“Het is het drama van vele ex-(top)voetballers: ze willen bij het wereldje blijven horen”
Jacques Sys, de hoofdredacteur van Sport/Voetbalmagazine, geeft elke week zijn eigenzinnige kijk op de voetbalactualiteit.
Het trainerskerkhof
Groter kunnen contrasten niet zijn: goed drie maanden geleden was Standard gezakt naar de bodem van het klassement, nu klopt het nadrukkelijk aan de poort van play-off 1 en staat het met anderhalve voet in de finale van de beker. Negens in dit land ook balanceren supporters zo tussen wisselende gevoelens van verachting en bewondering als aan de boorden van de Maas. Standard, dat sinds medio 2006 welgeteld 159 nieuwe spelers binnenhaalde, is van oudsher een kolkende vulkaan. Roland Duchâtelet hield er bijna een trauma aan over toen een harde kern van supporters twee en een half jaar geleden zijn bureel bestormden omdat ze zich afzetten tegen het beleid. Sindsdien werden er al vijf trainers aangesteld. Met Yannick Ferrera, die nochtans moeizaam begon, is er nu kennelijk iemand gevonden die de ploeg op de juiste rails kreeg. Er wordt snel en modern voetbal gebracht, Standard is een machine die het zondag opneemt tegen een andere, moeilijk te ontwrichten, machine: AA Gent. Een topper om naar uit te kijken.
Yannick Ferrera zorgt kennelijk weer voor sportieve continuïteit binnen Standard. Net zoals dat bij Sporting Charleroi het geval is sinds Felice Mazzu daar medio 2013 trainer werd. Meer dan elders lijkt voetbal in Wallonië emotioneel te worden beleefd: dertien trainers werkten er de afgelopen tien jaar bij Standard, in Charleroi zijn dat er zelfs twintig. En afgelopen woensdag werd hij Mouscron-Péruwelz met Glen De Boeck ook al de dertiende trainer gepresenteerd in niet eens tien jaar. Tot vorige maand leek iedereen tevreden over het werk van Cedomir Janevski die met een legertje huurlingen knap voetbal bracht. Nu werd de Macedoniër opgeofferd op het altaar van de kortzichtigheid. Dat gaat zo in een club die mee geleid wordt door een spelersmakelaar die graag zijn eigen pionnen plaatst. Met Glen De Boeck wordt er een trainer aangesteld die destijds wilde lopen voor hij kon gaan en het voetbal voor bekeken hield nadat hij in oktober 2013 door Waasland-Beveren werd ontslagen. Hij zou, zo zei hij met een zeker dedain, nu resoluut voor het zakenleven kiezen.
Kinderlijk blij is Glen De Boeck nu met deze nieuwe kans. Ook al kent hij de omstandigheden en moet dat botsen met zijn persoonlijkheid: een spelersmakelaar die graag zijn voetballers op het veld ziet staan. Het is het drama van vele ex-(top)voetballers: ze willen bij het wereldje blijven horen. In welke rol dan ook.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier