Aimé Anthuenis: “Cercle kan de verrassing van het seizoen worden”

Onze huisanalist Aimé Anthuenis blikt wekelijks terug op het voorbije vaderlandse voetbalweekend. Van afgelopen speeldag onthoudt hij hoe Cercle Brugge met goed voetbal “de revelatie tot dusver is”, hoe stadsgenoot Club “voor het eerst sinds lang niet meer op één staat” en hoe het “kommer en kwel” is bij Lokeren en Eupen. Vijf vaststellingen over de vierde speeldag

1. Plaats één

Club speelde zonder Wesley, Diaby en Vossen op het veld van Antwerp. Dat was een ferme handicap. Ik verwacht dan ook dat er eerstdaags nog een nieuwe spits wordt aangetrokken, zeker mocht Diaby nog vertrekken. Blauw-zwart staat voor het eerst sinds lang niet meer op één. Het is ook heel lang geleden dat Anderlecht daar wel nog stond. Paars-wit heeft de aanvallende weelde die Club momenteel niet heeft. Het is wel verrassend dat Santini voor het eerst niet kon scoren, maar met ook nog Dimata en Musona kan Anderlecht het dit seizoen nog ver brengen. Komend weekend is de clash tussen Club en Anderlecht. Als Anderlecht wint dan neemt het al vijf punten voorsprong. Dat betekent in deze fase nog niets, maar Club doet er toch maar beter aan om niet te verliezen.

2. Cercle

Cercle Brugge won verdiend van Zulte Waregem, met goed voetbal. Groen-zwart is voorlopig de revelatie van het seizoen. Het zou de verrassing kunnen worden dit jaar, want er lopen goeie, technische spelers rond. De middenmoot lonkt, met wie weet plaats zes op het eind. Door de inbreng van Monaco lopen er veel buitenlandse spelers rond, maar na een paar jaar ellende en de degradatie, heeft de vereniging dit ook wel eens verdiend. Zeker de supporters. Het zijn er misschien op het eerste zicht niet heel veel, maar het publiek heeft zich altijd trouw getoond en wordt nu beloond.

3. Jelle Van Damme

Bij Antwerp was het wederoptreden van Jelle Van Damme opvallend. Hij bracht inzet, kracht en de gele kaart die bij zijn speelstijl van soms net over het randje past. Omdat hij enkele weken had moeten toekijken, was hij extra enthousiast. Hij past bij de geest van de club en zijn supporters en zou nu ook gewoon blijven, na blijkbaar een goed gesprek met trainer en bestuur. Dat scheelt voor Antwerp.

4. Kommer en kwel

Bij Lokeren en Eupen is het kommer en kwel troef. Lokeren heeft na Eupen het meeste goals geslikt: elf. Als je er dan zelf maar drie hebt gemaakt, dan zijn dat hele zwakke cijfers. Nu moet Lokeren naar Gent, allesbehalve evident dus. De twijfel slaat er toe. Voorzitter Lambrecht vraagt zich luidop af wat hij nog meer moet doen, want er is gekocht en verkocht. Op de koop toe vertrekt jarenlange sterkhouder Maric ook nog wegens privéredenen. Hij was jaar in jaar uit bij de betere en stond garant voor veel doelpunten, vooral op penalty’s. Nog erger vergaat het Eupen, met maar liefst vier tegendoelpunten per match, zestien in totaal. Men is er kwaad na de late tegengoal van AA Gent, maar het bleek een terechte beslissing van de VAR om penalty te geven. Eupen moet zelf in actie schieten, want zonder defensieve versterking is het een vogel voor de kat. Moeskroen telt ook nog geen punten, maar daar loopt meer talent rond. Komend weekend is er Moeskroen-Eupen. De verliezer zit alvast serieus in de penarie.

5. De middenmoot

STVV speelde al vier keer op vier matchen gelijk. Dat is typisch voor Sint-Truiden, een ploeg die zeker aan tien draws zal komen dit seizoen. Ook Charleroi blijft bengelen in het midden en zal volgens mij niet de rol spelen van afgelopen jaren. Misschien wordt het het jaar te veel van kopen en verkopen. Zulte Waregem zakte ook wat terug, maar zie ik wel nog weer verder opschuiven naar de subtop. Kortrijk verloor dan weer onverdiend van Oostende, maar dat telt niet. Ook daar moet er dringend eens gewonnen worden. De Boeck was wel voor het eerst tevreden en zou op een nieuwe spits uit de Serie A kunnen rekenen. Na augustus zou het er zomaar beter kunnen gaan lopen ook.