Mollenvanger Marc Denys in gesprek met Laure, de vierde afvaller: “Ik heb al mijn geld op één paard gezet. Het verkeerde!”

Wie had er ook medelijden met Laure, het laatste slachtoffer van de Mol? Na een rondje onderhandelen op hoog niveau werd de vierde aflevering van dit seizoen afgesloten met een ongelijke eliminatie. De groep was verdeeld onder 3 kandidaten (Dorien, Bart en Salim) mét een aantal pasvragen en 4 kandidaten (Jolien, Alina, Laure en Christian) zonder pasvragen. Tijdens een spannende eliminatie was het uiteindelijk Laure die het rode scherm te zien kreeg. Zo spijtig! Als Mollenvanger van De Zondag kon ik de sympathieke inwoonster van Duffel enkele vragen stellen.

Check het verslag van de laatste aflevering hier.

Laure, wat is er gebeurd? Wat heeft je genekt?
Ik heb al mijn geld op één paard verwed. Het verkeerde. En eigenlijk voelde ik al dat ik fout zat, maar toch heb ik het gedaan. Maar ik dacht, als ik nu juist zit, ben ik zeker van mijn mol en ga ik door naar de finale. Maar ik zat ernaast en moest dus naar huis. Ook de pasvragen van de drie andere kandidaten hebben een grote rol gespeeld. Ik had het gevoel dat ik wel risico’s moest nemen, want ze hadden meteen een stevige voorsprong. Maar zoals zovele kandidaten: mijn tunnelvisie werd me dus fataal.

Had je het rode scherm zien aankomen?
Een beetje wel. Ik voelde het precies. Ik had de vragenlijst te snel ingevuld. Ik had ook niet genoeg gestudeerd in mijn mol-boekje op voorhand. En dat speelt allemaal toch wel echt een rol.

Heb je daar nu spijt van?
Ik heb spijt dat ik alles op alles heb gezet. En ook dat ik niet heb onderhandeld voor de pasvragen. Salim, Bart en Dorien hebben het gewoon slim gespeeld.
Toch was ik ook verbaasd dat ik bijna halfweg het spel ben geraakt. Ik dacht nooit het zo lang vol te houden.

Heb je zelf gemold?
Niet echt, ik ben vooral mezelf gebleven. Mijn stillere houding zorgde al voor genoeg twijfels denk ik.

Je was voor veel mensen heel verdacht. Je hebt zelfs even bovenaan in de poll gestaan. Hoe voelde dat?
Ik vond het best wel leuk om verdacht te zijn. Mijn collega’s noemden me op de werkvloer al snel ‘ons molletje’. Zelfs als ik er eigenlijk niets voor heb gedaan. Ik heb me niet met opzet verdacht gemaakt. Ook al besefte ik wel dat dit misschien geen goede tactiek was, wou ik gewoon mezelf blijven.

Vond je het logisch dat de kijker je verdacht vond?
In het begin bleef ik wat op de achtergrond. Dat is al snel een reden om verdacht te zijn. Er is ook het een en ander misgelopen bij de proef met de minotaurus, maar dat was eigenlijk gewoon brute pech. Ik was heel intensief met mijn hartslag bezig en lette niet goed genoeg op om het bordje te zien. Ik was ook wel verstrooid door het gepraat via de microfoon.

Je zag het bordje echt niet?
Nee, totaal niet. En wat je niet goed ziet is dat mijn rode draad redelijk steil naar boven liep. Het was een moeilijke route. Ik moest regelmatig mijn karabijnhaak verzetten tussen de struiken en de bomen. Dat ging niet zo gemakkelijk. In combinatie met mijn aandacht voor mijn hartslag was ik gewoon te verstrooid om dat bordje te zien.

In aflevering 2 bewaakte je ’s nachts de doos van Pandora. Wiens idee was dat?
Als er iemand het in zijn hoofd zou halen om die doos die nacht te komen openmaken, wou ik daar absoluut bij zijn. Jolien had meteen hetzelfde idee. Zodra we op de kamer kwamen hebben we dat dus meteen afgesproken. We zijn dus gewoon niet gaan slapen om zeker op het juiste tijdstip bij de doos te zijn.

