Eén-reporter Wouter Deboot fietst ‘Met de wind mee’: “Mijn lot lag in de handen van een onvoorspelbare kracht”

Hij fietste al dwars door Oceanië en dwars door Amerika (in ‘Iedereen beroemd’), nu laat Eén-reporter Wouter Deboot zich al fietsend meevoeren door de wind. In ‘Met de wind mee’ ontdekt hij Europa, ontmoet onderweg interessante mensen, en laat zich vooral leiden door het toeval.

‘Wat als ik niet op voorhand beslis welke fietsroute ik afleg, maar die route laat bepalen door de wind?’ Dat is de vraag die Wouter zich stelde na zijn fietstochten voor Iedereen beroemd. En dus kiest hij voor een nieuw avontuur: Met de wind mee. Een maand lang fietst Wouter elke dag 100 kilometer, in de richting die de wind hem aanwijst. Geen grootschalige operatie aan de andere kant van de oceaan, geen ingewikkelde reisroutes of moeilijke voorbereidingen. Nee, deze keer dwarrelt hij als een blad door Europa, honderd kilometer per dag met de wind mee, het absolute toppunt van vrijheid.

Is zo’n tocht niet vrij risicovol, in die zin dat wij meestal zuidwestenwind hebben? En jij dus elke dag naar het noordoosten moest fietsen?

“Het klopt dat de wind in België vaak vanuit het zuidwesten komt. En het was dan ook heel logisch dat mijn eerste etappe – die in de Kalmthoutse Heide eindigde – in noordoostelijke richting ging. Maar niet in elk land, op elke plek, of elke dag waait de wind uit dezelfde windrichting. Gelukkig maar. Toch had ik vooraf wel wat stress. Omdat je niet weet wat er op je afkomt en waar je je aan mag verwachten. Maar toen ik me daarbij had neergelegd, voelde dat zeer bevrijdend aan en hunkerde ik naar nieuwe plekken. Uiteraard was het soms jammer om niet verder te kunnen rijden. In Nederland had ik best naar Groningen gewild, maar de wind besliste me terug naar België te blazen. Mijn lot lag in de handen van een onvoorspelbare kracht. Ergens gaf me dat rust.”

Waarom koos je er niet voor om als een echte Flandrien ‘Tegen de wind in’ te gaan?

“Toen ik ‘Dwars door Amerika maakte, fietste ik op het Trans America Bicycle Trail van oost naar west, 6.800 kilometer lang. Ik was een week of twee onderweg toen ik een tegenligger tegenkwam die hetzelfde deed, maar in omgekeerde richting. Hij vond mijn keuze heldhaftig, hij wist dat ik de volgende drie maanden wind op kop zou hebben. Ik heb toen vaak gedacht: had ik maar eens wat wind mee. (lacht) Daar is het zaadje geplant voor dit nieuwe programma. Tegen de wind in had natuurlijk ook gekund, maar dan zou het meer hebben gedraaid om de prestatie. Terwijl de fiets enkel een vehikel is om tot bij de mens te komen. Trouwens, in de Dolomieten en Alpen heb ik genoeg afgezien. (lacht)”

Je hebt enorm lange fietstochten gemaakt in Amerika, Australië en Nieuw-Zeeland. Was je niet bang dat Europa qua landschappen moest onderdoen?

“Om eerlijk te zijn: ja. Vooraf dan. Achteraf bleek die vrees ongegrond. Het fantastische aan Europa is dat het een soort lappendeken is, met verschillende stofjes die heel dicht tegen elkaar zijn genaaid. Je fietst heel snel door een waaier aan landschappen. In de Dolomieten stond ik werkelijk versteld van de schoonheid, een dag later fietste ik richting Venetië, en nog een dag later naar het prachtige Slovenië. Het was een beetje naïef van me om te denken dat je voor avontuur en prachtige landschappen naar de andere kant van de wereld moet.”

Een groot verschil met je vorige reizen is de taal. Of de vele verschillende talen om precies te zijn. Leverde dat geen problemen op?

“Ik heb een vrij goede basiskennis van het Frans en het Duits, maar in Italië, Slovenië en Kroatië werd het een stuk lastiger. Ik heb daar echt een paar interviews met de hulp van Google Translate gedaan. Wat tot hilarische taferelen leidde. In Slovenië had ik een gesprek over cava, of dat dacht ik toch, maar het bleek om koffie te gaan. (lacht) Uiteindelijk is het allemaal wel goed gekomen. Als reiziger in Europa moet je je plan kunnen trekken, ook al gaat dat soms met handen en voeten.”

Denk je intussen al na over je volgende fietsbestemming?

“Ik ben momenteel een huis aan het verbouwen en heb een dochter van negen weken. Om maar te zeggen: de focus ligt nu heel even elders. Uiteraard blijf ik graag fietsen en mensen ontmoeten, maar ik wacht eerst af hoe dit programma scoort. En dan zien we wel wat er op ons pad komt.”

‘Met de wind mee’, vanaf 13 april elke donderdag om 20.35 uur op Eén.