De speciale kersteditie, Imke XL: “Het mooiste aan 2023: de kleine sporten!”

Nog net voor de kalkoen en de kerstcadeaus vanavond: senior writer Frank Buyse en Imke Courtois kijken terug op het jaar 2023. Over Courtois en De Boeck zwijgt onze columniste liever, maar Vanhaezebrouck heeft gelijk … Ze heeft evenwel vooral genoten van Luca Brecel, Andy Baetens … Maar nam intussen wel snipperdagen voor ‘Het Journaal’. Liever slimme boeken en hemelse muziek …

Imke! Het sportjaar 2023!

“Wat ik zo leuk vond aan 2023: in een jaar zonder EK, WK en Olympische Sporten, zogenaamd geen groot sportjaar, kregen de zogenaamde ‘kleinere’ sporten de belangstelling, ruimte en tijd die ze verdienen. Ik denk aan Luca Brecel, snooker, aan Karel Sabbe, ultraloop, Andy Baetens, wereldkampioen darts … Er was ook het WK vrouwenvoetbal, dat de Red Flames het niet haalden was jammer, maar ik heb er wel van genoten. Vooral ook omdat bleek dat Europese landen, en niet alleen wereldkampioen Spanje, stilaan aansluiting vinden bij Amerika. En als ik het over voetbal moet hebben onthoud ik natuurlijk vooral de geweldige ontknoping van de titelstrijd: in 90 minuten drie clubs die kampioen werden! En 2023 was ook het geslaagde doorgeefluik bij de Rode Duivels van Martinez naar Tedesco. Over Thibaut Courtois is al alles gezegd, ik heb het dan liever over de opvolging van de ‘Gouden Generatie’ die beter is verlopen dan verwacht: Doku, Bakayoko. En …”

Ik moet je onderbreken en …

“… (lacht) Dát is dus niet veranderd in 2023: Frank Buyse die mij onderbreekt en dan moet ik alleen nog ja of neen zeggen.”

… Ja of neen: is darts wel een sport? Dat is tegen de hype in maar als je de top kan halen met een dikke bierbuik … Mijn criteria om van sport te mogen spreken zijn technische, mentale én fysieke kwaliteiten. Over snooker twijfel ik.

“Bij darts is een afgetraind lichaam misschien geen voorwaarde om een kampioen te worden maar ik las toch dat Baetens om aan de top te kunnen blijven toch hard gaat werken aan zijn conditie. Wie weet is darts binnen vijftien jaar een olympische sport? Mag ik nu verder gaan over 2023 …? Oshin Derieuw, op haar 36ste eerste Belgische bokser op de Olympische Spelen! Of Oshin nu wel of niet in Parijs een medaille haalt, is niet eens zó belangrijk: haar kwalificatie alleen al is inspirerend en belangrijk voor de ontwikkeling van het vrouwenboksen in België.”

Dat werd afgelopen jaar al op recreantenniveau populair. Zou het iets voor jou zijn?

“Neen. Het vraagt een stukje gecontroleerde agressie dat ik niet heb, denk ik. Het idee iemand te moeten sláán en een vuist op mij zien afkomen…: neen, bedankt. Maar Oshin is in elk geval één van mijn topnamen van het jaar.”

En wie zijn dan voor jou de voetballers van het jaar?

“Bij de Belgen Doku, toch? Met een speciale vermelding voor Arthur Vermeeren. Internationaal Haaland. Zoals Haaland met zijn goals alle records verpulverde, had hij toch de Gouden Bal verdiend?”

“Oshin is in één van mijn topnamen. Maar boksen is niets voor mij”

En wie of wat was in voetballand voor jou de ontgoocheling van het jaar?

“De hele polemiek rond Glen De Boeck: eerst zijn jas, dan zijn katten en zijn preisoep … Maar dan in twee richtingen: hij blééf zich tegen alles en iedereen verdedigen en de pers kreeg er maar niet genoeg van. En dus zeg ik tegen allemaal: Laat. Het. Los…!”

De uitspraak van het jaar: “Dat journalisten en analisten voorschrijven hoe Deila en Club moeten voetballen, getuigt van heel veel pretentie.” Hein Vanhaezebrouck.

“Voor alle duidelijkheid: ik beschouw mijn bijdrages als voetbalanaliste heus niet als de grote waarheid. Bespaar me. Het is een vorm van entertainment, ik hoop alleen dat de mensen graag luisteren naar hoe ik het spelletje zie. Daarom ook praat ik bijna liever over andere, wereldse dingen.”

Imke! Wat onthoud je buiten de sport van 2023?

“Oekraïne-Rusland, Palestina-Israël … Het raakt me zodanig dat ik echt snipperdagen voor Het Journaal neem, ik kan er soms echt niet meer tegen. En ik wil mijn geloof in de mensheid niet verliezen. Daarom word ik ook bang van het oprukkende extreem-rechts, Nederland achterna. Maar ik wil liever terugkijken op de mooie dingen van 2023.”

Wel, het mooiste boek dat je hebt gelezen?

“Ik twijfel. (denkt na) Kroniek van een Leven dat voorbijgaat van Pessoa blijft mijn alltimes favoriet, maar ik ben dit jaar ook begonnen aan Behave, van Robert Sapolsky. Gekocht door de documentaire over Bill Clinton, hij was het ook aan het lezen.”

Mooi gezelschap. Ken ik niet … Sapolsky, hé. Snel opgezocht: ’‘Behave’ beschrijft hoe verschillende biologische processen het menselijk gedrag beïnvloeden, op schalen die variëren van minder dan een seconde voor een handeling tot duizenden jaren ervoor …’ Ben ik niet slim genoeg voor, vrees ik.

“Super interessant, Frank! Wat las jij dan dit jaar het liefst?”

“Die hele polemiek rond De Boeck. Laat. Het. Los…!”

‘Cleopatra en Frankenstein’ van Coco Mellors. Zoek maar op.

“Zowel humoristisch als hartverscheurend en even lichtvoetig als diep ontroerend …”

It’s me …! Beste muziek van 2023?

“Momenteel ben ik heel erg into Paolo Nutini. En wacht, ik heb nog een favoriet boekje van dit jaar: Van hart tot hart, van Binu Singh, over het ouderschap.”

Je begint er zelf over, Imke.

“Uiteraard! De geboorte van Max in 2023! Het mooiste wat al in mijn leven is gebeurd. Ik hoorde vooraf vaak dat je jezelf wat verliest in het ouderschap. Ik begrijp wat men bedoelt, maar ik voel me wel nog steeds heel erg Imke. En vooral: ik ben zó vervuld van liefde dat er een aantal lagen bij mij zijn bijgekomen waarvan ik zelfs niet wist dat die bestonden.”

Zo schoon gezegd, Imke! Je was in vorm voor onze laatste column van het jaar, hé.

“Als je mij laat uitspreken … Zalig kersfeest, Frank!”

Zalig kerstfeest, Imke. En meteen ook een mooi … neen, een heel mooi 2024. Voor jou en Max.