Topregisseur Gilles Coulier over ‘Lockdown’: “Ik ben enorm fier op dit project”

Eén heeft iets bijzonders in petto voor zijn kijkers: morgen start Lockdown , een reeks van twaalf op zichzelf staande kortverhalen, geregisseerd door twaalf Vlaamse topregisseurs. Elk verhaal speelt zich af in dezelfde (coronaproof) setting: de bezoekruimte van een gevangenis.

Toen de eerste lockdown vorig jaar werd afgekondigd en ook de tv- en filmwereld tot stilstand kwam, sloegen regisseurs Gilles Coulier en Maarten Moerkerke de handen in elkaar en kwamen op de proppen met het concept Lockdown . “We hoorden vooral heel veel geklaag en gezaag over de toestand in onze sector”, aldus Gilles. “Maarten en ik wilden reageren met iets waar we goed in zijn: films maken. We wilden een coronaproof setting creëren waarin acteurs elkaar niet konden besmetten, zodat we veilig konden werken. Niet zozeer om een langspeelfilm of serie te maken, want dat vereist veel meer gistingstijd. Wat wel kon, was kortfilm. Acht kortfilms door acht regisseurs die we x-aantal maanden de tijd geven om hun ding te doen. Met dat idee zijn we naar de VRT en het VAF getrokken. Daar waren ze bijzonder enthousiast, maar hun voorwaarde was dat we er twaalf maakten, zodat ze er per aflevering drie konden uitzenden. En Maarten en ik moesten zelf ook regisseren.”

De ellende van die lockdown heeft dus voor een opstoot aan creativiteit gezorgd.

We zoeken altijd manieren om met beperkingen om te gaan, dat is de essentie van ons beroep. In dit geval hebben we de beperking van de lockdown gebruikt om origineel uit de hoek te komen, met budgetvriendelijke en coronaveilige kortfilms. In bepaalde kranten wordt dan de vraag gesteld: is dit nu de nieuwe norm? Daar word ik persoonlijk heel lastig van. Natuurlijk is dit niet de nieuwe norm. Laat ons uitgaan van een wereld waarin we straks wel alle vrijheid hebben om te doen wat we willen doen. Dit is niet de manier waarop cinema gemaakt zou moeten worden, maar het toont wel de veerkracht aan van onze sector.

Als ik naar de line-up kijk, is dit een fantastische showcase van Vlaams regietalent: van Robin Pront en Michaël Roskam tot Kaat Beels en Jan Eelen. En dan zou ik bijna de topacteurs nog vergeten.

Heel veel Vlaams talent, zowel acteurs als regisseurs, werkt in het buitenland, maar nu waren ze plots allemaal in België. Dat bood immense opportuniteiten. We hadden zelfs bijna Jakob Verbruggen ( House of Cards , The Alienist , …) aan de line-up toegevoegd, maar op het laatste moment moest hij toch naar het buitenland. Nochtans had hij een concept ingediend. Om maar te zeggen hoeveel goesting er was bij regisseurs en acteurs om hieraan mee te werken.

Hoe fier ben je op het resultaat?

Ik ben enorm fier op dit project. Voor ons ging dit in de eerste plaats over mensen aan het werk zetten. Dat is gelukt. Elke regisseur heeft met zijn eigen team gedraaid. Onze tweede bekommernis was dat het allemaal veilig moest verlopen, ook dat is gelukt. Tot slot is er nog het resultaat. We hebben de verantwoordelijkheid daarvoor volledig bij de regisseurs gelegd. Elke regisseur heeft zijn eigen stempel gedrukt. Je zou denken dat het wat saai wordt, twaalf keer in dezelfde ruimte, maar de kortfilms zijn zo verschillend van elkaar dat we nog makkelijk een tweede reeks hadden kunnen maken zonder dat het saai werd. Elke regisseur heeft gebruik gemaakt van zijn of haar eigen scenarist, monteur, componist, twee acteurs, … Robin Pront heeft heel smal gedraaid, in cinemaformaat, Wouter Bouvijn in formaat 4:3, dus bijna vierkant. Elke film heeft zijn eigenheid en daar ben ik heel trots op. Ik ben de VRT en het VAF ook heel dankbaar voor de vrijheid die ze ons hebben gegeven. Ze steken hiermee toch hun nek uit. Al is het een berekend risico als je ziet met welk talent wij hier werken.