Fans van old school point & click adventures kennen zeker de Syberia-games ontworpen door Benoît Sokal. De eerste twee delen kregen heel wat lof, maar na 2004 werd het wat stil rond de reeks. Nu, 13 jaar later, kunnen we eindelijk aan de slag met Syberia 3. Ironisch genoeg had de game zelfs nog enkele jaren in de oven mogen zitten…

In Syberia 3 zien we hoe de Amerikaanse advocate Kate Walker van de dood gered wordt door een inheemse stam, de Youkol. Zij zijn op pelgrimstocht, maar krijgen hierbij verzet van het leger. Kate ziet het als haar doel om de volksverhuizing in goede banen te leiden. Het is wel verfrissend om een dergelijke vreedzame missie te krijgen: voor één keer moeten we de wereld niet van de ondergang redden.

Tragische voice-overs

Het opzet van Syberia 3 is meteen één van de betere aspecten van de game, want hierna worden de problemen al snel duidelijk. Zo zijn de Engelse voice-overs erbarmelijk slecht en van lip syncing is er helemaal geen sprake. Het is net alsof je naar een -slecht- gedubde B-film kijkt. De actrice die Kate speelde in de eerste games is terug, maar daarmee is alles gezegd. Het niveau van haar prestatie overstijgt de bijrollen zeker niet. Er zijn zelfs stemmen die helemaal niet bij het personage passen. Wat dacht je van een oudere vrouw die klinkt als een jong meisje? Er is één personage die zelfs even monotoon klinkt als een robot, luister hier (22:57):

Voor een game die het van verhaal en sfeerschepping moet hebben, is een uitschuiver op dit vlak dus bijzonder jammer. De situatie verbetert niet als je de game ook begint te spelen. Kate beweegt enorm traag: je glijdt als een slak over het scherm, zelfs als je loopt. In een adventure game is dit een groot probleem, want om de puzzels op te lossen moet je snel van gebieden kunnen wisselen om te verkennen, iets wat hier moeilijk kan. Kate heeft haar naam niet gestolen: het is Kate Walker, en zeker niet ‘Runner’. Ik miste de snelheid van oude point & click games, waar je in enkele seconden van scherm wisselt. Ik testte de game op de PS4 (pro), waar je ook heel vaak met laadtijden geconfronteerd wordt. Geduld is een mooie deugd als je Syberia 3 speelt.

Puzzels als eenzaam hoogtepunt

Dat geduld komt ook van pas als je de zoveelste keer met de camera moet worstelen. Belangrijke items om puzzels op te lussen, krijg je vaak moeilijk te zien. Zo loop je soms minuten doelloos rond omdat je één klein hoekje in de map hebt gemist. Er is wel een motivatie om de lijdensweg te doorstaan, want de puzzels in Syberia 3 zijn vaak leuk om te doorgronden. In deze momenten voelt de game aan als een echte adventure van vroeger, zeker naar het einde toe.

Nadat ik Syberia 3 had uitgespeeld, kon ik enkel denken aan het gemiste potentieel. Je probeert een stam door de vrieskou te leiden, terwijl het leger je achterna zit. Een sterk en best origineel concept. Het tragische is dat de ontwikkelaars maar al te graag stokken in hun eigen wielen steken om dit plezier te voorkomen. De voiceovers, de laadtijden, de controls, de camera… Syberia is een beproeving voor je geduld. Enkel voor de die-hard fans.

Conclusie

+ Begeleid een stam nomaden op pelgrimstocht, het is eens iets anders
+ Leuke puzzels, vooral naar het einde toe

– Tenenkrullende voice-overs
– Onbestaande lip sync
– Lachwekkende personages
– Het schildpad-tempo van Kate
– Camera verbergt belangrijke objecten
– Veel laadtijden (op PS4)

4/10

Syberia 3 is beschikbaar voor PS4, pc en Xbox One. Er is een Switch-versie in ontwikkeling.