Wouter Dehairs wint de Hercule Poirotprijs voor zijn thriller ‘Nachtstad’: “Ik weet nooit hoe mijn verhaal zal aflopen”

Tijdens de dag staat hij voor de klas, ‘s avond laat of ‘s morgens vroeg kruipt hij in zijn pen. En voor dat laatste werd hij gisteren bekroond. Wouter Dehairs is met zijn misdaadroman ‘Nachtstad’ de winnaar van de prestigieuze Hercule Poirotprijs. “Deze erkenning komt op het perfecte moment in mijn schrijverscarrière”, glundert hij.

Proficiat, Wouter! Jij schreef de beste misdaadroman van 2021. Dit moet wel goed aanvoelen…

“De Hercule Poirotprijs betekent enorm veel voor mij en komt op het perfecte moment in mijn schrijverscarrière. Net toen ik het gevoel had dat het boek zijn weg moeilijk naar de lezer zou vinden en ik dus maar niet gelanceerd zou geraken, word ik op deze geweldige manier bekroond. Ik kan het bijna niet geloven. Bovendien zijn er als gevolg van corona blijkbaar meer auteurs dan ooit tevoren in hun pen gekropen. Dit heeft meer inzendingen voor de Hercule Poirotprijs opgeleverd. In zo’n bijzonder jaar als eerste uit de bus komen, geeft de overwinning nog extra glans.”

Ben je een laatbloeier als auteur?

“Niet echt, ik ben vooral een koppigaard … Als 17-jarige schreef ik al mijn eerste kortverhaal. Daarna voelde ik lang de drang om te schrijven. Mijn genre was experimentele fictie. Nu en dan stuurde ik wel eens een manuscript op naar uitgeverijen. Tips en raad van anderen legde ik echter naast me neer en ik deed gewoon mijn goesting. Toen ik me toch eens waagde aan een plotgedreven boek, kreeg ik van Lannoo na drie dagen al positief antwoord. Groot feest natuurlijk.”

‘Nachtstad’ is je derde boek en het tweede in een reeks. Waarom kies je voor een reeks?

“Ik vind dit een zeer interessant concept. Je persoon hoeft na één verhaal niet uitverteld te zijn. Bij mij worden twee personages, privédetective Keller Brik en zijn assistente Gwen, in mijn hoofd losgelaten. Dat is een geweldig gevoel. Het is alsof mijn linker- en rechterhelft met elkaar in dialoog gaan. Die personages wil ik nog niet loslaten. Weet je, schrijven heeft iets jeugdigs: het is zoals spelen met ingebeelde vriendjes in je kamer.”

Waarover gaat Nachtstad?

“De vrouw van de Brusselse minister-president is verdwenen. Op een expo in Bozar herkent de minister-president opeens zijn vrouw op een foto. Naast haar staat een onbekende man. Wanneer hij de fotografe aanspreekt, blijkt dat de foto genomen werd op de dag van haar verdwijning. Vanaf dan begint een spannende zoektocht.”

Hoe bouw je een verhaal op?

“Ik denk dat ik een atypische manier van schrijven heb. Vooraf weet ik nooit hoe het verhaal zal aflopen. Dat motiveert me om verder te schrijven. Ik ben namelijk zelf nieuwsgierig naar de plot. ( lacht ) Voor dit boek heb ik gekozen om drie ideeën met elkaar te linken. Ten eerste mijn eigen interesse voor fototentoonstellingen en daarnaast twee gebeurtenissen die ik in de media las en bijhield in mijn knipselmap. Het eerste voorval vond plaats in Louisiana. Daar werd een kind op straat aangetroffen met bebloede kleren terwijl haar ouders dood in huis lagen. Het tweede ging over beelden van een privécamera: een jonge halfnaakte vrouw met handboeien schreeuwde om hulp, maar toen niemand open deed, vertrok ze terug. Ik kon er drie boeken van maken, maar heb ervoor gekozen om deze drie ideeën in één boek te verweven. En het is me gelukt.”

Hoe zou je je stijl omschrijven?

“ Hard-boiled , een stijl die in de Verenigde staten opkwam in de jaren 20 en 30. Deze stijl leunt nauw aan bij de oude Hollywoodfilms in zwart-wit. Ik vind het boeiend om de grootstad als kader te nemen en hier verschillende plotlijnen in te verbinden. Mijn voorbeeld voor deze schrijfstijl is de Amerikaanse auteur Michael Connely die Los Angeles als decor neemt.”

Jouw boeken spelen zich af in Brussel. Vanwaar de keuze voor deze stad?

“Als student zat ik op kot in Brussel en heb ik heel veel door de stad gewandeld. Toch blijft de stad voor mij onbekend. Dat fascineert en inspireert mij. Ik lees veel over Brussel en wanneer ik research doe voor mijn boeken, wandel ik alleen door de stad en ga ik er op café.”

De eerste zinnen van het boek sleurden me al direct mee in het verhaal. Vind je dat belangrijk?

“Toch wel. Ik wil dat de lezer direct het verhaal ziet en dat doe ik door transparante zinnen te maken. Op die manier staat er een venster tussen auteur en lezer. Heldere zinnen zorgen ervoor dat de focus op het verhaal ligt en dus niet hinderend gaan werken.”

Op het einde van het boek staat een QR-code die verwijst naar muziek die gebruikt werd in het boek. Ben je een muziekfanaat?

“Ik ben een klassieke rockfan en luister graag naar muziek. Wanneer ik de eerste versie van mijn boeken schrijf, laat ik me vergezellen door muziek. Dat brengt me snel in de schrijfvibe. Zo is één van mijn hoofdpersonages, Gwen, een punkfan. Wanneer ik punkmuziek opzet, kan ik me beter inleven in haar personage. Muziek speelt een belangrijke bijrol in het boek. Door deze muziek met de lezer te delen, geef ik het boek een extra dimensie.”

‘Nachtstad’ van Wouter Dehairs is uitgegeven bij Lannoo, telt 352 pagina’s en kost 20,99 euro.