Panini van de week: Mario Balotelli, een moment van genialiteit op EURO 2012

Paninistickers: in aanloop naar een EK of een WK duikt de rage telkens weer op. Niet alleen bij kinderen, maar ook volwassenen proberen vaak een gans album vol te verzamelen. Zelf zijn we ook fan. Uit nostalgie bespreken we daarom elke donderdag een sticker tot aan de start van EURO 2016 uit het rijke verleden van de Europese kampioenschappen. In aflevering tien houden we halt bij Mario Balotelli.

Mario Balotelli is een speler van vele tegenstellingen. Niet zelden haalt hij de pagina’s van de tabloidpers wanneer hij bijvoorbeeld op zijn iPad zit te tokkelen op de bank tijdens een wedstrijd van de nationale ploeg of wanneer hij zijn huis in de fik steekt omdat hij met vuurwerk aan het spelen was. Maar de zoon van Ghanese immigranten die op zijn derde geadopteerd werd door een Italiaans gezin heeft ook momenten van sportieve superioriteit. EURO 2012 was wat dat betreft een hoogtepunt.

“Geen krediet meer”

Het tornooi begon nochtans niet al te best. Super Mario maakte een bleke start in de eerste groepsmatch tegen titelverdediger Spanje en kon ook vervolgens tegen Kroatië niet overtuigen. Twee wedstrijden waarin hij trouwens niet toevallig door bondscoach Cesare Prandelli vervangen werd. De nochtans minzame Prandelli spaarde zijn kritiek niet wanneer het ging over Balotelli. “Hoeveel krediet Mario nog heeft? Geen”, reageerde de coach. “Ik mag hem graag, maar hij moet nog groeien en met druk leren omgaan.”

Dat Balotelli in de laatste groepsmatch tegen Ierland die gewonnen moest worden op de bank belandde was dus geen grote verrassing. Maar hij antwoordde met de voeten. Een kwartier voor tijd mocht de aanvaller bij een krappe 1-0 voorsprong het veld op. In blessuretijd bracht Diamanti de bal voor doel waar het enfant terrible alle twijfels met een knappe omhaal wegtrapte. Al zou Balotteli Balotelli niet zijn om daarna een rel te veroorzaken. Bij het vieren van zijn treffer zwaaide hij hevig met vingertje en begon van alles naar de bank te roepen, waarna zijn ploegmaats hem letterlijk de mond snoerde. “Het was in het Engels, ik verstond het niet”, bleef Leonardo Bonucci diplomatisch.

“Voor mijn mama”

Prandelli nam geen aanstoot aan de scheldtirade en plaatste Balotelli opnieuw in de basis voor de kwartfinale tegen Engeland. Daarin grossierde hij in doelpogingen, maar miste hij telkens. Al zette hij de Azzurri wel op weg naar de halve finale door de eerste penalty in de strafschoppenserie voor zijn team om te zetten. We hadden echter nog niet alles gezien van de toenmalige speler van Manchester City. In de halve finale tegen Duitsland was Balotelli weergaloos. Bij de eerste mogelijkheid was het reeds raak. De excentrieke spits degradeerde Holger Badstuber tot een koorknaap en kopte de openingstreffer tegen de netten. En nog voor de rust lag een van de titelfavorieten helemaal knock-out toen een doorgebroken Balotelli doelman Neuer haast fusilleerde. Het tegendoelpunt van Mesut Özil op strafschop kwam helemaal te laat. “Ik draag de doelpunten op aan mijn mama”, verraste Balotelli. “Ze is alleen voor mij naar het stadion gekomen. Dit is de mooiste avond van mijn leven. Ik probeerde dit reeds een gans tornooi, maar tegen Duitsland kwam het eruit.”

https://www.youtube.com/watch?v=P1KVg2LXcRY

What you see is what you get

In de finale tegen Spanje speelde vermoeidheid de Italiaanse ploeg echter parten, waardoor het tegen een superieure tegenstander een droge 0-4 werd. Balotelli barstte in tranen uit. Zijn droom lag aan diggelen, maar eigenlijk bewees hij op manier niet alleen die grillige voetballer met zijn vedettestreken te zijn. In het voetbal wordt tegenwoordig alles zoveel mogelijk van bovenaf gecontroleerd, maar Balotelli is iemand die daar dwars tegen ingaat. What you see, is what you get.

Na EURO 2012 haalde de speler nog maar zelden het niveau dat hij bereikte tijdens het tornooi in Polen en Oekraïne en ook dit seizoen had hij het op uitleenbasis bij AC Milan moeilijk, maar de deur voor het EK in Frankrijk is nog niet helemaal toe voor Balotelli. Zeker niet met de niet bepaald indrukwekkende voorhoede (Eder, Pellè, Okaka, etc.) waarover bondscoach Antonio Conte momenteel een beroep doet. De sleutel ligt echter volledig in het kamp van Balotelli. De tijd dringt, maar als een iemand plotseling kan herrijzen is het Super Mario wel.