je te manifesteren?

“Misschien. Eigenlijk weet ik niet meer waarom ik dat gedaan heb. Maar het klopt wel dat ik altijd wel een impact wil hebben. Ook binnen deze job wil ik aan zingeving kunnen doen, mijn stem laten horen. Misschien is muziek voor mij meer dan politiek een fijne en comfortabele manier om dat te doen.”

In ‘Entertainment’ kijk je een beetje sarcastisch naar hoe de massa naar bekende mensen kijkt. Je stelt bijna de vraag ‘ben ik niet meer dan entertainment voor jullie?’

“Absoluut. Dat nummer gaat ook over hoe wij onze media consumeren – altijd maar korter, luider, groter – maar het gaat ook over mij. Ik zit in een entertainmentjob, mijn nut in de samenleving is entertainment. Nu, ik consumeer mijn entertainment ook zo vluchtig als iedereen hoor. Ik ben absoluut niet heilig.”

Ik kan me voorstellen dat de laatste vijf jaar voor jou flink verwarrend zijn geweest. Je was zeventien toen je met #likeme begon en van de ene dag op de andere werd je bekend en werd alles wat je deed en zei nieuws.

“Dat was zo, en ik vind het nu soms nog altijd een mindfuck. Ik vergeet dat mensen geïnteresseerd zijn in wat ik zeg en doe. Soms moet ik mezelf inprenten dat die dingen impact hebben op mensen, of hen in elk geval iets kunnen schelen. Het is soms zoeken waar de grens ligt van wat je nog zegt dan. Daarom vind ik interviews niet het fijnste om te doen, want je hebt geen controle. Ik weet niet welke nuances jij gaat leggen, en die zijn nochtans belangrijk.”

Je hebt vanuit #likeme een vrij jonge fanbase. Is het moeilijk om nu de oversteek te maken naar een volwassen publiek?

“Dat valt mee, eigenlijk is mijn publiek heel divers. Op sommige optredens zie ik bijna geen kinderen, bij andere plots wel. Maar ik ga daar niet te veel rekening mee houden. Ik wil de projecten aannemen die mij boeien, en welk publiek daar dan op afkomt zie ik wel.”

We praten nu over je plaat, maar je bent ook actrice. Hoe verhoud je die twee tot elkaar?

“Dat wisselt per periode. Fictie draaien zoals Knokke Off neemt je leven over. Dan ben je vijftig dagen enkel daarmee bezig. En als ik vervolgens een plaat opneem, dan ga ik vollebak voor de muziek. Het is niet dat het ene dominant is boven het andere. Ik combineer de beide al lang, en ik zou er heel blij van worden als ik dat zo kan houden.”

Volgend najaar word je coach in ‘The Voice Kids’. Jij was als kind zelf al actief in de business. Geeft dat je een uniek perspectief om die jonge kandidaatjes te begeleiden?

“Ik denk het. Ik was meteen enthousiast toen me die vraag werd gesteld, omdat ik die jonge, enthousiaste kinderen, die in een erg heftig programma worden gegooid, de juiste begeleiding wil geven. Ik wil zien wat ik hen kan bieden. In elk geval wil ik benadrukken dat het ook maar dat is, dat ze er vooral van moeten genieten, en er verder niet meteen superveel van moeten verwachten. Laat hen het maar zonder prestatiedruk doen.” (Matthieu van Steenkiste)

‘Per ongeluk’ is nu uit op Sony.