Is er niemand anders komen kijken naar de doos van Pandora?
Er is niemand anders komen kijken. Soms was er wat geluid en dan schrokken we, maar dat waren gewoon nachtelijke geluidjes of de grote kaars (die ernaast stond) die aan het inzakken was en wat lawaai maakte. We hebben die nacht eigenlijk gewoon goed gelachen en gegibberd.

Stond je op de Vradeto trappen niet opzettelijk in de weg van Els?
Neen helemaal niet! We hadden ons zo opgesteld. Els had er niets op tegen en net voor dat de eerste bal toekomt zegt Els ineens dat ze niet goed kon zien. Ik heb mij dus onmiddellijk achter haar gezet zodat ze beter kon zien. Salim was groter dan ik, en hij stond ook nog voor ons. Het zou logischer geweest zijn als we ons van klein naar groot hadden opgesteld, maar het spel startte zo snel en er was niet veel tijd om een tacktiek te bedenken.

Jullie kozen de verkeerde bruidstaart. Was Alina zeker van de roze? Had jij liever de gele genomen?
We hebben de verkeerde taart genomen. Het was een super moeilijke keuze. De uitleg van Els aan de telefoon was niet duidelijk en achteraf gezien, snappen we waarom: de foto van Els van het bruidskoppel was niet dezelfde als de foto’s die wij voor ons hadden staan.

Wat was het meest verrassende moment?
Er waren twee heel verrassende momenten. Het eerste was aan de start van de eerste aflevering. We stonden met blinddoek en in een habijt op een van die hoge bergtoppen van Meteora. We wisten niet waar we waren, we hadden mekaar nog nooit gezien of gesproken, we hadden nog nooit een proef gedaan. En dan gaat die blinddoek af. Dat was echt ontzettend spannend en speciaal.
Een ander erg verrassend moment was toen we toekwamen op de kleine luchthaven en dat we het vliegtuig zagen. Ik geloofde mijn ogen niet dat we gingen skydiven! Dat was voor mij echt een droom die werkelijkheid werd!

Wat was je mooiste moment?
Er zijn veel mooie momenten. De avond die we in de tent hebben doorbracht: dat was gewoon fantastisch. Ik heb in jaren niet zoveel gelachen. Het gebeurde na de bergproef, die toch wel heel fysiek was. Iedereen was moe en nat. Dan kan je ineens stoom afblazen: geweldig! Christian en Bruno zijn geboren ‘entertainers’ en hebben ons echt enorm doen lachen. Het tweede moment was het skydiven: dat was zo intens! Ik had nooit gedacht dat ik het zou durven, maar het was tegelijkertijd een wens op mijn bucket list. Ik kon gewoon niet weigeren!

Wat heb je overschat?
Ik was bang dat de competitie tussen de kandidaten heel sterk zou zijn en dat dat nefast zou zijn voor de sfeer, maar dat was helemaal niet het geval. Iedereen was wel heel gefocust maar dat vond ik net leuk.

Wat heb je onderschat?
De vermoeidheid die me parten begon te spelen. Je begint over alles en vooral over iedereen te twijfelen. Je verdenkt iedereen en het is soms moeilijk om wat tijd te vinden om alles op een rijtje te zetten. Het spel is heel intens.

Hoe vervelend is het om het spel te moeten verlaten?
Het is super vervelend. Zeker op dit moment in het spel, want we zouden bezoek krijgen van het thuisfront. Ik keek er zo naar uit om mijn dochter het spel te laten meespelen. Ik was eigenlijk nog meer teleurgesteld voor haar dan voor mezelf. Gelukkig was ze helemaal niet teleurgesteld en vooral trots op mij dat ik al zo ver was geraakt in het spel. Dat maakte meteen veel goed.  En ik heb voor ik naar huis vertrok nog een dagje kunnen doorbrengen in Athene. Zo kwam ik toch even tot rust.

Hoe had je het thuisfront wijsgemaakt dat je drie weken weg zou zijn?
Ik heb een verhaal verzonnen dat een ex-collega met haar vriend naar Indonesië ging op een yoga-reis en dat hij ‘last minute’ niet meekon. Ik had nog veel verlof staan en kon dus zijn plaats nemen. Mijn ex-collega is niet in contact met mijn familie en vrienden: dat was dus de geknipte persoon die geen argwaan zou wekken. Bovendien ben ik nogal een yoga-fanaat dus dat plaatje klopte wel.

