Het voordeel van de twijfel: hoe kunnen Alexander Blessin en Nicky Hayen zich nog meer bewijzen?
Nu zou weer Union-Club bepalend zijn in de titelstrijd, maar dat leek Genk-Anderlecht gisterenavond ook al. Vandaag zijn alvast alle ogen gericht op Union-Club. De maandenlang gedoodverfde titelfavoriet worstelt na een 0 op 9 met een onrustwekkende appelflauwte en de bezoekers, 7 op 9, zijn plots niet meer te houden en dromen al luidop van de titel. In de ene dug-out zit een coach aan wie plots wordt getwijfeld, in de andere een coach die zo succesvol inviel dat zijn bestuur wel moét twijfelen. We hebben het over Alexander Blessin en Nicky Hayen.
Een bijzonder aimabel man en uitstekende coach, vindt iedereen die Blessin van dicht of van ver kent. Een absolute topcoach, de beste van het land, vond iedereen. Hoe de Duitser met het vernieuwde en nog steeds bescheiden Union door de reguliere competitie (van speeldag 9 tot 30 autoritair leider), de Croky Cup én Europa raasde, was ongezien. Maar plots zakte de Brusselse revelatie in elkaar: 0 op 9 en het spook van de vorige twee seizoenen sloeg weer keihard toe.
Blessin onder vuur
Al is het voetbal niet eens véél slechter dan tot voor enkele weken, al waren ze vorige week op Anderlecht gewoon beter dan paars-wit … Het heeft meer te maken met individuele vormcrisisjes van sterkhouders als Moris, Burgess, Amoura en in mindere mate Puertas en Nilsson. Maar plots kwam de zolang bejubelde Blessin zelf in het vizier.
“Toch geen topcoach!” Want foute wissels, Terho vorige zondag vooral. Omdat de pas ingevallen Finse winger in de fout ging bij de winning goal van Anderlecht, had Blessin hem dus niet mogen inbrengen? Schei uit!
“En toch geen perfecte peoplemanager!” Want hij doet met de week zenuwachtiger, ziet complotten, gaat publiekelijk wel heel fel tekeer tegen zijn spelers … Kortom: kan de finale druk niet aan. Puur perceptie is dat, om écht te weten hoe de Duitser zijn ploeg tijdens de afgelopen donkere weken managede en hoe hij intern met de druk omgaat, moet je hem dagelijks met zijn spelers aan het werk zien, toch? Hij liet alvast weten deze week goede gesprekken te hebben gevoerd. De Duitser verdient alvast het voordeel van de twijfel. En zijn ploeg, Moris voorop, het vertrouwen dat ze inderdaad vandaag weer dat onwrikbare Union kunnen worden. Een betere ploeg dan pakweg PAOK Saloniki.
Hayen onder stoom
En nu Nicky Hayen en Club Brugge. De T1 ad interim verbluft: Club swingt door de Champions’ Play-offs en stoomt door de Conference League. De hel van PAOK was Hayens Europees debuut, en meteen nog eens een Belgische club in een Europese halve finale, dat was van 1993 (Antwerp) geleden! Zonder meer straf, hoe de jonge Limburger blauw-zwart zijn ziel teruggaf en in een mum van tijd als de beste van het land deed voetballen. Onyedika en Skoras zijn de nieuwe sterren en de ‘Griekse’ Jutglà kan vandaag toch niet terug naar de bank? Na Anderlecht, na Antwerp en na PAOK klinkt dan ook steeds luider: waarom moet Club verder op zoek naar een ervaren, wellicht buitenlandse coach? Waarom nog twijfelen?
“Voorzitter Verhaeghe liet intussen wel al vallen dat Hayen tenminste luistert naar zijn bazen”
Maar nu? De Brugse fans worden met de dag gekker. Het bestuur niet. “We zijn nog maar vijf matchen onder Hayen ver”, houdt CEO Bob Madou af. Maar Madou en voorzitter Verhaeghe lieten intussen wel al vallen dat die jonge Limburger tenminste luistert. Naar de CEO, naar de voorzitter, naar Director of Football Rigaux, naar Sports Director Dedobbeleer en daar komt wellicht ook nog een Technical Director bij. Met andere woorden: hij past alvast uitstekend in de cultuur en structuur van het professioneel bedrijf Club Brugge. “Meer dan Deila!”
Vlieg op de muur
Het enige wat voorlopig tegen hem zou kunnen spelen: als Club deze zomer zonder Vincent Mannaert aan een nieuwe toekomst moet bouwen, kan de onervaren coach die met een nieuwe lei moet beginnen dan genoeg gewicht in de schaal gooien?
Ook hier: Hayen toonde zich al een prima peoplemanager, een slimme coach en een sterke communicator. Of zijn persoonlijkheid te licht weegt om nog een niveau hoger te challengen met de dominante Verhaeghe en co, willen wij hier en nu niet beoordelen. Daarvoor kennen wij en de meeste analisten die persoonlijkheid te weinig. Wat zouden we komende dagen/weken graag eensfly on the wall spelen op het bureau van Bart de Bouwer. Maar wat ons betreft krijgt ook Hayen het voordeel van de twijfel. Union-Club wordt heel plezant!
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier