De laatste jaren koos ik steeds vaker voor plantaardige melk, zowel voor mijn gezondheid als voor het milieu. Dat leek me toen de beste keuze. Maar het afgelopen jaar begon ik meer en meer te twijfelen. Steeds meer onderzoeken laten zien dat er toch wat kanttekeningen zijn bij die plantaardige melk uit de supermarkt. Tijd om dat eens verder uit te pluizen.
Laten we beginnen met enkele opvallende vaststellingen:
1. In bepaalde plantaardige melksoorten hebben onderzoekers de verontreinigende stof acrylamide gevonden weliswaar in lage hoeveelheden die door de Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid niet als zorgwekkend worden beschouwd. Maar zelfs ‘kleine hoeveelheden’ blijven een ongewenst bijproduct van het productieproces. En laten we eerlijk zijn: we krijgen al vaak genoeg kleine hoeveelheden van dit soort stoffen binnen, elke dag opnieuw.
2. Veel plantaardige melk bevat zonnebloem- of koolzaadolie. Die industriële oliën zorgen voor een romig mondgevoel, maar verhullen ook dat er vaak maar weinig van het originele ingrediënt (zoals amandelen) in het product zit. Voedingswaarde? Nul.
3.Hoge temperaturen, lage voedingswaarde. Plantaardige melk wordt op hoge temperaturen verhit om langer houdbaar te zijn. Het gevolg? De voedingswaarde gaat grotendeels verloren door de chemische reacties die ontstaan.
4. De meeste plantaardige melk bevat minder eiwitten én de eiwitten die erin zitten, hebben niet de juiste balans van essentiële aminozuren die je lichaam nodig heeft. Sojamelk is hierop een uitzondering, die bevat wél hoogwaardige eiwitten.
5. Voor de textuur worden vaak emulgatoren toegevoegd, zoals carrageen. Dat kan bij sommige mensen spijsverteringsproblemen geven. Bovendien zit er in veel plantaardige melk meer suiker dan het ‘hoofdingrediënt’ (zoals amandelen bij amandelmelk). Best jammer voor een product dat gezond lijkt.
6. De ‘kartonnen’ verpakking blijkt vaak een plastic binnenlaag te hebben. Die kan microplastics afgeven aan de inhoud. Wederom: de hoeveelheid is ‘relatief laag’, maar het draagt bij aan de opstapeling van ongewenste stoffen in ons lichaam.
“Plantaardige melk hoef je niet af te schrijven, maar je checkt best wel de ingrediëntenlijst”
Bewust kiezen is key
Misschien lijkt dit een lange lijst van bezwaren dat snap ik. Maar mijn doel is niet om plantaardige melk af te schrijven, wél om je bewuster te maken van wat je koopt.
Een glas plantaardige melk maakt je echt niet meteen ongezond, zeker niet als je intoleranties hebt. Maar het loont de moeite om de ingrediëntenlijst goed te checken.
Kies voor een melk met een hoog percentage van het hoofdingrediënt (bijvoorbeeld amandelmelk met zoveel mogelijk amandelen). Liefst biologisch, zonder toegevoegde suiker of zonnebloemolie.
Doe het zelf
Wil je echt weten wat je drinkt? Dan is zelf maken een topidee. Zo bepaal je zelf de ingrediënten, en geloof me: je proeft het verschil.
Er zijn tegenwoordig ook handige apparaten die het werk voor jou doen, zo kan je makkelijk experimenteren met verschillende noten, zaden of granen tot je jouw perfecte melk hebt gevonden.