Hoe heb je je deelname kunnen verzwijgen voor het thuisfront?
De selectieprocedure is vrij lang en super spannend. Ik vond die periode het moeilijkste om te verzwijgen. Eens ik zeker wist dat ik mee zou gaan was het minder moeilijk omdat dat een andere mindset was. Je start met de voorbereidingen om je alibi perfect te doen kloppen. Mijn man en kinderen waren op de hoogte van mijn deelname maar niemand anders. Mijn alibi was ook voor iedereen geloofwaardig, hoewel mijn moeder het een heel bizarre uitleg vond. Vooral het stuk waarin ik vertelde dat ik bij aankomst mijn gsm moest afgeven om geen contact te hebben met de buitenwereld. Dat vond ze ‘erover’ ( ).

Toen je naar huis werd gestuurd ben je dan gewoon thuis gebleven? Heb je moeten onderduiken?
Oorspronkelijk was ik van plan om naar een nicht in Engeland te gaan. Maar toen ik haar opbelde om te zeggen dat ik zou afkomen, vertelde ze me dat een deel van haar huis was afgebrand en dat het dus logischerwijs te moeilijk was om een logee te ontvangen. Ik ben dus thuis ondergedoken. Wat heel grappige scènes heeft opgeleverd. Mijn mama heeft namelijk een sleutel en komt soms onverwacht op bezoek. Ik moest dus halsoverkop naar boven rennen en mijn kinderen moesten haar beneden houden en luid spreken zodat ik de trappen ongemerkt naar boven kon nemen.

Heb je je voorbereid op De Mol?
Nee…dat is misschien ook een fout geweest. Ik heb de vorige reeksen niet opnieuw bekeken. Bewust. Ik dacht: ik ga met een ‘frisse blik’ en een ‘open mind’ vertrekken. En ik wou ook echt van de ervaring genieten, nieuwe mensen leren kennen, het programma achter de schermen eens ontdekken, het land beleven. Ik wou er vooral van genieten. En dat heb ik ook echt gedaan.
Griekenland kende ik enkel van mijn reis in het 6de middelbaar. Maar door mijn deelname heb ik het land helemaal opnieuw ontdekt. We zijn echt op de meest prachtige plaatsen geweest. De natuur, de mensen, het eten….Een heel ander Griekenland dan hoe ik het mij herinnerde.

Waarom heb je je ingeschreven en meegedaan?
Ik wou al heel lang meedoen. Ik ben fan van het eerste uur. Elke keer, bij het zien van de opdrachten, kriebelde het bij mij. Ik probeer graag nieuwe dingen, ben erg nieuwsgierig en op een dag besloot ik gewoon ervoor te gaan. Ik vond het ook ontzettend fijn om een kijkje te mogen nemen achter de schermen. Wat een waanzinnige ploeg. Het is echt bijzonder om te zien hoe ze dat allemaal voor elkaar krijgen. Hun verbeelding is grenzeloos.

Hoe kijk je terug op je deelname?
Dit was een ‘once in a lifetime experience’. Ik vond het echt fantastisch. Ik heb mijn grenzen kunnen verleggen en ik heb dingen gedaan die normaal nooit op mijn pad zouden gekomen zijn. En ik heb een groep ontzettend fijne mensen leren kennen. Ik kijk er naar uit om hen allemaal terug te zien. Gezien de huidige omstandigheden zal dat nu misschien nog wat langer duren. Maar zoals iedereen moeten we nu allemaal geduld hebben. En ik ben blij dat ik hen de komende zondagen in nieuwe afleveringen kan terugzien. Heel benieuwd naar wat er nog allemaal gaat gebeuren.

Wie gaat er volgens u het spel winnen?
De winnaar is degene die zoals de Mol kan denken en de meest scherpzinnige kandidaat is. Het zit ‘m in de details: zo kan je de mol ontmaskeren. Ik gun het hen allemaal. Het zijn stuk voor stuk fantastische mensen!

Wie is volgens u de mol?
Moest ik het weten: dan zou ik eind april in de finale zitten (lacht)!

We gaan je missen, Laure!
De finale komt langzaam in zicht met nog slechts 5 kandidaten in het spel en… de Mol natuurlijk.
Tot volgende week!

Mollengroetjes,
Marc Denys

Meer info vind je in de Mollengroep op Facebook: www.facebook.com/groups/Mollengroep

Check het verslag van de laatste aflevering hier.