Ontbijtbabbel met deejay en zangeres Zohra: “Over twintig jaar wil ik nog altijd op het podium staan”

Op haar 16de werd de Limburgse Zohra Aït-Fath professioneel danseres, op haar 19de schopte ze het tot zangeres van 2 Fabiola. Nu, op haar 47ste, waart Zohra nog steeds rond in het nachtleven, als succesvolle diskjockey en zangeres. “Heimwee naar mijn jonge jaren heb ik absoluut niet. Ik zit nu veel beter in mijn vel.”

Hoe zou het nog zijn met Zohra? Het antwoord op die vraag is simpel: uitstekend! En druk! Zo stond ze laatst op Tomorrowland (als DJ Fatïa, haar nieuwe alter ego, red.) en is ze te zien in de Streamz-documentaire Zillion, the Lost Tapes. Nu zit de ravissante Limburgse met Marokkaanse roots pal voor me, in een brasserie in Aarschot, al zestien jaar haar hometown. Dat ze al meer dan drie decennia in het nachtleven vertoeft, valt niet aan haar af te lezen. “Nochtans ben ik wel moe (lacht). Ik had afgelopen weekend vier optredens. Dat hou je alleen maar vol als het echt je passie is. Maar allnighters trek ik niet meer. Ik draai nooit hele nachten lang. Toch moet ik altijd even bekomen na zulke weekends. Ook van al die prikkels. Ik ben hoogsensitief; te veel prikkels zijn heel vermoeiend voor me. Maar optreden blijft een adrenalinekick geven.”

Ik zag je laatst in die Zillion-documentaire op Streamz. Ik dacht: veel te lang geleden dat ik Zohra geïnterviewd heb. Heb je zelf eigenlijk al gekeken?

“Ja, absoluut, samen met mijn moeder. Zij kende die verhalen natuurlijk al via mij. De film heeft ze nooit gezien, omdat ze ervan uitging dat de film een geromantiseerde versie van de werkelijkheid is. In de documentaire is uiteraard alles echt, daarom ben ik er zo blij mee. Het laat zien dat de Zillion nog veel indrukwekkender was dan veel mensen dachten, wat spektakel betreft in ieder geval. Uiteraard is er die hele fraude-affaire die ik niet van dichtbij heb meegemaakt. Ik las zelf destijds in de krant dat ik de enige BV was van wie er een factuur was gevonden (lacht). Ik geloof dat ik er een keer of vijf heb opgetreden. En ik heb het altijd enorm naar mijn zin gehad. Die docu deed me wat denken aan Catch me if you can, die film met Leonardo DiCaprio waarin hij een zeer succesvolle fraudeur is. Fraude is uiteraard strafbaar, maar de manier waarop het er in de Zillion aan toe ging, is toch ook wel geniaal. Perfect voor een film en documentaire.”

Lang voor er ooit sprake was van de Zillion, maakte jij deel uit van 2 Fabiola. Heb je ooit heimwee naar die tijden?

“Nee, helemaal niet. Ik zie op VTM wel eens zo’n terugblik naar Tien Om Te Zien-shows van vroeger, waar wij dan optraden. Grappig. Maar heimwee heb ik nooit gehad, ook niet naar het nachtleven van de Zillion. Ik ben namelijk nooit gestopt, ik vertoef nog steeds in de muziekwereld en in het nachtleven. Ik ben altijd als deejay blijven werken, ik heb nooit een zwart gat na 2 Fabiola gekend. Ik heb mooie herinneringen aan die beginjaren, maar ook nu heb ik een fijne tijd.”

2 Fabiola bestaat na al die jaren nog steeds. Geen spijt dat je daar geen deel meer van uitmaakt?

“Oh nee. Pat (Krimson, red.) heeft me in 2008 gevraagd of ik 2 Fabiola nieuw leven wilde inblazen, maar ik heb daarvoor bedankt. Ik was met andere dingen bezig. Die muziek hoorde bij me toen ik 19 was, maar dat zag ik me in 2008 niet meer doen. Ik ben na 2 Fabiola naar andere muziekstijlen overgestapt.”

Je bent wel nog heel actief in de muziekwereld. Je bent niet alleen DJ Zohra, maar ook alter ego DJ Fatïa én DJ Lalla Unicorn.

“Klopt. Als Lalla Unicorn geef ik kinderparty’s, inclusief singalongs, dancebattles, TikTokdansjes, … En ik geef dj-lessen aan kinderen vanaf 7 jaar. In het nachtleven ben ik dan actief als Zohra en Fatïa. En als Fatïa maak ik afrohouse met oosterse invloeden, waarbij ik zelf zing in het Arabisch. Zo stond ik ook op een secret stage op Tomorrowland. Dat is iets exotischer, voor een iets ouder publiek dan wat ik doe als Zohra. Want dat is nog steeds techno en house; dat doe ik al sinds 1998.”

Je wordt in september 48. Hoe lang hou je die lange nachten nog vol?

“Goh, het zijn echt niet altijd lange nachten. Sinds corona zijn er veel meer feestjes overdag en ’s avonds, in beachbars en garden party’s bijvoorbeeld. En al die optredens blijven me wel energie geven. Ik ga nooit met tegenzin naar het werk. Dus zie ik mezelf dit nog wel even volhouden. Een jaar of tien als deejay. Maar over twintig jaar wil ik ook nog wel op het podium staan, als zangeres. Ballads of jazz, of iets in het Frans; dat gaat me allemaal wel goed af. Ambitie is er in ieder geval genoeg!”

Heel wat jongere mensen kennen jou als actrice uit ‘Spring’. Twee jaar heeft die carrière geduurd. Is het niet jammer dat daar nooit een vervolg aan gebreid is?

“Ik heb daarna nog wel in een aflevering van Vermist gespeeld, maar daar is het wel bij gebleven. Nochtans vond ik acteren heel leuk. En het zou er in de toekomst nog van kunnen komen. Ik ga er weliswaar niet specifiek naar op zoek, maar tot nu toe is alles in mijn leven al naar mij toegekomen. Ik moest alleen maar ja of nee zeggen. En ik heb op vrijwel alles ja gezegd. Dat is zo’n beetje mijn filosofie in het leven.”