Onze mening over ‘The Hateful Eight’, de nieuwste film van Quentin Tarantino

Na ‘Django Unchained’ blijft Quentin Tarantino met zijn nieuwste film ‘The Hateful Eight’ in de westernsfeer hangen. Met een speelduur rond de drie uur zullen liefhebbers van de regisseur en het genre hun hart kunnen ophalen.

Tarantino is altijd een fan geweest van het werk van Sergio Leone en de openingsscène van ‘The Hateful Eight’ refereert naar de spaghettiwesterns. Prachtige fotografie van weidse landschappen, close-ups en aanzwellende muziek, nota bene gecomponeerd door Ennio Morricone. Nog voor er een woord is gezegd, weet je dat er bloed zal vloeien. In een winterse setting lopen de premiejagers John ‘The Hangman’ Ruth (Kurt Russell) en Major Marquis Warren (Samuel L. Jackson) elkaar tegen het lijf. Ruth begeleidt Daisy Domergue (Jennifer Jason Leigh) naar Red Rock, waar ze voor de rechtbank zal moeten verschijnen. Een sneeuwstorm dwingt hen om te schuilen in een pleisterplaats. Daar hebben nog enkele reizigers hun toevlucht gezocht. Al gauw blijkt dat niet iedereen is wie hij zegt te zijn. Tarantino bouwt de film op in verschillende hoofdstukken, die zich grotendeels afspelen op een vaste plek. Die theatrale aanpak werkt behoorlijk, temeer omdat alle acteurs op niveau spelen en de dialogen gevat zijn. Tarantino imiteert zichzelf echter net iets te hard en had makkelijk kunnen schrappen in enkele scènes. Goed, maar niet onvergetelijk. (hm)

The Hateful Eight, vanaf woensdag 6 januari in de zalen.