Het opvragen van persoonlijke gegevens voor verhuur van een woning vormt vaak een moeilijke kwestie voor de huurder en verhuurder. We verduidelijken wat mag en wat niet door de beugel kan.
Een verhuurder maakt een keuze in de kandidaat-huurders die een kijkje komen nemen. Toch is het hem niet toegestaan om alle informatie te bevragen. Het is hem toegestaan deze identiteitsgegevens te vragen: naam, voornaam, adres, wettige vestiging in België en geboortedatum. Ter controle mag hij de identiteitskaart bekijken en ook de voorzijde kopiëren. De burgerlijke staat ‘gehuwd’ of ‘wettelijk samenwonend’ is nuttige informatie voor de verhuurder.
De verhuurder mag geen navraag doen over etnische oorsprong, nationaliteit, geboorteplaats of het rijksregisternummer of een uittreksel uit het strafregister. Hij mag ook geen informatie bij een vorige verhuurder of de werkgever opvragen.
De verhuurder hoeft niet de volledige financiële situatie van de kandidaat-huurder te kennen. Hij mag wel naar een loonfiche vragen. Zo moet de kandidaat-huurder een loonfiche kunnen voorleggen wanneer dat gevraagd wordt. De identiteit van de werkgever en de beroepsactiviteit zelf mag onleesbaar gemaakt worden. Een verhuurder moet kunnen nagaan of een huurder solvabel genoeg is om de huur te betalen. Zo is er de ongeschreven regel dat de woonquote niet meer dan 35 procent van de inkomsten mag bedragen.
Het opvragen van gegevens over de gezondheidstoestand kan wanneer de huurder schriftelijk zijn toestemming geeft of wanneer die informatie ter zake moet dienen. Het beroep van de huurder is niet van belang, wel zijn statuut zoals loontrekkende, zelfstandige of ambtenaar.
