Dagny Ros Asmundsdottir: “Sinds mijn burn-out sta ik anders in het leven”

Deze zomer maakt Dagny Ros een culinaire roadtrip door IJsland. De Njam-chef reist door haar geboorteland voor de samenstelling van haar derde boek dat in het najaar verschijnt. Daarna is het tijd voor vakantie. En die is welkom want Dagny Ros herstelt van een burn-out: “Plots ging het licht uit. Heel vreemd voor iemand met zoveel energie.”

Dagny Ros ruilde twaalf jaar geleden IJsland voor België. Hier vond ze de liefde van haar leven, opende ze een visboetiek en zette ze aan de zijde van Piet Huysentruyt haar eerste stappen in de media. In geen tijd ontpopte de IJslandse furie zich tot een televisiepersoonlijkheid waar Vlaanderen maar niet genoeg van krijgt. Ondertussen is Dagny bekend als Njam-chef, schrijft ze boeken en lanceert ze nu en dan een pop-uprestaurant.

Ik maak een roadtrip door IJsland, toon enkele hotspots en mijn lievelingsplekjes. Onderweg vertel ik verhalen en anekdotes. Dit is het boek dat ik altijd al wilde maken. Ik deel niet enkel recepten, maar ook de schoonheid van IJsland. Ik hoop de lezers nieuwsgierig te maken, want het is er zo mooi! Het boek verschijnt voor het eerst in het Engels, in IJsland. Dat is best spannend, want ik ben daar minder bekend dan in Vlaanderen.

Absoluut niet! Toen ik mijn Fisk Boutique nog had in Antwerpen, kwam de crew van De Perfecte Keuken langs om te lunchen. Toen werd mij voor het eerst gevraagd om iets te doen op televisie. Ik dacht eerst dat ze ermee aan het lachen waren, maar ik nam toch contact op. Dat ene moment heeft mijn hele leven veranderd. Plots stond ik Piet Huysentruyt te assisteren in De Perfecte Keuken. Daarna heb ik nog kansen gekregen en die ook gegrepen, zoals de presentaties van MasterChef en Junior MasterChef. Ondertussen werk ik voor Njam. Het nieuwste programma De Zomertafel loopt momenteel op het scherm. Samen met onder anderen Jeroen De Pauw en Peppe Giacomazza maak ik hippe zomergerechten, van sharing tot barbecue. Ideaal voor als je deze zomer familie of vrienden op bezoek hebt.

Easy, healthy & delicious. IJsland heeft een heel pure eetcultuur, met veel vis, lam en groenten. Gezond, maar vooral heel lekker. Natuurlijk eet ik ook soms een vettig pak friet. Het zou anders maar saai zijn hé. Ik vind vooral dat je voeding in balans moet zijn. Mijn favoriete Vlaamse gerecht? Stoofvlees met verse frietjes van mijn schoonmoeder.

Hij heeft inderdaad geluk met mij (lacht), maar Timothy is ook zélf een heel goede kok. Bij ons zijn de taken in de keuken mooi verdeeld. We zijn bovendien echte Bourgondiërs. Als het ontbijt achter de rug is, denken we al aan de lunch. (lacht) Ik zou niet samen kunnen zijn met iemand die die passie niet heeft. Het leven draait toch grotendeels om eten, niet? Ook als ik op reis ga, is er altijd een link met eten. Ik schuim bars en foodmarkten af omdat ik overal lokale dingen wil proeven.

Niet intens. Ik heb vooral niet het gevoel dat het ‘van moetens’ is. Ik heb meer dan 7.600 volgers en vind dat een mooi aantal. Het is wel leuk om mijn fans een inkijk te geven in een nieuw project, maar ik ben niet supercommercieel ingesteld. Als ik zin heb om een foto met mijn dochter te delen, dan doe dat ik ook. Ik hou het graag naturel, net zoals op televisie. Hoe de mensen mij zien op het scherm, is ook hoe ik echt ben. Zonder blad voor de mond, positief ingesteld en misschien ook wel een beetje gek. (lacht)

Na de werktrip in IJsland wil ik enkele weken vakantie nemen. Het is een must want ik herstel van een burn-out. Na de vorige zomer ben ik volledig gecrasht. Ik kon niet meer rechtstaan en naar de koelkast stappen. De hele tijd lag ik languit in de zetel. Heel vreemd voor iemand met zoveel energie maar ik kon niet anders dan gas terugnemen. Twee jaar lang heb ik mijn lichaam verkracht door te veel stress, te veel werk en overal bij te willen zijn. Het gaat nu al veel beter maar ik moet nog opletten. Sommigen schrikken als ik zeg dat ik herstel van een burn-out. Als je op televisie komt, ben je toch megagelukkig, supergezond en steenrijk? Uiteraard is dat niet zo. Ik werk als zelfstandige en moet ook knokken om mijn boterham te verdienen.

Ja, vroeger miste ik geen enkel feestje. Ik moest overal bij zijn, maar die tijd is voorbij. Ik besef nu pas hoe belangrijk mijn gezondheid is. Ik ben ook heel tevreden met wat ik heb en vind dat dat een mooie inspiratie kan zijn. Het zijn de leuke momenten met familie en vrienden waar ik hoe langer hoe meer belang aan hecht. Een lange wandeling maken aan zee en erna lekkere vis eten in een charmant restaurantje? Puur geluk!

De zee zit trouwens een stukje in mij. Immers, ik ben een IJslandse en mijn vader was een zeeman. De zee heeft voor mij een magische aantrekkingskracht. Als ik hem hoor en ruik, vind ik rust. Het is een plek waar ik kan ontsnappen aan het dagelijkse ritme. Toen men mij vroeg om ambassadeur te worden van Oostende, vond ik dat een eer. Vroeger heb ik nog met mijn vader meegevaren van IJsland naar Oostende. Ik vind het er zalig vertoeven. Het is ook echt een stad aan zee. Er is op cultureel vlak van alles te beleven. Oostende is een beetje het buitenbeentje aan het kust. Misschien dat we daarom zo goed passen?(lacht)

Ik heb het geluk dat ik nu doe wat ik écht graag doe, al heb ik wel één grote droom: voor een maand naar Australië reizen om er heel wat culinaire workshops te volgen. De Australische eetcultuur is gewoonweg fantastisch! Het is een fusion-wereldkeuken die verschillende culinaire stijlen, tradities en kooktechnieken combineert. Ik wil dit graag doen voor mijn vijftigste. En terwijl ik daar toch ben, misschien ook leren surfen? (lacht)

tekst: Nikita Vindevogel – beeld: Nick Decombel