BK Veldrijden: drie honden vechten om één been op de Mont Henri

Het stadspark Ter Beuken en een grasheuvel, de Mont Henri, vormen vandaag het decor van het BK veldrijden in Lokeren. Er zijn drie favorieten: Eli Iserbyt, Laurens Sweeck en Michael Vanthourenhout. Wie wordt Belgisch kampioen?

Eli Iserbyt: 33,3% kans

“Hij moet stoppen met trunten en zich niet meer verstoppen achter blessures. Iedereen in de cross valt en iedereen rijdt verder. Het zint me niet.” Een gewezen Belgisch kampioen had het net voor kerst duidelijk niet voor Eli Iserbyt . Het was een uitspraak die mooi weergeeft hoe de West-Vlaming in het crosswereldje bekeken wordt. Neen, Iserbyt (25) is niet de meest geliefde veldrijder. De reden? Mario De Clercq, zijn ploegleider bij Pauwels Sauzen-Bingoal, was indertijd als boeman van Sven Nys ook niet erg geliefd. Of ligt het aan de vaak droge, cynische zelfspot die Iserbyt eigen is? Zijn uitspraken worden niet altijd geapprecieerd. Of begrepen. Iserbyt is een intelligente jongen. Zegt hij zelf: “Ik heb geleerd om in mijn uitspraken voorzichtiger te zijn, maar ik wil ook niet te grijs zijn.”

Iserbyt is een atypische topsporter. Zo onderhandelt hij zelf zijn contracten. “Te veel stress voor sommige renners, maar ik vind dat tof.” Stress, het leek in zijn jeugdjaren haast van Iserbyt af te glijden. Hij, de kampioenschapsrenner bij uitstek. Vijf Belgische titels en twee keer EK- en WK-goud. Maar terwijl hij bij de profs de zeges aaneenrijgt, blijft Iserbyt op kampioenschappen steken op één gouden EK-plak en veel DNF’s. Did Not Finish. Een werkpunt, vindt hij zelf. “Een erfenis uit mijn jeugdperiode, toen ik bijna alles won en alleen de eerste plaats telde.”

We hebben Eli Iserbyt in deze krant al vaak tot onklopbare topfavoriet opgehemeld en even vaak won hij niet. We pleiten verzachtende omstandigheden, want ondergetekende baseerde zich op straffe solo’s in Gavere en op de Koppenberg. Ook bondscoach Sven Vanthourenhout haalde het onlangs aan. “Volgens mij kan de allerbeste Eli in het veld wel concurreren met De Grote Drie, alleen heb ik die allerbeste Eli nog nooit tegen hen bezig gezien.”

Ook dit seizoen zien we die Iserbyt niet. Sluimerende ischialgie of zenuwwortelpijn in de onderrug, luidde de diagnose. Tot de hemel eind december plots weer opklaarde. “Dit BK is niet de enige kans in mijn carrière, maar zonder Van Aert is het wel een speciale kans, zeker op een parcours dat me op het lijf is geschreven.” Ter info: Iserbyt won op indrukwekkende wijze de laatste twee edities van de Rapencross.

Laurens Sweeck: 33,3% kans

Eli Iserbyt deze week over Laurens Sweeck : “Ik krijg moeilijk hoogte van hem. Soms verwacht ik hem helemaal niet en doet hij plots toch mee voor de zege.” Het waren woorden die extra uitleg behoeven. Sweeck (29) was van 2019 tot 2022 immers ploegmaat van Iserbyt en Michael Vanthourenhout. Een Antwerpenaar versus twee West-Vlamingen, echt goed klikken heeft het nooit gedaan. Interne akkefietjes waren dan ook nooit ver weg, zoals die keer in Diegem eind 2019. En ook dit seizoen in Ruddervoorde, waar Sweeck zich ergerde aan het koersgedrag van zijn ex-ploegmaat. “Laurens beseft nu hoe luxueus het vorig jaar in ons team was”, reageerde Iserbyt laconiek.

Wat er ook allemaal van aan is: als extra BK-ingrediënt kan het wel tellen. Drie favorieten, drie (ex-)ploegmaats. In Antwerpen 2020 kende Sweeck, aan zijn meest regelmatige seizoen ooit bezig, een dag waarop hij niet te verslaan was. In Lokeren treft hij een parcours aan dat hem minder goed ligt. Maar, zo zegt Vanthourenhout: “Laurens is dit jaar zo goed dat je op alle parcoursen rekening met hem moet houden.”

Michael Vanthourenhout: 33,3% kans

“Voor mij is Lokeren een heel zwaar parcours, omdat het heel technisch is en alles elkaar snel opvolgt. En als we die woorden uitspreken, komen we al snel bij Michael terecht.” Mario De Clercq, ook ploegleider van Michael Vanthourenhout (29), heeft de voorbije maanden alleen maar kunnen vaststellen dat zijn poulain aan zijn beste seizoen ooit bezig is. Vanthourenhout is een generatiegenoot van Sweeck – 10 december 1993 versus 17 december 1993 – en heeft lang moeten opboksen tegen zijn robuustere rivaal. Op hun eerste gezamenlijke BK, als eerstejaarsnieuweling in 2008, bedroeg het verschil tussen beiden nog bijna zes minuten.

Het frêle, timide jongetje van toen is echter al lang niet meer. Als belofte en jonge prof moest Vanthourenhout het nog van flitsen van onmiskenbaar talent hebben – denk maar aan die keer in 2013 toen hij in de Tsjechische modder van Mlada Boleslav afrekende met Mathieu van der Poel en Wout van Aert en Europees goud veroverde. Tien jaar na datum heeft Vanthourenhout, in zijn achtste campagne als prof en zijn eerste als papa, de maturiteit bereikt die nodig is om er elke week te staan. Hij viel dit seizoen nog maar één keer buiten de top vijf, eindigde vijftien keer op het podium en won met het EK in Namur en de Wereldbekermanches in Overijse en Val di Sole drie topcrossen. Hij mag van nature dan wel minder kopman zijn dan ploegmaat en maatje Iserbyt, Vanthourenhout straalt anno 2023 meer zelfvertrouwen uit dan ooit en zakt er in de finales nooit meer door. De omloop in Lokeren is bovendien op zijn lijf geschreven. Zegt Vanthourenhout dan ook: “Dit is een parcours dat heel veel conditie vraagt en ik zit in de conditie van mijn leven.”

***

Rest de belangrijkste vraag van de dag: wie wordt bij afwezigheid van Wout van Aert en voor het oog van zowat 20.000 toeschouwers, 3.500 vips en 1,1 miljoen televisiekijkers Belgisch kampioen veldrijden 2022-2023? Niemand die het met volle zekerheid durft te zeggen, zelfs van Aert niet. “Het wordt een open strijd.”

Analyse

door Tom Vandenbussche