“Club Brugge en Anderlecht zijn twee gewonde dieren. Allebei in de schaduw van AA Gent op zoek naar eerherstel.”

Jacques Sys, de hoofdredacteur van Sport/Voetbalmagazine, geeft elke week zijn eigenzinnige kijk op de voetbalactualiteit.

Twee gewonde dieren

Geladen duels zijn het altijd geweest, die tussen Club Brugge en Anderlecht. Een brutale botsing van stijlen ook. Club terend op temperament en engagement, op loopvermogen en duelkracht, op solidariteit en kameraadschap. En Anderlecht, voetballend met een hoofdstedelijke allure die wel eens naar arrogantie neigt, inventief en creatief, verfijnd en opportunistisch, zoals het geworteld zit in de ziel van de vereniging.

Wat is er nu nog van die cultuur over gebleven? Michel Preud’homme probeert al meer dan twee jaar Club Brugge naar zijn hand te zetten, met vallen en opstaan. Goeie periodes krijgen nooit écht een vervolg, zoals de afgelopen weken bleek. Het ontbreekt Club aan leiderschap op het veld, aan gebetenheid en verbetenheid, aan verbondenheid met de club. Het past in een tijdsbeeld waarin voetballers zijn uitgegroeid tot passanten. Ze worden te snel door hun omgeving opgehemeld en zijn daardoor moeilijk te sturen.

Zo is het ook bij Anderlecht waar trainers bij mindere prestaties snel in de vuurlijn van de kritiek liggen. Het blijkt nu ook met Besnik Hasi, voorlopig nog altijd gesteund door de clubleiding, maar op de korrel genomen door de supporters. Het voetbal van Anderlecht is al lang niet meer dominant. Sterker zelfs: spelers lijken niet altijd te weten waar ze moeten lopen en stralen radeloosheid uit bij balbezit. Dan moet je als trainer voor de spiegel gaan staan. Besnik Hasi lijkt op zijn grenzen te botsen. Er zitten weinig automatismen in zijn ploeg. Net zoals die patronen ook bij Club Brugge onvoldoende te vinden zijn.

Zo groeit de topper tussen Club Brugge en Anderlecht zondagnamiddag uit tot een wedstrijd tussen twee gewonde dieren. Allebei levend in de schaduw van AA Gent en allebei op zoek naar eerherstel. Gebeurt dat in de context van deze topper? Het heet dat de concentratie er zal zijn en dat klinkt vreemd. Want mag je van rijkelijk betaalde voetballers niet verwachten dat ze zich voor elke match kunnen opladen? Uit respect voor hun werkgever, uit respect voor zij die hen betalen: de supporter.