De Zondagskijker over De Laatste 24 Uur: “Noem het een goedkoop trucje, maar toch werkt het wel”

Uitgesteld kijken zit in de lift. Onze Zondagskijker tipt in deze rubriek een programma om alsnog (of zeker niet) te bekijken. Vandaag: De Laatste 24 Uur op vtm.

Sebastiaan Bedaux

Soms is de taak van een televisierecensent behoorlijk makkelijk. Zo zijn we het er wellicht allemaal over eens dat Tabula Rasa toptelevisie is. Maar wat als je het nieuwe VTM-programma ‘De Laatste 24 Uur’ krijgt voorgeschoteld? De creatie van productiehuis De Mensen heeft maar één functie: inspelen op het gemoed van het sujet (Staf Coppens in dit geval) en van de kijker. Tranen trekken dus. En het lukt ze verdorie nog ook. Maar dat kan aan mij liggen, en vooral aan mijn onverklaarbare voorliefde voor Staf Coppens, die ik al sinds mijn kindertijd – we zijn trouwens allebei van hetzelfde geboortejaar – bewonder om zijn onmetelijke goedheid, zijn doldwaze enthousiasme, zijn niet aflatende geloof in de mensheid. Een mopshond in een mensenlichaam, zeg maar. De Meester van de Traan en in al zijn emotionaliteit mijn tegenpool. En tegenpolen trekken elkaar nu eenmaal aan. Ik heb zelf overigens twee mopshonden en zou er geen moment over twijfelen om Staf te adopteren als ik hem in een asiel zou tegenkomen. Ontluizen en mee naar huis! Maar dat geheel terzijde.

Tranen met tuiten 
In De Laatste 24 Uur probeert Nathalie Meskens een antwoord te bieden op de vraag: wat als je nog maar één dag te leven had? Ze overvalt er bekende Vlamingen mee, maar wellicht niemand beter dan Staf Coppens om het seizoen te openen. Want leg Staf deze vraag voor en er vloeit al een traantje. Haal zijn twee kinderen erbij en er vloeien nog heel wat meer tranen. Betrek ook zijn broers (verrassing: Staf heeft naast Mathias nog een oudere broer) erbij en opnieuw hetzelfde tafereel. Herhaal dit trucje met de moeder van Staf en nog één keer met zijn vrouw en je ziet meer tv-tranen dan Simonneke van Thuis in een heel seizoen bij elkaar snottert. Noem het een goedkoop trucje, maar toch werkt het wel. Ik moest trouwens heel hard lachen toen Mathias zijn broer een jeanet noemde omdat hij zo vaak moest wenen. Pot en ketel, Mathias. Ook Stafs moeder kreeg nauwelijks één woord uitgesproken zonder huilbui. De broers Coppens hebben het dus van geen vreemde. Uiteindelijk werd ik er zelf bijna emotioneel van. Vooral toen Staf als laatste wens een kroket uit de muur trok. Iemand met zo’n laatste wens heeft zijn idolenstatus bij mij wel verdiend. Wat de rest van deze reeks betreft: ik vraag me serieus af of dit wel even leuk kan worden met Willy Sommers of Herman Brusselmans in de hoofdrol. Het zal me benieuwen.

***

De Laatste 24 Uur, donderdag om 20u35 op vtm.