Wat is luxe? Volgens Van Dale betekent het weelde en overdaad. En had je mij die vraag 20 jaar geleden gesteld, dan had ik ongetwijfeld gedacht aan zaken zoals designeroutfits én -schoenen, een Jaguar E-type, vakanties tussen de rich and famous op Mustique en St. Moritz, een kast van een huis… Die dingen waar een serieus prijskaartje aan hangt dus.
Nu, 20 jaar later, denk ik er net iets anders over. Luxe draait voor mij niet langer om dure dingen die ik graag zou hebben, maar alsmaar meer om het koesteren van wat ik al heb. En niet omdat ik het bovenstaande lijstje al gerealiseerd heb, integendeel. Die Jaguar E-type zal wel nooit in mijn garage staan, ik woon in een gewoon rijhuisje en op Mustique ben ik ook niet geraakt… Toegegeven, ik kan nog altijd halsoverkop verliefd worden op een creatie van een couturier – die verenjurk van Natan, die je verderop in dit nummer kan ontdekken! – of staan zwijmelen bij een paar (veel te dure) schoenen, maar ik hoef ze niet te hebben om gelukkig te zijn.
Luxe is veel meer dan een prijskaartje
Luxe, voor mij is dat op zondag kunnen binnenspringen bij mijn ouders, waar we samen genieten van de capriolen van de bonte specht, die gek is van de mezenbollen in de boom vlak bij het venster. Echt luxueus klinkt het niet, en is het ook niet, maar als ik denk aan al mijn vriendinnen die dit niet meer kunnen doen omdat een van hun ouders er al niet meer is, dan weet ik dat dit echt wel een grote luxe is. En zo kan ik ontelbare zaken opnoemen, doodgewone dingen waar ik dagelijks van geniet, maar die voor anderen niet evident zijn. Gelukkig zijn met wat je hebt, is dat niet de grootste luxe die er is?
